Je zit zo eenzaam aan je tafel en die is niet eens voor jou alleen. Geen momentje voor jezelf maar altijd iemand om je heen. Die kijkt hoe je eet, die kijkt hoe je morst. Die kijkt naar de traan die valt op je borst. De zusters die zijn heus wel aardig maar wet is wet en je bent zo moe. Toch moet je steeds maar blijven zitten, mag je niet…

soms doet iets pijn bijvoorbeeld wat een dochter over je zegt en dat wil je niet weten maar het doet wel pijn oke, ontken het maar het is waar…

Hij leest een folder van de dokter over depressie. Is hij misschien depressief en vindt hij dat? Je weet het immers niet, kan zomaar zijn. Als je over een wandelpad loopt, vind je vaak iets, bijvoorbeeld een paddenstoel, of een aansteker of een blikje cola of een mooi boomblad, het hangt er van af. Wat je ziet en vindt, zegt hoe…

's Ochtends na het opstaan van mijn moeder kruip ik graag nog even op haar plek in een warm en stevig holletje in dat hele grote ouder-bed "Geniet nog maar even, lieve jongen" zegt m'n moeder, kust me en slentert de slaapkamer uit "het vriest hard, buiten is het bitter koud binnen hebben we mooie ijsbloemen op elke ruit Ik roep je…

Voor mijn vader Acht is meer dan Duizend, hield je Me regelmatig voor, Getalsmatig leek me Jouw bewering niet Erg juist - toch: naarmate Ik ouder word en De leeftijd van jou, toen, Nader heb ik leren Inzien dat jouw Bewering zo gek nog Niet is: let extra scherp Op wat de ander Uitspookt in 't Geniep - anticipeer daarop…

Voor mijn moeder In al je eenvoud Was je liefde, Ernst stond op je Voorhoofd geschreven Met in je hart altijd Vrede en verdraagzaamheid…

Jij speelde de belangrijkste persoon in mijn leven Er is dus één ding wat je goed moet weten Wat er ook nog zal gebeuren tussen ons Weet dat ik je nooit zal vergeten Jij leerde me belangrijke levenslessen en alles wat ik weten moet Zodat ik me later zou kunnen redden en de wereld aan zou kunnen met goede moed Ik heb ontzag voor hoeveel…

Voor mijn vader Cavalerist was hij In Brabant langs De Vlaamse grens In mobilisatietijd Vertrouwen volop in De paarden die Hij mende - en Wat minder in de Meerderen die hij kende Herinnering aan mijn vader Jan Weggemans, gelegerd in Vlijmen ten tijde van de Eerste Wereldoorlog.…

Voor mijn vader De voren diep geploegd Het willig sterke paard Achter hem mijn vader Zich zichtbaar in het zweet gezwoegd Zich troostend met de gedachte van hem Samen met zijn gezin om de haard Opgedragen aan landbouwer Jan Weggemans, 1962.…

Kom even, Laat me leven Door te geven Jij, ja, jij Kom naar mij toe Doe niet zo, Wees nu hier, Jij vervelende klier, Lach jij nu een deuk Zo vind ik je niet leuk, En dat weet je donders goed Kom nu even Laat me leven Door te geven Duurt niet lang, maar even.…

Ik zag ons lopen, daar mijn ouders en ik, onder Gouden Regen, groene bomen, bruine boomtakken en op zilveren tegels. De straatlantaarns schenen in de duistere, donkere avond, bijna nacht ! Ik liep daar met ze, altijd bij ze tussen hen, hún beschermend en ik liep, ergens, achteraan. Achteraan in een bepaalde ontwikkeling... en ver doorgeschoten…

Wat hij van haar vindt laat hij weten op haar feest van 65 jaar vrienden, familie we zien elkaar daar. Zijn cadeau voor haar houdt ie achter en later die avond 'en très petit comité komt hij er mee; een grote witte envelop de tekst bovenop "voor mama" Het is stil om…

Voor mijn vader 'k Zie je voor me nog, Leidsels in je hand Achter 't paard De eg waarmee je Niet alleen het land Maar ook jouw wereld Mooi had omrand…

ik wou dat ik kon schilderen ik maakte een schilderij van jou het kleurenpalet stond voor me ik nam licht blauw voor jouw mooie ogen tinten van geel en goud voor jouw lange blonde haren wit en porselein voor jouw fijne gelaat en nog wat wijnrood voor jouw lippen ik gaf je doorzichtige vleugels want je bent een elf een satijnen blauwe…

Veel te vaak al Heb ik geloofd Dat jij je leven Beteren zou Koning Alcohol regeert Met strakke hand in jou Onthecht ben ik Van die mens Die ik ooit Moeder noemen zou…

mijn kind zo mooi zo puur onvoorwaardelijke liefde als een immer brandend vuur voor dat jij er was alles incompleet hoe het daarvoor was weet ik zelfs niet meer samen zoveel intenser zoveel rijker voor altijd mijn kind…

Als ik een miljoen bezat gaf ik jou een reuzetaart en een vol jenevervat. Want jij bent dat zeker waard. Voor de koude, grijze dagen kocht ik jou een paraplu. En een hele dure wagen gaf ik met plezier aan u. Maar ik kan geen cent bekomen door te dichten en te dromen. Daar om doet mijn hart z'n plicht met een dankbaar, klein…

Vanuit de kracht van een moeder Straalt de warmte van hart tot hart. Van energie naar energie. Gevend en ontvangend. De warmte van liefdevolle handen Die je vertellen, dat ze van je houdt. Gevoelens overvloedig, maar niet herkend, Vluchten door mijn lijf alle kanten op, Totdat de warmte van de moeder mij verwarmt En ik mijn handen ophef in…

Moeder: Beter alleen te zijn en geen moederliefde te hoeven voelen, Beter alleen te zijn en je binnenste gevoelens te behoeden, Beter alleen te zijn, de rust en ruimte om mij heen, Beter alleen te zijn, geen woorden uit te spreken die ik toch niet meen, Beter alleen te zijn en kiezen om echt te gaan leven, Beter alleen te zijn en mijn liefde…

Waarom doen sommige mensen je zo`n pijn Het is zo`n rotgevoel Om te weten dat je niet geaccepteerd wordt Om te weten dat ze je stom vinden Om te weten dat het je schoonouders zijn Om te weten, ach ik kan nog wel even doorgaan... Maar dat gevoel, overgaan zal het nooit! Ik zal het nooit kunnen vergeten! En toch hoop ik dat ik ooit een lichtpuntje…