334 resultaten.
In de eerste cirkel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 Gelukbrengsters
Bewonderderaar, samen
Met de schepper van Regina,
mortem orat:
“Forget my fate”
De man
Zag van de ronden
De eerste, hij
Moest naar Hodikam
Goede laarzen
Brengen geluk
--------
Beatrice, bewonderd
Door de dichter
Die op 't midden
Van zijn levenspad
Gekomen was
Deez'poëet wandelde,
Met de schepper van
Aeneas…
Pakistan , en het andere einde van de wereld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 Toen het uur van het onheil
aangebroken was
konden de mensen
niet vermoeden
dat ze elkaar
niet meer terug zouden zien
Het is de hoop die als een bloem
in een graftombe bloeit
in het trieste uitzicht
koud en eenzaam
in de dagen van ontbering
Een sprankje hoop, de schreeuw
om hulp voor hun nood
dat het verdriet
enigszins…
Neutrale zomer
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.859 Het zomert en wie wil er ook van wolken weten:
Katwijk of Griekenland, levenden en doden
op een vaas getekend of in licht geschreven
dat wij foto noemen, en overal altijd een rei
gevormd door jonge meisjes die verlegen
verlangen naar hun balspelende antipoden.
Mijn moeder ergens in het midden, een van hen.
En ik, een man die uit twee mensen moet…
De Katastrofe
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.604 Ik heb geen mens gekend die zich verachtte
zo vurig en zozeer, als deze alleen,
maar vriendlijk toch en trots bij de gedachte
te weten wat een andre onzeker scheen.
Zijn lijf verwaarlozend: zijn ziel verkrachtte
hij sedert lang – ziek, spotziek en gemeen,
leek hij tot voortleven nog juist bij machte.
‘Een steen rolt ook, en ‘k ben…
Migranten welkom
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 145 Elk jaar een stad erbij van 90.000 migranten
Zo gaat het al vijf jaar in het land der toleranten
Woningen zijn er hier volop, leegstand is een plaag
En in het oneindig lege polderland is
grote multiculti-vraag
Geld is geen probleem, dat hebben we volop
Bijstand, toeslagen en wat hosselen
helpen je er snel bovenop
Andere gewoontes maken ons…
Het Duister
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 Ik had een droom, maar niet geheel een droom.
De zon was uitgedoofd en de stervende sterren
Zwierven in d' eeuwige ruimte, van stralen beroofd,
En zonder doel; en de donkere ijzige aarde
Hing blind en zwart in de maanverlaten lucht;
De morgen kwam en ging - en bracht geen dag,
En de mensen, uit angst om verlaten te worden,
Vergaten hun passies…
Kerst en het nieuwe jaar 2022
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 Ik schrijf hier een steun voor het nieuwe jaar.
Wie ziek is, wens ik gezondheid.
Wie opgebrand is: weer vuur
Wie platligt: weer veerkracht.
Wie alles beter weet: twijfel.
Wie de moed dreigt te verliezen: hoop.
Wie kou lijdt: Warmte.
Wie triest is: troost.
Wie dwaalt: het licht.
Wie zoekt: de vondst
Wie schrijft: de ijver
Ik zie iedereen…
ES IST EINE ALTE GESCHICHTE.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 844 Men is een jongeling wild en vrij,
een trotse ziel; men kan
misprijzen, en hetgeen men meest
bespot bij ene man
is liefde. Maar ontzaglik leeft
zij onder 't koel bescheid;
te groot om zich te storten, zij,
op ene nietigheid;
gereed te lijden en zich zelf
te loochenen, tot eens zou
verschijnen — is zij mogelik maar! —
hare ideale vrouw…
Zij staat over de kom gebogen
gedicht
3.0 met 215 stemmen 29.893 Zij staat over de kom gebogen,
beslag tot aan haar ellebogen.
De onheilstijding die hij brengt
wordt opgevangen door haar rug.
Als zij zich los wil maken trekt
het brood in wording haar weer terug.
