’t Is dom want ik had beter kunnen weten maar kon de mooie plaatjes niet weerstaan. Ze glommen mij gul van de website aan; ik was verkocht en ’t heeft me weer gespeten. Dus ben ik naar die winkel toe gegaan, men heeft er mij een stuk of tien gesleten. ’t Is dom want ik had beter kunnen weten maar kon de mooie goudkleur niet weerstaan. Een…

Een veldmuis van gevaar schier onbewust kwam uit haar hol om frisse lucht te happen en tevens om de weide rond te stappen want daartoe voelde zij een grote lust. Dan kon ze tegelijk wat warmte snappen; het land werd heerlijk door de zon gekust en zinderde van ingetogen rust, ze overwoog zelfs om een uil te knappen. Een reiger -muizen zijn…

Een wiel omvlochten met een takken krans gezeten op een paal hoog in de lucht een paartje uivers zag het in hun vlucht en dacht vrijwel direct: ~Pak beet die kans~. Zij vonden het de ideale plek om binnenkort hun jongen te gaan krijgen geen kat of vos kon tot die hoogte stijgen zo veilig als dit nest was er geen stek. Twee jongen waren uit…

(Costa Rica - Oranje) Het voetbalspel kan mij niet echt bekoren maar gister raakte ik zelfs in de ban, terwijl ik nergens tegen ben of voor en oranje me gestolen worden kan. Een saaie strijd, het lukte niet te scoren ik word daar altijd zo balorig van. Het voetbalspel kan mij niet echt bekoren maar gister raakte ik zelfs in de ban.…

De mannen van Van Gaal, neem van mij aan die krijgen ze voorlopig nog niet klein zij weten met ~het leder~ om te gaan als jong verliefden met de maneschijn. Geen tackle of zij kunnen hem weerstaan al barsten ze ook nog zo van de pijn. De mannen van Van Gaal, neem dat maar aan die krijgen ze voorlopig nog niet klein. Al brandt de zon het…

De gierigheid die druipt van zijn gezicht, van hem gaat er geen eurocent teloor, door gulheid wordt zijn leven niet verlicht; voor hem is geld als God voor de pastoor. Bij hem gaan collectanten onverricht ter zake er met lege bus vandoor. De gierigheid die druipt van zijn gezicht, van hem gaat er geen eurocent teloor. Aan kind noch…

Ik heb zo goed als niets meer te vertellen de fles is leeg, wat rest is zielenpijn de eens zo blijde geest is knap vereelt slechts bitterheid komt er naar boven wellen mijn rijmpjes zijn inmiddels als azijn De harde bolster van de pit te pellen vertoont geen blank doch slechts gifgroen venijn de toverfluit wordt zelden meer bespeeld wat slagen…

Ik ben een weergod vol sadisme ik werp mijn water naar omlaag zie ik een feestje uit de hoogte dan draag ik hagel en ik plaag Ik waai de kersen uit de bomen ik kraak de bomen en het riet. En staan er bloemen op te komen dan doe ik dat liefst snel teniet. Ik jaag de mensen in hun jassen en sloop luid lachend…

Er heerst een nieuwe rage op de buis: Programma’s over hele dikke mensen voorzien van onvoorstelbaar vette pensen, ze komen elke avond bij je thuis. Je ziet een vrouw van rond zeshonderd pond amechtig op een luchtmatras gelegen, het arme mens kan zich niet meer bewegen, de poep loopt door een pijpje uit haar kont. Ze laten je ook eindeloos…

Een week of vijf geleden werd ze broeds, begon op haar manier een nest te bouwen. Het leek naar niets, ’t was ruw en onbehouwen. Zo’n krakkemik beloofde niet veel goeds. Toch bleek de wrakke broedplek aardig tof want elke dag bezorgde ze een eitje, tot negen en toen ging ze voor een tijdje genieten van haar zwangerschapsverlof. Behoedzaam…

