het zien van diepte het vangen van de rinkelbel het ervaren van traagheid het zetten van de toon het koesteren van laatste resten het dragen van het onverdraaglijke het verjagen van kwade geesten het regenen van spaarzame tranen…

Hermes trekt onzichtbaar en lichtvoetig door de nacht razendsnel haalt hij iemands ziel niemand zag hem komen een schaduw valt over de ochtend…

Geen verlies alleen maar nieuwe mogelijkheden. Hier zit iedereen toch maar op je vingers te kijken. “Van wat leeft jij nu? Met wat vul jij je dagen? Ga je nu weeral op reis?” Ik krijg er ook nog een hoop ongevraagd advies bij, over hoe ik het best mijn leven kan leiden. Eerlijk als ik een oud bekende tegen kom is het verleden en heden het…

Roger Horn, geboren als jongen Roger Horn, vaak gezien als stoere vent Roger Horn, de man die men kent Roger Horn, veel gezien in de wereld Houdt zich ver van de onderwereld Vaak word ik genoemd Roger Horn Faas Faas afkomstig van de jongensnaam Het is allemaal als een grote waas Men kent mij ook wel als Roger, Roger Horn de faas in vastgoed…

Zij speelt haar lied aan de rand bij het riet. Haar lokken deinen om in de wind te verdwijnen. Zij beroert iedereen als ze lonkend voorbij glijdt. De cirkels op haar glanzend lichaam duwen zacht tegen de Leieboorden. Zij is het kloppend hart van onze Stad. Zonder stroming is ze als een spiegel zo glad.…

Jaren is die kast in ons bezit. Oud is ze, maar wijs. Haar lichaam kan ik verplaatsen zoals ik wil. Zij geeft warmte aan mijn bezit. Als we huwden was zij de eerste die ons huis sierde. Ze werd door mijn hand gestreeld voor het stof. Ik hou nog steeds van die kast. Waarom weet ik niet, ze houdt mijn verleden vast. In mijn eerste huisje was…

blijmoedig, bontgekleurd en zo bloeiend slenter je lachend langs de waterkant opgeruimd, opgetogen en zo opgewekt met je voeten spelend in het warme zand zingend begroet je de stralende zon de bloemen in je haren verwelkomen het leven bruist en kleurt alles zo keurig fideel…

lieve dichters vandaag complimentendag dit schrijf ik met een stralende lach hoedje af voor jullie schitterende gedichten hiep hiep hoera lijst dit vers in als herinnering of geef het een eervol plaatsje in de opgeruimde la…

Bleek kwam mijn huid van angst. Het bloed was weggekropen hangend aan een geluid. Bibberend stelde ik de vraag welke dag zijn we vandaag? De wirwar in mijn hoofd was half verdoofd. Moest weten wat het was na al die moeite dat ik had vastgepind aan de helderheid van glas. Verzonnen had ik het niet. Ik voelde de koude rilling veredeld…

De vraag Van wel of niet van hoe of wat van als en dan van hoe en waar van nee of ja van ga of kom van niets of alles van hoog naar laag Het antwoord ligt ergens in het midden van het pad naar de weg in de steen die ik raap ergens in het midden Van zoeken en vinden gevonden !…

We bellen, liken, bloggen vloggen, skypen, swipen, chatten, snappen, al deze termen zijn voor digibeten onder ons soms moeilijk te behappen...…

De vonk in het vuur de druppel in het water het voelt als jouw hartslag waardoor 'n beweging ontstaat Niet om het vuur te doven maar om warmte te verspreiden…

Eenzaam in gedachten Open in vele zinnen Waar niemand zou verwachten Afbrokkelende van binnen Boze woorden zinnen en gedachten Ze blijven keurig aan de binnenkant Waar niemand zou verwachten Neemt verdriet en wrok de overhand Soms ontsnapten gedachten de mond Opzoek naar erkenning en geborgenheid Maar al wat er ontstond Bracht enkel…

wat begon als vederlicht groeide uit tot zwaargewicht want door te flirten met passie veel gesjoemel te weinig actie een kamer huren was een optie voor het uitgesteld orgie aardbeien en champagne waren ooggetuige van deze campagne de trappen op naar niveau twee een oude kamer met wc een groot tapijt bedekt de vloer een raam met uitzicht…

Niet altijd is alles droef, niet altijd alles triest niet weemoedig of somber. Soms zitten mensen in een dip, ook dat is niet zo heel bijzonder. De blaadjes zijn gevallen, op een enkeling na de grond bezaaid met verkleurde emulsie, maar geen reden om somber te zijn of verdrietig te wezen, want de blaadjes komen weer, moet 't wel voorjaar zijn…

de hemelsluizen volledig open alles wordt kletsnat zelfs mijn slimme kater schrikt ,verdrinkt bijna , door al dat spoelend water wandelende mensen , schuilen vlug in een portaal of zetten het op een lopen, wippen vlug de winkel binnen om een paraplu te kopen de kinderen uit mijn buurt vinden dergelijk weer wel fijn met gummibotten…

woorden stromen uit zuivere bron zinloos afwaarts in een waterton…

Op willekeurige plekken midden in een zin ineens van regel doen verspringen Vullen van de kale leegte met een vage metafoor Rijmen doet het nergens Noem het een gedicht…

Daar buiten bleef de regen stromen maar binnen kon ik even dromen en heb mezelf zo meegenomen naar de zomertijd Ik droomde toen van bootje varen, van zon, zee, strand en pootjebaden totdat ik in de ogen staarde van een mooie meid Ineens zag ik haar voor me zitten, te stralen in de zomerhitte genietend van een droge witte wijn op het…

je kent het wel, het spel van je dromen waar velen denken om er snel rijk mee te komen. * in een bruin café met vermufte geuren, een houten kast met allemaal gaten, en lampjes die flikkeren, in alle kleuren. ** een zilveren bal gaat rollen, je spel is begonnen, hopelijk valt hij in het juiste getal. **…