Hartenkreten

hartenkreet (nr. 12.559):

Verlossing...?

Peinzend,
doordrenkt van onbehagen
telt hij de dagen.
Goed humeur veinzend
worstelt hij zich door het
oneindige pijnlijke leven.

wrok, woede
angst, armoede;
hij kent het gevoel…
starend naar zijn lege glas
wenst hij dat het ten einde was.

Gekweld door gedachten
geveld door het wachten
zich van zijn voornemen bewust;
“Doe het dan, lafaard!”
zou hij willen schreeuwen.
Het lijken wel eeuwen…

De confrontatie met dit leven
kan hij niet meer aan.
Zijn handen beven,
hij hoort alleen nog de trekker overgaan

…eindelijk rust