Ochtend kind

Abrupt uit mijn slaap gerukt
De ochtend nog zo donker als de nacht
Een koude rilling die mijn rug afrolt
Het bed laat zijn veren kraken
Chaos overheerst de ochtendstond

Jij bent mijn wakkere wekker
Met een hels lawaai
Benen en armen die blijven zwaaien
Mijn buren zullen zich nog eens omdraaien
Maar met die liefde die jij blijft stralen
Wil ik het niet laten om alle dagen zo te ontwaken

Schrijver: luppe, 5 januari 2003

luppepandora.be

kind

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 4 stemmen 1.143