Er zijn  vele soorten verdriet en vele soorten  pijn Er is verdriet dat met de jaren slijt en er is verdriet dat zal  blijven knagen Er is pijn die voorbijgaat  en er is pijn die nauwelijks is te dragen Maar hoe wanhopig en uitzichtloos je leven ook kan zijn toch zal eens het moment komen waarop al je verdriet en al je pijn…

Traan na traan Dag na dag Pijn Diep vanbinnen Altijd durend Sluit het op Hou het vast Lijd eraan Maar kan het niet zeggen Want, ik wil je niet kwetsen Ik wil je niet kwijt…

Verdriet en pijn Opnieuw en opnieuw Geen hoop, geen geluk Enkel gebroken Van binnen Van buiten Enkel kapot masker, Fake glimlach Waarom niet? Een keer geen masker, Geen glimlach Een keer echt gelukkig, zelf gelukkig Waarom niet? Niemands last Zelf geen last Waarom niet?…

Treurig, treurig als de wolken hangen de ziel vergrijst door het morgengrauw ‘t eenzaam hart kent ook geen verlangen als niemand het nog zegt: ik hou van jou. De hemel draagt een zware loden mantel met verharde tranen die nooit uitgewist waar alleen de somberheid doorwandelt en nergens schuilt een blij of lief gezicht. De aarde ligt eenzaam…

de dagen dragen alleen nog nachten en ver vooruit zie ik geen ommekeer gebed kan het verdriet verzachten al zit ik het liefst in een stil geween nog bind ik mij aan herinneringen die moeizaam zwerven door mijn hart van mooie dagen die te vlug vergingen en nu lange uren vullen vol van smart de pijn die niet wil verzwinden schrijf ik in droeve…

De huilende wolf die hem van binnen op eet Niet wetende dat zijn lichaam hem opvreet Lachen daar is hij goed in Hij vind emoties maar onzin Zijn hersenen zijn machines Die werken alles weg Huilen is toelaatbaar Maar ‘de waarom’ vraag Is allang verorbert door gedachtes die hij niet toelaat Zijn lichaam spuugt het nog net niet uit Maar de…

Weer eens zo leeg en energieloos. Ik weet niet waarom iedere keer opnieuw. Alles steekt me dieper en maakt me boos. Even gaat het goed en voel ik me als nieuw. Nooit weten hoe lang het zal duren. Steeds opnieuw wachten op dat licht. Minuten voelen als uren. Alles blijft een donker zicht. Zo leeg, zo energieloos. Waar blijft dat kleine licht…

Zij heeft in de nacht een kaars ontstoken voor iets waar ze innig op blijft hopen waar ze liefst als de dood over zwijgt dat niet sterven wil en een verlangen blijft. Smekend over het flikkerend licht; in tranen, weemoed en wanhoop lijkt het of ze schreden hoort nader komen en iemand een zwaar pak wegneemt boven het hoofd. Een stem begint…

Na een lange nacht zijt Gij toch gekomen al weet ‘k niet hoe ‘t eigenlijk is gebeurd stil en geruisloos, kon u zelfs niet horen en hebt geheeld wat lang was verscheurd na een lange nacht zijt Gij toch gekomen na lang smeken en bidden stond Gij daar hebt Gij eindelijk mijn frustraties ontnomen en stak een moeilijke puzzel weer in elkaar…

Bij de voorraadkast van mijn gedachten schuif ik het deurtje open. Het lijkt er opgeruimd. Verdrietjes en pijntjes keurig op stapeltjes. Geen vodderige boel. Ik trek er maar niets tussen uit. De plank erboven, boordevol herinneringen. Vandaag zijn ze niet nodig. Ze liggen netjes soort bij soort. Ik zoek en vind de plank, waar ik mijn…

Je zegde me verdriet aan en het is gekomen je rust onder zachte, rulle aarde je vroeg me eens of ik bang was voor de tranen en ik was bang nu is er hun rijkelijke vloed nu is er hun milde vloed en ik ben niet meer bang…

Als de rododendrons bloeien bij "Amarant",als het seizoen is gekomen dat ze hun majesteitelijke pracht tentoonspreiden: lila, paars, roze in het landschapspark bedenk ik hoe je leven is geweest; bitter, verscheurd, getormenteerd en dan betreur ik je betreur ik jouw leven, jouw lot en kunnen de bloemen die jou eens zozeer troostten; kan jouw…

mijn tranen vallen over verdorde rozen die nog op groen vertakte stengels staan hun harten doods en uitgesproken die het stervenstij moeten ondergaan hoe droevig dat iedere roos moet sterven als mooie seizoenen die ook weer vergaan dat wat ons lief is, wij nu moeten derven maar in de lente opnieuw in bloei gaan staan zoals geheimenis hangt…

Een vrouw die haar man heeft verloren noem je weduwe, maar hoe noem je een moeder die haar kind verliest.…

Ik hou van de regen Dan hou ik het niet meer tegen. Tranen rollen over mijn wang Mijn verdriet niet langer in bedwang. Elke dag trek ik een façade om me heen, Maar weet je, mijn hart is niet van steen. De pijn die ik voel is echt En af en toe voel ik me slecht. Op een dag laat ik de zon in mijn leven toe, Maar daarvoor ben ik nog veel te…

Een tikkeltje schuchter keek ze mij aan onzeker bevroor haar blik op dit late uur Ik moest mijn armen omheen haar slaan tussen ons smolt daarna die dikke muur Ze had wederom in haar dijen gesneden aangezien ze heel veel straf had verdiend Ze had bij gymles alle regels overtreden en nadien traanloos op de wc gegriend Zelf beschadiging…

Op haar mooist met rozen in het haar Een schitterend bruidsboeket zo stond ze daar Vandaag de mooiste dag van haarleven Zou ze hem haar hand en liefde geven Hij, mannelijk stoer, doch jong verlegen Stond daar in uniform compleet met degen Licht blozend, van haar hield hij het meest Vandaag was het hun huwelijksfeest De volgende dag trok…

Ik zie haar staan. Diep kijkend in haar ogen, zie ik alle emoties aan mij voorbij gaan. Verdriet, pijn, gemis en rouw. Met betraande ogen draai ik mij om Ben ik deze rouwende vrouw?…

Wat in haar borst klopte vermoedde ze niet mogelijk was ‘t toch wel een kloppend hart Of wellicht was toch iets dat gevoel verried voor de rest was ze nog harder dan keihard Zo vaak had ze de ander sekse erin geluisd door te lijken dat wat ze nooit was geweest Liefst gingen jongens voor haar op de vuist jawel hoor, dan genoot ze dus ’t allermeest…

Elke avond op mijn knieën naast mijn bed Spreek ik tot onze Lieve Heer in een gebed. Ik ben niet gelovig opgevoed Maar voor mijzelf vind ik dat Hij het horen moet. Jarenlang heb ik elke avond gevraagd Waarom dit meisje zich als een jongen gedraagt. Laat mij dan wakker worden als een jongen Zo stoppen de meisjes dingen die mij worden opgedrongen…