Woorden vloeien op papier zinnen groeien gedachten die open bloeien deel nemen opnieuw jezelf kunnen zijn jouw leven weer zin geven toekomst, dromen verleden loslaten leven, laten stromen jouw lach is weer gekomen…

Men zegt zoveel zomaar een apart deeltje tel maar af klaar voor de start af staar naar het licht wat eigenlijk niet bestaat en vraag u zelf eens af klaar voor de start straf punten nooit is dit leven echt geweest ik ben en blijf nooit niet hier geweest gefeest met een nasmaak van de haat het gepraat over dit lijden kwaad raad eens…

waar waren we gebleven o ja,dit leven nemen geven leven even alles willen zien proeven ruiken tussen kannen en alle kruiken lachen huil´n zweven o ja leven de tijd tikt door voor iedereen met ze allen of toch alleen waren we gebleven o ja,dit leven verbrand alle schepen achter mij omwille van de vrijheid haec libertatis ergo omdat…

Na langdurig en ver zoeken vond ik mijn levensgeluk. Ik vond het, gewoonweg, bij mij thuis. En het lag onder mijn neus. Nooit gedacht! Het lag er vervlogen lang, stoffig, lamlendig en verwaarloosd. Het lag er al jaren eigenlijk zo voor het oprapen. Maar ik had, al die jaren, niet ingezien dat het zo dichtbij binnen handbereik was.…

Nog altijd is er “de muur” De frustratie is enorm. Het systeem is Ingericht Op westers denken. De Oosterse mystiek, Verdwijnt, Verdrinkt Verplettert. Yin Yang is niet meer dan een boekje uit de winkel en Zen denkt vooral op het toilet…

Opzoek naar werkelijke zingeving en op een goddelijke beleving gaat het echt gebeuren vannacht en wordt deze queeste volbracht Het gaat zo beginnen Mijn handen die trillen Mijn ademhaling wordt zwaar Ik wil haar beminnen zij ligt ervoor klaar Ik hoor ze steeds praten Het gaat over mij Dat ik het niet kan en dat ze me haten…

half ingevuld op een blanco velletje prijs geef je het oude afleggend was het stil in de kamer ben je niet afwachtend maar initiatiefrijk zij aan zij wil je wel weglopen en in het blanco verdwijnen naar verworven vrijheid wie niet waagt, blijft maagd goed kijken is niet genoeg dat spreekt voor zich……

Niemand die me wou geloven, zelfs niet toen ik naar je wees, jij stond te schitteren, helemaal alleen daarboven; al mijn aandacht ging naar je toe, je heldere licht deed mij dromen, hoe is het daar zo hoog, is het niet te eenzaam, niet te droog? zoveel vragen wilde ik je nog stellen, maar plotseling was je weg, in een flits, ik had het…

Vandaag regeert de angst Die al vaak bespeelde emotie Maar wat vreest hij dan het meest Die angstige en gecreëerde commotie Voor dat allemaal is hij namelijk het bangst Wees niet bang de vrijheid komt er aan De angst is ook maar een minuscuul geestje Eigenlijk zelfs maar een heel vreesachtig beestje Dat helemaal geen recht heeft in het menselijk…

Welke kant ik ook op kijk overal zijn tralies en muren En als ik ze allemaal vergelijk zal het niet lang meer duren Dat ik ze op me af zie komen Durf niet eens meer te bewegen Liever met de ogen open dromen Met alle gevoelens verzwegen Vooral geen emotie willen tonen Automatische piloot staat aan Tussen de maskers van de hel in wonen Hoelang…

Hoeveel dieptes moet ik dalen, Hoeveel fouten moet ik begaan Voordat ik van alle kwalen Voor altijd ben ontdaan?…

Vrede op aarde we willen het zo graag en eens zal het echt komen maar wanneer is nog de vraag Vrede is nog ver te zoeken zolang er nog oorlogen zijn en kogels mensen doden in een wereld vol vennijn Vrede, het klinkt zo mooi we willen het allen zo graag geloven maar zolang de mens niet verandert zal het vuur van de oorlogen nooit doven…

Daar buiten hoog gegrepen naarstig op zoek Zonnestralen op mijn gezicht zo ver in zicht Opgeheven opgegeven Maar door mij nog niet vergeten Als ik geloof nooit meer ongelovig zoekend Die warmte ook voor mij uitgezocht…

Als een vogel zo vrij overstijg ik al mijn zorgen Vanaf vandaag zet ik alles opzij kijk uit naar de dag van morgen Als een vogel zo vrij zweef ik op de wind Over bergtop en vallei waar ik rust en vrede vind Als een vogel zo vrij spreid ik mijn beide vleugels uit Vergeet al mijn tobberij voel de frisse wind op mijn huid Als een vogel…

Ik heb zo lang gezocht Naar wat ik dacht te zijn Ik ben alleen vergeten Te kijken door de schijn Ieder houdt een masker op Verbergt zijn echte gezicht Maar wie erin opgaat Ontkent het ware licht Ik heb de wereld afgezocht Naar iets dat ik op aard nooit vind Als ik mezelf wil zien Moet ik zoeken in de wind Ik was mezelf vergeten Ben…

Het is, mijn keuze. Mijn mening, die telt. Doen, wat ik wil. Laten zien, hoe ik het zou doen. Anderen, een kans geven. Hun keuzes, respecteren. Luisteren, naar hun mening. Nadenken, waarom ze iets doen. Samen, zoeken naar een oplossing. Vrijheid, beperkt.…

De vogels vliegen van land naar land, Zij zijn vrij! Mijn geliefde reist van Brussel naar Roosendaal, Hij wil me zien! Op het station mag hij mee met de maraschausee, Hij mag niet verder! Met 6 man zetten ze hem terug op de trein, Hij moet terug! Ik kom net te laat, de trein is weg, Hij is al op de terugweg! Ik begrijp het niet, wat is dit…

Veertien in een dozijn; waarom zou dat niet kunnen? Rode en blauwe vis maar dan alleen maar dunne? Of kanker in je lijf; het zal je maar gebeuren.. het moet toch moog'lijk zijn die pijn heel zacht te kleuren? De adem van de wind verstrooit snel mijn gedachten, maar ik blijf ze koesteren hoor, totdat ze mij toelachen.…

De regen komt op me neer laat mij vergeten ik voel me vrij zak weg in extase alles stroomt weg uit me met de gulzige druppels ik voel me één ik voel geen angst geen aarzeling geen twijfel het klopt één met de regen met mezelf eindelijk voel ik mezelf leven…

Ik zie je niet, maar ik voel je. Ik kan je niet betasten, maar wel jouw ruisende stem horen. Ik kan jou niet uitbundig zoenen, maar wel uitbundig naar je luisteren. Ik kan jou nooit missen, want je bent mijn eeuwige wind.…