Spelend met taal bouw ik aan mijn gevoel dan maak ik een wereld die ik het beste ken Wil iemand bij me stilstaan dan voel ik me een kind dat buiten spelen mag nog even zonder tijd Is het dan vreemd dat ik dit gedicht zie als een cadeau voor jou en mij gemaakt?…

Ik heb het al die jaren moeten missen alles was voor mij gissen niemand had het door overal had ik foefjes voor ik draaide er omheen het was een groot probleem de letters, ik kreeg ze niet bij elkaar kan iemand mij vertellen: wat staat daar lezen ik heb het nooit geleerd schrijven wel geprobeerd maar als je niet weet wat er staat weet je…

de honden lusten er geen broot fan dus haut ik het eenfaudich betrabt op formfauten het regent koud en buiten maar binnen staat de kachel aan hoe simpel zegt men woorden…

het is altijd hem of haar. nu of nooit hier of daar. Ergens of nergens, wij zijn buiten ons zelf van vreugde of verdriet. Het kan vriezen of dooien, wij zijn goed of gek, uitgeblust of opgewonden. Er is niets of altijd wat, wij hebben geld of wij hadden, het is alles of niets, ik ga en pak de fiets.…

wie geeft mij toch die vieren wat is dat voor een figuur als je de inhoud niet begrijpt ligt dan een 4 in jouw natuur ? ik zou zeggen beste vriend lees het morgen nog een keer misschien gaat er 'n lichtje branden en zie je het een beetje meer een gedicht kent dubbelzinnigheden soms heel dubbelzinnig verpakt als ook nu de clou je ontgaat…

schrijven begint steeds met een gedachte die de moeite waard is om te blijven bestaan…

In de nacht dralen letters langs muren van steden tot woorden zich vormen gedachten zinnen beelden. De straat splitst als t een lantaarn schijnt de i de gracht weerspiegelt j golfjes krabbelen de l. In struiken ritselt een r een merel scharrelt de k de spinnen spannen een o wormen kronkelen de s. Bomen planten zich in a. takken zwaaien…

Hoe gaat het met je? -druk- druk- druk- Dus het gaat héél druk?…

Ik lees jouw woorden Woorden die mij raken Woorden die een gevoel los maken Woorden die ik niet kwijt zal raken Woorden die mijn hart echt raken jouw woorden die zo'n diepe indruk maken Dat je mijn ziel hoort kraken Het zijn jouw woorden die mij echt raken Diep van binnen gevoelens los maken Het zijn jouw woorden die veroorzaken Dat…

Vervelen, vervelen, vervelen, vervelen Verdelen, verdelen, verdelen, verdelen Vertalen, vertalen, vertalen, vertalen Vermannen, vermannen, vermannen, vermannen Verzorgen, verzorgen, verzorgen, verzorgen Vermoorden, vermoorden, vermoorden, vermoorden Verdorven, verdorven, verdorven, verdorven Verloren, verloren, verloren, verloren Verzopen, verzopen…

harmonie géén fanfare in kleurrijke kostuums vredige rust van binnen toekomstmuziek?…

toon van taal giftiger en bozer tegenspraak van mond in vuur van vreugde geslonken wereld van geluk versmald…

Óp Broeders, trekt ten schrijve want anders komen wij te Laat gebruik naast Jordans' borstel ook slijpschijven laat aan het Ende fier bemerken waar u staat: uw Kruideren der taal laat zich niet missen een vaderlandse dichter is niet uit te Wissen ik zeg: een vaderlandse dichter is niet uit te Wissen…

lerend lezen zoekend in boeken wegwijs staren toeval hinderend weg kwijt wegkwijnend in niet één boek…

Een onzin is een zin Die niemand hoeft te schrijven Het is zo zonde van de tijd Want hij zal niet beklijven De rede daarentegen Heeft zo veel meer betekenis Het begrijpend onderscheiden Dat gezonde mensen eigen is…

Ik ken al jaren Brave Margot En weet wat Spaanse Riet biedt, Maar kom niet graag bij dikke Jo En ook bij lange Na niet.…

In Mierlo zag ik de Dichter des Vaderlands. Voor vier jaar maakt hij het bont. Hij reist de hele wereld rond. Hij komt ons echt te nader thans. Je wordt geestelijk rijk, verdient weinig poen. Het is een rotbaan maar iemand moet het doen.…

wensen wie heeft ze niet van jong tot oud bij vreugde maar ook verdriet het gewicht in goud uitdrukkingen, we kennen ze allemaal er uitdrukking aan kunnen geven dat is een ander verhaal ik laat mijn gevoel spreken als stem op papier steeds weer een goed teken schrijven, met alle plezier…

Wees dan poëzie in stemloos gejuich iets moois, iets onbestaanbaars in tongval van klare stem Vervloeiend in een dwaze roes der zinnen – ingebeeld in zoete adem van verbijstering letters in dromerige aandacht Schrijf me nu, schrijf me nu verhef mijn woorden in sprakeloosheid van taal…

Woorden Stapelen Ontwijken elkaar Zien zinnen Te maken Zinnen Gaan evolueren Woorden Individualiseren Veranderen Binnen de Bestaande context Zo kan het Dat gedichten nooit Stil staan Stil staan Stil stan Staal stin Zo kan et Dat gedichten noit Stil stoan Stil staan Snaal stit Slaan tist…