niets is wat het lijkt het is zoals het is en hoe je het bekijkt of iets lijkt op wat het lijkt jij bent als ik op een dag ik kijk naar jou en glimlach…

eerst alles op een rij zetten letters dwalen nonstop door het woud waarin wij wonen zie de zon al glinsteren in het nog koude water lach zie je later de poorten zien wij al voor ons opengaan rond lijken ze blauw als een waterval die wijsheid wijd verbreid over het land waarin wij zweven tot dat wachten we dagen en nachten opengaan tot…

Was jij dat die plotseling een andere weg in moest slaan nadat wij jarenlang hetzelfde pad waren gegaan? ben jij dat die ik hoor als een fluisterende stem in de nacht terwijl ik mijn oor als een schelp te luisteren leg en nergens meer op wacht? de woorden zijn zacht komen geruisloos binnen en vormen, onhoorbaar de zinnen van een verhaal…

geluiddicht zijn de wanden de ruimtes gevuld met steenwol niks kun je daar horen alleen in jezelf gekeerd alsof de tijd stil staat wanneer de kier geen zonlicht meer doorlaat weet je ga en leef niet snel niet langzaam maar deins daar ergens tussen in voorlopig staat alles nog stil muurvast geplakt aan regels die nu eenmaal gelden wij…

Tijd (én wat ze meevoert) Tijd vliegt niet maar gaat aan mensen voorbij. Als het goed gaat te snel. Wanneer het tegenzit, zit het ook echt tegen. Tijd is altijd in balans in perfecte cadans. Weten en vergeten. Wanneer het hart stopt tikken gedachten aan wat was weg. Niet voor niets beginnen sprookjes met 'Er was eens ...' Nergens…

Hier ben ik dan om maar niet van ver genoeg te komen Hier ben ik dan om maar niets meer te ontlopen En ik weet dat het niet keert om in beslagen raam te schrijven En ik weet dat het niet leert om bij hetzelfde punt te blijven Hier sta ik dan niet met open armen of volle ogen Hier sta ik dan nu de leugen is gelogen…

de regels maak je zelf doe nou niet alsof je neus niet groeit laat dat maar over aan het gras zo dor en zonder mooi gewas het is er niet kijk maar…

Morgen en vandaag, vandaag en morgen. Nu... En wat verleden is, geleden is of gewonnen: net is voorbij. En nu is een ogenblik overgaand in straks een nieuw moment tussen morgen en vandaag.…

Langzaam draaien de wijzers van de klok in een cirkel rond de as van het leven Per seconde zal er een nieuw mens worden geboren Tegelijk zal er iemand aan de aarde worden teruggeven Tijd deelt en verdeelt de levenstijd in fasen Hierdoor blijven de wijzers in het nu en heden Soms vliegt de tijd heel even terug in de tijd naar de horizon van…

zoals de tijd verder spreekt in woorden die wij vinden wij die de sterren tellen nooit konden leren omdat het leven ons riep soms bij het raam vaak op de gang in een hoek staan omdat dit bestaan niet bestaat in boeken die echt nergens over gaan wij die altijd zoeken in woorden en zinnen wij die de sterren tellen maar de waarheid nooit…

Op de golven van mijn kloppend hart Vaart de angst van onwetendheid. Het zicht belemmerd door schemer Wanneer ik mijn levenspad doorloop. Niets is zeker En in de onzekerheid van het niets Wacht ik in het onbekende Als een waakzame uil Op een gebroken tak.…

nu ik denk dat de tijd rijp is om over m'n schouder terug te kijken zie ik dat er veel is veranderd zoveel dat ik daar bij nader inzien liever geen weet van had willen hebben nu de tijd zo'n verschrikkelijke haast heeft dat velen hem nauwelijks nog bij kunnen benen herken ik mezelf in gelatenheid van deelnemers aan de bij voorbaat vergeefse…

soms kom je haar tegen zomaar spontaan komt ze voor je staan soms duurt het een moment voordat je haar herkent soms duurt het te lang ben je bang om de confrontatie aan te gaan en dan moet je achteraf beseffen ze is weg voorbij gegaan ooit denk je en zucht ff…

gemis als het er niet is espresso ‘s ochtends vroeg het zwarte jurkje dat je droeg de lucht, de warmte, de zon voor de winter begon een wijntje bij het eten de mooie momenten die je niet wil vergeten gemis als het over is die bijzondere vriendschap gevoel van blijdschap vertrouwen in iemand jouw hand in zijn hand gemis het meisje…

later wacht je tot ik niet meer kan huilen en mijn tranen droog wacht je tot ik weer kan lachen en me niet meer zal verschuilen wacht je tot ik weer torenhoog van de daken wil gillen dat ik je zo graag zou willen liefhebben wacht je tot ik door zal hebben dat het moment is gekomen niet meer hoef te schromen om van jou te houden…

stil, lief en zacht een geweldige dag zacht omdat niemand schreeuwde stil omdat het zachtjes sneeuwde lief omdat jij bij me was stil, lief en zacht in mijn gedachten vannacht…

sneeuw viel en bleef liggen als een tijdsbeeld van witte stilte en juist die stilte sprak boekdelen...…

zacht wit was het buiten langzaam smolt het weg door de kou eenvoudigweg buiten te sluiten in het donker in de nacht heel zacht, langzaam het licht zachter dan wit om haar te warmen haar handen, haar lichaam te omarmen diep in haar hart weer die gloed vol overvloed versmolten met haar naam…

Niets is vitaler dan de tijd die op ieder moment op eindeloos veel manieren wordt gedood maar niet zal sterven alvorens niets meer is.…

Uit een champagnefles werd ik gelanceerd door een lont ontstoken zocht ik mijn weg omhoog ik klom en klom droomde onderweg dat ik de mooiste ooit zou zijn het vuurwerk kon beginnen een kleurfontijn met prachtig licht die droom is uitgekomen vanuit de lucht zag ik haar staan aan moeders hand wat was ze bang voor de knallen ze wees…