de tijd verkleurt ons hart heb je niet alles onder controle langzaam breken beelden gesproken woorden vervagen meer en meer is voorbij de laatste post blijft het verleden zwijgen als ik terug denk aan hoe jij was het samen lachen, samen huilen samen waren we sterk vliegen dagen de tijd voorbij blijft dit vooralsnog onvolledig kon…

Je zal voor altijd bij mij blijven Als wond diep in mijn hart Zo zal ik ook over je schrijven Als gemiste kans met valse start En toch zijn er die momenten Waarin ik in het verleden dwaal Moeizaam terug probeer te halen Hoe het precies zat, allemaal Maar hoe hard en diep ik ook zal graven Hoe goed ik ook probeer Met jou te loodsen naar…

Veel mensen staan alleen in 't leven Nadat een geliefde hen verliet. Hun metgezel is het verdriet. En ook de pijn die is gebleven. Maar na een winter komt het voorjaar. Een kale boom staat weer in bloei. De bloei der lente wijst er naar: Niet steeds te treuren om wat men had.…

je kunt lachen als een vlinder die van bloemblad tot knop zich vermaakt met maskers en onschuldigheden vol geluk. je kunt met je ogen stralen maar het helpt niet als ik allang heb gezien dat verdriet je lichaam in bezit heeft. je kunt praten alsof je de gelukkigste bent van allen maar als ik toch doorheb dat het niet gemeend is wat…

Zit met m'n hoofd in het zand af en toe kijk ik om me heen of niemand ziet hoe erg ik de fout in ben gegaan.. Elke keer weer, eventjes op adem komen en dan weer die verdomde fout. Steeds weer & weer. Iets wat me elke keer weer wil laten leren van m'n fouten maar wat niet lukt. Vallen en weer omhoog krabbelen. Elke keer weer, nooit…

De grootste rol die ik spelen kan. Ik voel me raar en weet niet wat. Ik voel me stom en dom is dat. Ik voel me vreemd en niet zo fijn. Ik voel me anders en dat doet pijn. Ligt het dan werkelijk bij mij? Sta ik achter aan de rij? Hoe zou het zijn Om helemaal jezelf te zijn. Onzekerheid speelt de rol. Onzekerheid betaalt zijn tol. Wie…

steeds weer vraag ik me af waarom hebben jullie mij dit aangedaan mij weggehaald waarvoor ik zoveel liefde voorhad mij zomaar aan de kant hebben gezet mij zo kapot hebben gemaakt waarom…

Een schreeuw in de duisternis, een kreet in de donkere nacht. Het geluid van een brekend hart, als een explosie...met ongekende kracht. Helse pijnen, ondragelijk verdriet, gewond tot in het diepste van m'n ziel. Een waterval van bittere tranen, sinds de nacht dat het doek voorgoed viel. De strijd is gestreden...de verliezer bekend,…

Mijn lach is een leugen het hart gebroken als nooit tevoren niets is nog lief niemand is thuis het is het geluid van duister dat kruipt onderhuids vannacht wou ik dood geen kleur meer zo verdoofd niemand is thuis enkel nog zwart leeg is mijn hart hard is de steen dat vastzit aan het been zo ziet de dag eruit de dag alleen nooit meer…

Oh ja Natuurlijk Ik had het kunnen weten Oh zeker Ik wist hoe het zou zijn Er werd mij echt Niets vreselijks verweten Ondanks dat Bleef ik achter Met... Die vreselijke pijn Mijn positiviteit Mijn optimisme Het had uiteindelijk geen zin Wat ik ook deed Of wat ik vond Men ging er meestal Tegenin Waarom zou ik Opnieuw beginnen Waarom…

Alweer twee jaar geleden soms is het net alsof het niet zo is je niet bent verdwenen uit dit leven weg gegleden toch voel ik je naast me stil dichtbij ik mis je grote kleine man…

Soms lach je Soms huil je Soms wil je niet huilen Maar dat gaat dan niet Dan kijk je in de spiegel En zie je alleen nog maar verdriet Soms wordt het gewoon te veel En stapelen alle emoties zich op Ogen vol tranen Bij de laatste traan Ben je opgelucht En vind je rust in je hart Huilen is zoals lachen Het is een gevolg van een oorzaak…

Sofia is een sofist althans zo denk ik dat ze denkt zoals ze daar nu zit het is net alsof ze wenkt wat is het dat ze mist? Ooit kwam ze uit Duitsland waarvandaan ze vluchtte met velen als ratten van land naar land als je ze ziet, mag je ze strelen uiteindelijk is ze in Israël geland Hoe oud denk je dat ik zal zijn? vraagt ze met heel…

raak me aan sla me er door geen kans geen gehoor de vlam zwakt af slaap door de dag niemand weet waar heen niemand geeft laat het maar met rust genadeloos is de kus kus van eenzaamheid niet op voorbereid bergen verzetten de geesten gezelschap geven geef me een berg om af te dalen dalen naar het dal het dal van eenzaam verval…

Wat tussen ons is gegroeid, werd genadeloos gesnoeid door een rivier van woorden die mijn hoop vermoordden en mijn wangen hebben overvloeid.…

Tranen van bloed Of wat het ook zijn Dacht aan het ene En huilde van pijn Hoe graag ik ook wilde Maar hoe liever ook niet Ik huilde van pijn En sneed van verdriet Ik bleef maar zeggen Het gaat wel goed Maar niemand wist dat ik huilde Tranen van bloed…

e.h.b.t. (eerste hulp bij tranen) De regels van dit vers heb ik voor jou paraat, als het leven ineens wat minder gaat. Pak wat je wilt, wees helemaal te gast, in deze dichterlijke medicijnkast. Regels die zorgen voor een goed herstel, Als een trompetsolo, bezorgend je kippenvel. Als een hete groc, die de griep overwint, een kruidenthee…

Kun je me zeggen waarom je dat deed? Waarom je me nu telkens vergeet? Waarom je met verliet? Nu zit ik hier met m'n verdriet. Waarom koos je voor haar? Je was toch mijn minnaar? Naar al m'n vragen en al die tranen was je antwoord 'Het werd tijd dat we iets ondernamen.' Maar je vergeet de woorden die je me laatst zei... 'Jij…

In mijn schulp daar zit ik veilig en begrensd In mijn schulp volledig op mezelf aangewezen In mijn schulp kan niemand mij pijn doen In mijn schulp word ik niet buitenspel gezet In mijn schulp veilig en alleen niet te bereiken In mijn schulp doet alles mij minder pijn…

O lieve Heer, knip en knutsel nog één keer in mijn leven. Ach het moet voor U toch niet moeilijk zijn, het duurt echt maar even. Ik vraag U of U mij alstublieft mij mijn lieve Vriendin als vrouw zou willen geven. Ik hou namelijk van haar, echt waar. Dank U! Peter.…