Ik was altijd bang voor het vergif Het vergif dat wordt verspreid onder ons Nu heb ik het vergif en ja het was pijnlijk maar dat is nu voorbij het hoort bij mij Ik was altijd bang voor het vergif Het vergif dat wordt verspreid onder ons Maar het is niet het vergif dat hoort bij mij waar ik bang voor ben Maar het vergif…

Soms zit ik een beetje in een dip, soms zit alles een beetje tegen Toch mag ik niet mopperen Soms zit ik een beetje in de knoop, soms met mezelf wat overhoop Toch mag ik niet klagen Soms zie ik het even niet zitten, soms is het leven erg moeilijk Toch mag ik niet simpen Maar soms: wil ik even tegen alle raadgevingen in, alles…

Ik neem de dag zoals hij is soms gaat het goed en soms gaat het mis maar een keer in de zoveel tijd kan ik in een dag heel veel kwijt dan voel ik mij zo fijn dankbaar en geen pijn eigenlijk is het een simpel iets voor u zegt het misschien niets maar voor een ander weer wel daar is ook iets mis met hun gestel die begrijpen wat ik bedoel en…

ooit lag ik op het strand te bruinen in het zand wist ik veel van die kankerlichtstralen, nu weet ik dat wie uva zegt ook uvb moet zeggen stralend gaf ik mij over aan de zon dit lijf genoot met teugen dit lijf wordt bestraald en vecht tegen de leugen…

Als de dood zo welkom is maar zo lang op zich laat wachten verzacht dan wat nog aan leven is. Dood de helse pijnen en bied de stervende de hemelse zijnen de dierbaren die hem of haar zijn voorgegaan vooruitzicht tot spoedige hereniging! ------------------- Deze hartenkreet draag ik op aan de Werkgroep voor Liturgie Heeswijk…

Nog niet volledig hersteld, overmoedig gewerkt Spijtig dat je 't te laat opmerkt. Terug wat pijn en ook chagrijn Capituleren vond ik nooit echt fijn. Rusten, niet veel kunnen doen, onmacht Medicatie, rusten, staren in de nacht. Saai, je voelt je ook niet nuttig Hulp inroepen, tuttig. Hoogmoed is zelden doeltreffend, een eng karaktertrekje…

Mist Geen kleur Geen verschil Grijze brei Geen vooruitzicht Malen en Meer malen Dwalend op een vlot En geen oevers meer te zien Geen nacht en geen dag Geen leven meer…

Ik heb er niet om gevraagd, maar wel gekregen, vroeg niet om ontvangst maar ontving het evenwel. Had het niet op mijn wens lijstje staan, kreeg het onverpakt aangeboden, ’t was geen wens, geen hartenwens, geen onvervuld verlangen naar dit! Maar ik kreeg het. Ik kreeg wat men niemand toewenst, ik ontving wat men niemand geven wil, het…

EVEN EEN ZONDAGGEDICHT VAN FOPJAKJE Op de bodem van mijn bestaan vond ik na de psychose mijn moeder, mijn geloof en mijzelf ik zal nooit meer op eigen benen staan maar ik vond daarin de kracht om door te gaan en ach als je in de hel bent geweest is de aarde een paradijs en de hemel heel dichtbij als je zover van huis bent geweest in je eigen…

Het heeft wel iets vragends en knus in het hart om ziek te zijn. Met de teddybeer tegen het hoofd. En met de puzzledoos in de armen. In alle eeuwigheid. Ziek. Het maakt allemaal niets uit. Ik heb een ziek hoofd. Daar kan ik het niet mee doen. Het zij zo. Mijn hart is ook nog ziek De ggz gebouwen allemaal aan toe. Ik ben daar een gewoon…

Ik voel mij weer een dier. Ik heb speeksel. En bloed. En ik heb klieren. Ik ben weer een dier. Ik weet niet hoe ik moet leven. Ik leef maar een klein leventje in mijn dwaasheid zomaar. Zomaar een leventje. Ik werk niet,ik lig alleen op bed,en ik spartel van angst op bed. Ik durf de mensen niet in de ogen te kijken. Ik ben mensenschuw en…

We hebben ons, allemaal, kostelijk geamuseerd op de reis van het bestaan! Toch een kanttekening: We vervloekten het tripje naar de "nachtwaker zonder ziel".. Voortaan maken we een ommetje, oke? Dan kunnen we dat optrekje van jou tenminste mijden.…

Het is niet zo erg dat ik zo goed ben Zo onnavolgbaar en zo sterk Uitblink in werkelijk echt van alles Alleen niet dagelijks op mijn werk Het is niet erg te moeten leven Zonder het respect dat ik verdien Daar al het moois dat ik verricht heb Door vrijwel niemand wordt gezien Het geeft ook niet dat niemand luistert Naar wat ik enthousiast vertel…

Als het dwalen van de geest ook dwalen wordt in daden, en bekende wegen worden onbekende paden, dan komt somberheid in huis en moet je naar gevoelens raden. Als alles nieuw wordt wat bekend was en wie je dierbaar was nu vreemd, wanneer je meubels niet meer bij je horen ben je in je eigen huis ontheemd, dan is onzekerheid je lot zelfs als…

zwart is de kleur van de nacht die ons laat verslapen in zijn duistere macht zwart is de kleur van de dood die ons doet verlaten in het bloedende rood zwart is de kleur van het niets de melancholie die je bedwelmt en onttrekt aan het iets zwart is de kleur van mijn jas die mijn geest beschermt in een stoffelijk harnas…

Een simpele vraag: hoe voel je je vandaag? Tja, hoe voel ik mij vandaag: dat is een goede vraag. Zal ik eerlijk zijn? want ik heb weer pijn... Of zeg ik: het gaat goed met een glimlach op mijn snoet. Zo voel ik mij dus vandaag en blijf zitten met deze vraag. Ik weet niet of ik eerlijk wil zijn en tover wel een glimlach, misschien…

een ziekenhuis een kamernummer en heel veel genummerde spuitjes heel veel wit van lakens en schorten en zijn gezicht een bel die niets doet behalve vervelend teuten bezoek dat meelijden veinst maar zich niet kan inleven en ik die wacht op beterschap…

Het lichaam is alleen nog Een last van je geest Die maar blijft wachten Tot het genoeg is geweest Het ademen is meer Een wanhoopsdaad Probeer het nog maar even Tot het niet meer gaat Want het bed van een zieke Wordt graf van zijn leven Wachtend op zijn eind Maar het lijden duurt nog even…

je bent overleden je bent er niet meer ik mis je meer en meer hoe moet ik nou verder zonder jou leven ik had je nodig voor mijn hele leven je hebt niet eens geleefd je bent nu alleen nog maar een geest die hopelijk mij kan horen ik hoop dat je nu je rust hebt gevonden en daar boven verder leeft kus van mij…

Aan de buitenkant kan je het niet zien ik glimlach bovendien maar ik speel heel goed toneel want soms wordt de pijn gewoon te veel hoe hoog is vandaag je score ze willen een cijfer horen maar wat voor cijfer moet je je pijn geven vandaag valt er even niet mee te leven dus wordt het zeker een tien en morgen zullen we wel weer zien.…