Eindeloos grauw zwarte dagen, in een onmetelijk leed zwevend Kan ik geen enkel mens vragen houd ik de hoop op liefs levend In de stilte van 't stil verlangen dwaal ik in 't duister van de tijd Hoef ik geen pijn nog te vangen daar ik wandel in de eeuwigheid Hoor ik nu opeens zacht praten door het leven, zover achter mij Maar de tijd vertoont…

Onze ogen nat van tranen zoeken een beeld uit onze kinderjaren waarin jij ons te leven leerde en met ons je vreugde deelde.…

de dood kan afschrikkend zijn soms toch wel enigszins verzachten enwel er staat een nare lijdensweg voor die persoon te wachten zeker niet onze Schepper als schuldige aanwijzen voor jou eindigt het verdere leven met een diepe wrok let op jouw omgeving vast noodlijdende mens of dieren tijdens het rustgevende tikken…

Het leven is mooi, liefde is fijn. Want als je het verliest, doet het ongelooflijk veel pijn. De dagen zijn dan donker, alles is somber en grauw. Dan moet ik huilen, als ik denk aan de momenten Dat we tegen elkaar zeiden; "Ik hou van jou!" Soms zijn er ook momenten dat ik moet lachen, als ik mezelf betrap dat ik onwijs veel lijk op…

Ik doe een dagje Sluis Mooie jeugdherinneringen Herkenning Het blije kind in mij De speelgoedwinkel Waar ik die mooie beer kreeg Hoe gelukkig kun je als kind je voelen Omringd met zoveel liefde De hemel te rijk Dan slaat de realiteit toe Jullie zijn er niet meer Jullie zijn er echt niet meer Het kind in mij kijkt verloren…

Je bent niet meer hier Je bent nu daar Waar geen pijn meer is Waar jij misschien niet meer jouw verjaardag viert Die dag waarop jij hier geboren werd Die dag is vandaag Die dag vier ik op een plek met liefdevolle herinneringen aan jou Waar we samen zo vaak wandelden In de zeegolven doken Schelpen rapen Kijk mama, een haaientand…

Jouw luidkeelse lach, haal ik onmiddellijk voor de geest, Ik had zo graag gewild, dat het leven voor jou draaglijker was geweest. Een lieflijke zachtaardige jongen, heeft besloten om verder te leven, op een plek hier ver bij ons vandaan. “Waarom, waarom, waarom; waarom is het zo gegaan?” Een onmogelijk vraag, heb jij uit ultieme wanhoop aan…

Herfstzon streelt mijn huid Het licht van de dag waarop jij de dood opzocht…

Het voelt zo koud, leeg en kil zonder jou Het kaarsje in mijn hart zal altijd voor jou branden Liefdevol blijf ik jou in gedachten omarmen…

In Drachten rijdt de jonge meubelmaker trots op een motorfiets door zijn mooie woonplaats opeens maakt een ongeluk een einde aan het leven van bijna negentien jaren zijn bescheiden grafzerk toont de sterke woorden "Veilig in Jezus' armen Veilig aan Jezus' hart" bemoedigt ruim een halve eeuw bezoekers van de begraafplaats kijkt met krachtige…

Wie praat over de dood is nog in leven…

Het lijkt nog maar zo kort geleden Maar er is alweer een jaar voorbij gegleden Een jaar van rouw en veel verdriet Omdat jij het leven liet Een lege stoel Een lege plek in bed Het blijft een leeg gevoel 's nachts hoor ik soms jouw stem Zie ik even jouw gezicht Prachtig door de zon belicht Dan ontwaak ik met een glimlach Omdat ik jou toch…

Ik laat niets na echt helemaal nada niets Alles heb ik gegeven bij leven om te kunnen (over)leven Dus ik laat niets na ze kunnen doodvallen…

Als de dood een sluier trekt en je kijkt in het gezicht van het iets of niets dan heb ik bij leven geregeld op te gaan in het groen als laatste wens, testament Wel zo wenselijk voor het milieu ons milieu Mijn kIst wordt gedragen door mooie mannen jonge mooie mannen zo mooi als ikzelf was en de mensen die komen kijken ervaren…

Als de Rooms-Katholieke Kerk Het Evangelie van Jezus Christus Echt serieus had genomen Was er al lang actie ondernomen Richting Poetin met zijn kerk en kliek Had de Paus in Moskou gezeten Ik gun iedereen z’n geloof en houvast z’n basale liefde voor de leiders, de Paus Maar dit spoort zeer pijnlijk niet De Paus is dood Leve de langst…

Er is zoveel rouw in mij Waar moet ik beginnen De rauwe rouw Vermengd met uitgestelde rouw Waarvan ik dacht Het is wel klaar Maar niets is minder waar Het gemis is deze dagen groot Vooral die ene dag De dag die nooit zonder een van jullie is geweest Zolang jullie in mijn leven waren Waren jullie die dag bij mij Nu wordt…

Waarom zou je niet spreken over je verdriet leg die jas van zwijgen af het verzwaard je schouders je leeft zo geremd bewandel openbare wegen denk niet dat verdriet alleen bestaat wanneer het wordt verzwegen als daar pijn en zorgen zijn het er al vele jaren is deel gerust in alle eenvoud jouw veelvoud van hetgeen jou al jaren droevig…

Mijn handen bedriegen mijn ogen maaien gras, poten bollen maar bij het koffie zetten, zien ze jou. Mijn handen bedriegen mijn oren luisteren naar Katie Melua maar op You Tupe, horen ze jou. Mijn handen bedriegen mijn neus ruiken nasi, hamburgers, ui maar bij loempia’s, ruiken ze jou.…

Een klein stukje in de krant je bent niet meer oh je was niet gezond meer toch kwam ‘t bericht onverwachts! Een paar regels is wat rest, na alles wat je al overkwam is de laatste stap te snel gekomen maar is ‘t dat niet altijd? Een klein stukje in de krant je bent niet meer Rust zacht vriend, we zien elkander vast wel weer!…

Of iemand echt gelooft dat kan geen mens duiden en wat ze duiden bij overlijden is vooral de buitenkant van de gestorvene Hij, zij was een heel gelovig mens een Christen, Cristin, heel erg christelijk Hij, zij wandelde met Christus Hij, zij leefde voor God, voor God alleen Maar dan gaan de kasten open en de laden met boekjes van plezier…