zingen dansen en weet ik wat voor andere mooie dingen er is zoveel talent en allen streven tegenwoordig lijkt het naar dat ene doel: hoe wordt ik ooit bekend iedereen zo lijkt het, waant zich vandaag de dag vergeten de reden om een ander hun naam te laten weten? Van alle sterren die aan de hemel staan zijn er slechts enkele…

ik heb er aan getrokken om me voorbij hem te slepen en nu is hij dan eindelijk verleden – weer geweest in de langste was je mogelijk het bangste voor dat nooit eindigende donkere lichtarme beest en nu dan nog enkele nachtjes slapen en we vieren dat we het hebben overleefd met het bemoedigende lichtfeest velen vieren dat het kerst…

zo rood als het licht waarvoor je eigenlijk moet stoppen zo rood als het vocht dat je niet mag verliezen en lijdt tot de dood zo rood als de ochtendzon zo nat wordt de dag – het blijft niet droog zo rood als een vuur zo heet als de hel verschroeiend en meedogenloos zo rood als jouw lippen zo zoet als een kers was je…

Herinneringen zijn als wolken, zachtjes drijvend langs de horizon. In rossige tinten kleurend, bij de ondergaande zon, wachtend op de nacht. Als stille wateren door de wind in beroering gebracht. Gestalten treden nader, spreken en maken gebaren. Dat is waaraan ik ze herken. Mijn moeder met haar schort, haar vinger geheven. Ik ben immers…

als het rustig was op kantoor kreeg Henkie soms de lumineuze inval om ongecontroleerd op de nokjes, waar de de telefoonhoorn op rustte, te rammen die keer bereikte hij iemand van de ‘Faeröer’ eilanden ooit kreeg hij zo’n ‘goddeloze Rus’ of zo aan de lijn de man moet zich rot geschrokken zijn en mogelijke gedacht hebben oei ik word…

Laat de dood maar in mijn leven komen want ik vrees hem echter warempel niet Waarom te strijden tegen wilde stromen, vanwege uitstel naar dat nieuwe gebied Laat de dood mij steeds dichter naderen we gaan elkaar aan de grens ontmoeten Ik zie hem volstrekt niet als een dader en ik ga hem lijkt mij, als vriend begroeten Laat de dood maar aan…

O God o God dit kan toch niet zoveel ellende wat er in uw naam geschiedde en nog steeds geschiedt de christen hindoe boeddhist of islamiet ze snappen de inhoud van uw boodschap blijkbaar niet kan uw Zoon niet nog eens nederdalen zodat Hij weer wat zonden die nog steeds onder de mensheid leven op z’n schouders kan nemen en ophalen…

de heksen en spoken vliegen door de donkere lucht ze komen ruzie stoken zijn niet bang van een griezelig gerucht ze schetteren en schreeuwen ook de vleermuizen komen eraan gelijk een bende hongerige spreeuwen zitten ze achter de bezem van de heksen aan de zwarte spinnen in hun spinnenwebben kruipen onrustig en zoeken naar vliegen en insecten…

tegenwoordig hoef je alleen maar te te overwegen zijn we voor of tegen schreeuw dat gestoord anoniem maar uit en ga je mening verder bepalen via sociale mediakanalen liefst vloekend tierend en ongezien weet wat in het midden ligt wat niet brullend wordt verspreid dat wat verdwijnt uit het zicht waar het vroeger altijd lag: de waarheid…

laten we niet vergeten dat het vergeten van wat we willen vergeten omdat we het willen vergeten zodat we zonder een knagend geweten verder kunnen leven (meestal) wel kunnen vergeten immers gewetens willen ook blijven leven hun levensader is het nooit en te nimmer vergeten…

trek iemand een driedelig kostuum aan hang een stropdas om z’n nek stop hem een sigaar in z’n snufferd en zet hem op een directiestoel bij een bank en hij zet de wereld naar z’n hand als dank trek iemand met veel talent voetbalschoenen aan geef hem mediatraining en zet een prijs op z’n hoofd en al het onmogelijke wordt mogelijk beloofd…

mochten er echt zeven hemelen zijn dan is er vast en zeker weten een bij voor de honden – zij zijn vol liefde en de meesten zonder zonden ook eentje met heel veel schoon water graag een beetje ruim bemeten voor de dolfijnen, wal – en de vele andere prachtige vissen eentje met heel veel bloemen en bedwelmende geuren zodat de vlinders…

als je even te veel zeurde of klaagde en het mijn vader niet behaagde zei hij met geveinsde spijt: had ik je maar in de haag gepist ja pa had ‘t maar gedaan maar dan wis je kwam z’n gniffel er weer achteraan: dan was je nu een hagedisje ma hield niet van dat grapje je doet dat kind verdriet het voelt zich niet welkom snap je…

we wijzen naar elkaar jij naar mij ik naar jou zij naar ons wij naar hen maar niemand heeft ’t gedaan toch is het door iemand ontstaan echter niemand wijst naar zichzelf iemand is verantwoordelijk die iemand heet ‘wij allen’: jij en ik zij en ons wij en hun we blijven tegen beter weten in geloven dat God wel iets zal regelen…

In alle stilte neem ik mijn rust. De zon schijnt lichtelijk door de ramen. Eigenlijk heb ik daar bewust voor gekozen. In al mijn overdenkingen, neem ik gedachtes en herinneringen met mij mee. Het is soms zo bijzonder wat stilte doet. Het is een voorrecht, om dat te mogen blijven doen. Stilte en soms rust nemen is heel goed…

Sommige mensen voelen zich klein en hebben geen durf of willen zich niet op de voorgrond laten zien. Dat mag natuurlijk, daar is niets op tegen, maar ieder mens heeft zijn capaciteiten. Houd je talenten niet verborgen, want je hebt maar één kans in je leven om je te laten zien. Durf en wilskracht heb je er voor nodig, dat is waar…

Overal broeit het Drukkend en zwaar Geruisloze woorden Beducht ongrijpbaar Tussen de zinnen Een subtiel gebaar Een snuif, een kuch Een blik naar elkaar Ze branden naar binnen Puncteren mijn huid Vullen mijn hoofd Oorverdovend luid Alleen in mijn schoenen Sta ik en ervaar Gesluierde meningen Beklemmend voelbaar…

het was half twee in de nacht toen ik opstond om naar het toilet te gaan en me realiseerde dat zij altijd wakend voor je klaar staan God heel heel hoog in de hemel en vlakbij voor je bed liggend op de grond je trouwe altijd waakzame hond…

veren van een vogel veren in m’n bed veren om mee te varen over het Veersche gat veren om een pijl te sturen de veren van een blad een veer om mee te schrijven er zijn veren zat steeds hoger wil je veren veren veren hemelhoog met de nodige veren in je kont gestoken veer je zomaar tot aan de regenboog…

ze hebben een veel te groot huis voor zichzelf maar eigenlijk meer voor – een ander de allernieuwste keuken om te pronken niet echt nodig ze eten buitenshuis maar mooi toch voor – die ander In een onder architectuur aangelegde tuin tuinieren ze nooit maar hebben het goed en laten dit zien aan – een ander de grootste caravan een driekwart…