Een stel wilde eenden kwam bij ons logeren, ze zwommen de vijver en sliepen in ’t gras. Ze aten de wieren en wasten hun veren en baltsten te samen te on en te pas. Dat ging meest gepaard met gepik en gesnater, het leek er dan op of de eend haast verzoop. Die woerd hield haar eindeloos lang onder water maar alles kwam goed, de natuur liep haar…

Een eikenboom in Appelscha die voelde zich, ja ga maar na, voortdurend in de kou gezet door een frivole goudreinet. De eik had er veel moeite mee dat in april een bloesemzee, als een erotisch maagdenkleed, de goudreinet sluiks blozen deed. En kwam augustus in het jaar dan had de eik het extra zwaar want al dat geurig sappig fruit stak…

Haast ieder potje voetbal eindigt in een grote rel Vanwege arbitrage of een iets te futloos spel De aanhang raakt fors aan de kook, scandeert in luid gebrul Van Hie van Há, van Hie van Há, van Hie-Há-Hondenlul Men spuugt en trapt en bijt en schopt, verkoopt elkaar een lel En ’t vuurwerk doet sterk denken aan een losgebroken hel In één ding blijft…

De Via Dolorosa ooit gelopen Met Grieken en Japanners, samen op Een half uur gaans tot boven aan de top Waar Jezus stierf en ik maar blijven hopen Wat daar mijn ogen zagen deed me schrikken Slechts handelaren in een pij verkleed Probeerden uit ’t voorhanden menselijk leed het allergoudste graantje mee te pikken…

De tulband uit de losse hand is in een uurtje klaar Met links en rechts wat krulletjes van pluizig grijzend haar Het oor, net even aangezet, in vijf minuten daar En dan ’t gezicht, het voorhoofd licht, een uur of drie, heus waar! De neus is nog een hele klus, die moet ook lekker zwaar Het is een kokkert van een ding, een uurtje, reken maar Er…

Ik raakte onlangs van de weg, bewesten Belterwij en niemand om te helpen, want er kwam geen hond voorbij, toen zag ik even verderop een kleine boerderij, dus ik er heen, dwars door het land van vers geploegde klei. De boer was me ter wille. Wel haast vrolijk, heel niet zuur hees hij zich in zijn bonkertje, we liepen naar de schuur, de trekker…

De witte Sneeuwklok aan het eind van haar Latijn Is zichtbaar drachtig van met zaad gevulde koppen De Blauweregen, zwaar van honderdduizend knoppen Ontluikt haar ogen in een waas van blauw satijn De Rododendron staat op barsten van het paars En de Hortensia bebladert teer haar stokken De Schoenlapplant ontdoet zich van haar wintersokken En…

Toen Jozua ‘t land Kanaän betrad als baas, want Mozes mocht er niet naar binnen, kwam Jericho als eerste op zijn pad. Die vesting moest en zou hij overwinnen. Hij stuurde twee verspieders in de stad om de verdediging te gaan begluren. ’t Betrof vooral de sterkte van de muren. Ze werden bijna in hun kraag gevat. Maar Rachab, voor één Shekeltje…

Genesis 8 - 8:13 De schone duivensport, door duizenden bedreven stond al millennia geleden goed bekend. Reeds in de Genesis van ’t Oude Testament Wordt deze bezigheid zeer uitgebreid beschreven. Toen Noach varend met zijn dierenlogement na maanden pompen op een bergtop was gedreven, zond hij een duif uit om op zoek te gaan naar leven…

We zitten ongedwongen met elkaar te praten terwijl we vissen aan de oever van het meer, ~de winde Gods~ blaast onze dobbers heen en weer, dat ondergaan we beiden rustig en gelaten. We spreken samen over zaken, heel private -van dat ik ook niet altijd één der trouwste ben- waarop hij zegt: ~’t Is Magdaleen die ik beken, tenslotte zijn we mannen…