Zie ik je ooit nog?
Om de zoveel tijd plof ik even neer
op het mooiste plekje in ons bos
heerlijk dagdromend en elke keer
komt die herinnering weer los
Van de pijn die ik in je ogen las
je wilde het niet maar het gebeurde toch
het feit dat je niet meer alleen van mij was
en ik vraag me af: zie ik je ooit nog?
In een waas zal ik je spontaan groeten
je voorzichtig aanspreken misschien
ik ben bang je ooit weer te ontmoeten
maar ben nog banger je nooit meer te zien...
Geplaatst in de categorie: liefde
zet me aan het denken....