Ik wandel in de duinen en tussendoor ga ik heerlijk op een bankje zitten genietend van de mooie natuur Er komt een man langs en vraagt of hij ook even mag komen zitten Een grote man met krullend haar en een hond Natuurlijk is dat oké We raken gelijk in open gesprek met elkaar over het leven.... Later vervolgen wij allebei…

Het leven leven Is niet altijd makkelijk maar weten dat de ander daarin naast je staat maakt het leven weer lichter Zo kunnen we elkaar een beetje dragen…

Lief Klein Kindje Je kleine Handjes reiken om vast te pakken Brabbel klankjes uit je kleine mondje En alles ook in dat mondje willen doen en ontdekken En je vind het heerlijk als er met je gepraat word en brabbelt dan steeds meer terug Je bent echt je stemmetje aan het ontdekken en aan het contact maken…

Mooie Kleine Libelle Vanuit de lucht Je vrije vlucht Zit Je nu met je Wonderlijk mooie tere Vleugeltjes op mijn huid Even landen bij mij met mij…

Ik loop langs het strand De schelpen knarsen onder mijn voeten De wind waait Speels door mijn haren Ik voel me één onder het geluid van de bruisende krachtige golven De Zon schijnt en geeft een schitterend licht over het water Ik pak een schelpje op uit het zand Hou hem even in mijn hand en doe een wens…

Wie door het hoogste is verkozen en zich door het hart laat voeren draagt in z'n ziel de kleur van rozen die slechts het reine kan ontroeren Wie door het hoogst is aangezocht en zich niet van zijn weglaat trekken maakt in de schaduw vaak z'n stille tocht zal niettemin zijn weg met lief bedekken Wie door het hoogst is aangesproken,…

en weer… duikt het oude verdriet de pijn op maakt het prille. mooie liefde klein samen met mijn angst voor het eeuwige goed genoeg of niet zijn het doet pijn nog steeds zo veel…. pijn…

soms ben ik bang. bang om zonder jou te zijn maar ook bang om bij je te blijven want hoe mooi onze liefde ook is verdwaal ik wel eens in de eenzaamheid van mijn woorden. de woorden die niet bij jou aankomen de woorden die niet dansen in jouw gedachtes. je steekt je hand uit raakt ze bijna aan maar voordat je ze kan pakken spatten ze uit…

Liefde Nu Is waar het om gaat Zit in Jou en mij en in alles wat leeft Alles Is Liefde…

laat mij je dal betreden en ik zal je mijn pieken openbaren laat mij je heuvels zien en ik toon je mijn vals plat laat mij verdwalen in je ogen en je ziet me nooit meer terug ik wil jouw landschap nooit verlaten dus moet jij mij gedogen want het is zoveel mooier dan ik…

heel soms vraag je je weleens af houdt zij net zoveel van mij als ik van haar komen we wat dat betreft op die weg halverwege wel bij elkaar of is zij dichter bij mij dan ik bij haar moet ik iets harder lopen en er maar het beste van hopen ach die paar meter steekt toch ook niet zo nauw we lopen immers op dezelfde weg en zolang zij…

Zonder jou, dacht ik zou ik niet verder kunnen, zou alles stoppen, zou niets meer beginnen, zou niets meer blijven, zou nooit meer warmte ontstaan. Maar zonder jou liep ik verder, stopte niets, begon alles op nieuw, bleef veel, ontstond nieuwe warmte. Maar alles omdat jij was, omdat zonder jou altijd met jou zal blijven.…

bij de vijver een bankje wat verweerd een rugleuning met de letters J en A een hartje een pijl nauwelijks leesbaar een man en een vrouw op het bankje bejaard en broos vandaag zestig jaar bij elkaar hij pakt het mesje en kerft een J en een A een hartje een pijl goed leesbaar ze glimlacht naar hem…

De zon schijnt op jouw haren, terwijl jij mij indringend aan blijft staren Ik mijn wangen rood voel blozen, dan wegkijk, naar de bos met prachtig rode rozen Die ik net van jou mocht ontvangen Mij nog meer naar jou laat verlangen De vlinders nog heviger voel fladderen in mijn buik Terwijl ik nog even aan de rode rozen ruik Jouw warme hand voel…

Ik vond haar langs zonnewegen op een hoge heuvel , wijd en blank een bloem met gouden hart geweven gedragen door een sterke liefdeshand. Graag had ik haar eens willen strelen, doch durfde haar niet aan te raken ze bloeide zo hoog en verheven en mocht ze vanop afstand alleen aanstaren. Ze zag niet eens mijn liefdesogen voelde niet het…

ik zie je gezicht ook al ben je er niet ik zie de tedere blik in je ogen ik voel je handen ook al ben je er niet ik voel ze mijn gezicht zachtjes strelen ik zie je staan ook al ben je er niet onder de stationsklok zie ik je staan veertig jaar geleden wachtte je op mij onder de stationsklok daar wachtte je op mij ik weet het…

Tranen van verdriet Om een liefdeloos huwelijk Omdat jij bleef verlangen naar Die ene…

De ochtend ontspringt Een nieuwe dag begint Hoe zal die gaan verlopen De hond die springt Die wil snel beginnen Met vooral hard te lopen De baas die zingt Een heel mooi lied Van liefde en van hopen De hond, baas z’n kind Is al een grote jongen Die de baas eruit zal lopen De paden op de laden in, klinkt Baasjes heldere tenorstem…

Je bent verrukkelijk, je bent lief je bent mijn zon in superlatief ik voel je handen nog over mijn lijnen ruik je geur die straks weer zal verdwijnen je laat me zweven het hele leven in je oogopslag op een namiddag van een zomerdag…

Je heldere blauwe ogen, je donker zwarte haar. Deed mij meteen bekoren, maar stond ik hier, dan stond jij daar. Mijn ogen bleven je volgen, als twee vogeltjes vlogen ze steeds aan jou voorbij. De gevoelens bleken uiteindelijk te hoge golven, dus liet jouw betovering mij weer vrij.…