--------------------------
uit 'Kindsbeen' (1944)…
HOE KLEIN IS DE MENS NU
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 118 Het water komt
gulzig, uitgehongerd
huizen, land, levende wezens
alles verorberend
ineengeslagen vechtende handen
wanhopig barricades opwerpend
hoe klein is de mens nu
het verhaal van een oude
geschiedenis schrijft verwoed
een volgend hoofdstuk
opnieuw laat de natuur zich
de les niet lezen…
Middaghitte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Lopend voel je:
het gras is moe,
onbarmhartig bestraald.
Fietsend
schroeit de wind je gezicht dicht,
kun je alleen nog 'amechtig' zeggen.
Autorijdend
ontmoet je geen kip.
Iedereen zit breed aan het bier!
Werkend weet je:
onkruid dient altijd bestreden.
Superbezweet zijg je terneer...
Middaghitte baart een monster:
een wild opzwepende…
Het einde der tijden nabij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 53 heeft u zich al ontworsteld
aan de winterslaap met vaak
onverwachte kwade dromen
waarin wij toch meestal met ons
ons internet- en schoolwerk
gedisciplineerd klaar moesten komen
en soms op de stoep konden zwaaien
naar hij of zij op weg naar 't laatste perk
behoorde u tot de groep
van isolement en lange dagen,
of de zachte helpende handen…
Tsjernobyl
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 Een onzichtbare vijand
ademt een verroeste stad
De kermis is verlaten
Het levensspel is uitgespeeld
Een radioactieve pop wacht eenzaam
op de terugkeer van een ziekelijke dame
die destijds nog een kwiek meisje was
Doorweekt motiefjesbehang
probeert vergeefs te sieren
wat allang vergeten lijkt
De natuur knabbelt aan grauw beton
treedt brutaal…
We zijn al een eind op weg
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 110 Gisteren een bloempje in het gras
Vandaag staan er tien
Morgen zullen het er duizend zijn
Om daarná niets meer te zien
Zo zal het ook ons vergaan
Als we geen andere weg inslaan
We verstikken eerst wat weerloos heet
Dan verstikken we elkaar
Op een geplunderde planeet
Zijn we klaar in honderd jaar…
vervlogen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 vol van opgewonden verwachting
waren zij op het vliegtuig gestapt
waarvan plots de motoren stopten
toen zij boven de wolken al waren
de machine hortte en stootte wild
de passagiers tot paniek gruwend
met de dan dagende werkelijkheid
dat er geen morgen meer zal zijn
het laatste gebed werd gebeden
onder een stortvloed van tranen
als de…
vervliegende dromen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 38 glijdend als machtige zwaan
waarop ik goed gezeteld zit
Vliegt mij de vliegmachine
mijn bestemming tegemoet
ik kijk en staar stil het buiten
dat als de hemel eindeloos is
tot plots vrees de rust omkiept
naar huilend krijsende paniek
ik vroeg even nog wat er was
of iemand doodging misschien
tot ik dan de duikvlucht voel
die niet te…
Hongersnood
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 149 Honger.
Een vrouw die haar kind niet meer kan zogen,
een jonge moeder, het verdriet al gepasseerd,
die mij voor hulp haar kind nog aanreikt
in een laatst wat moedeloos gebaar.
Het kind met donkere starende ogen,
een hoofd op een lijfje tot op het bot verteerd,
dat al stervend nog naar mij kijkt,
als zegt het:” Och laat me maar ”.
-------…
Zinkend schip
poëzie
4.0 met 44 stemmen 6.167 De avond daalt;
een zinkend schip.
de kiel slaat op
een blinde klip.
- o, hartstocht
van dit kil vergaan,
in koele nacht,
in koele maan.
"en gij, die eens
dit leven prees
met sterke stem
en harde keel,
is dan het glanzen
van uw woord
bestorven en
voorgoed teloor?"
- ik heb geleerd
dat in de dood
de ziel zal stijgen
levensgroot…
Zomerdijk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 91 ligt verloren
tussen windturbines
van Oosterhorn
Appingedam
legde in 1466
de Zomerdijk an
in een bocht
om de dijkdoorbraak
bij Overtocht
te dichten
Fivelingo
beschermde zich zo
kon zich
tegen de Dollard
verweren
wist oprukkende
stormvloed
te keren
brokstukken Zomerdijk
liggen te kijk
weggegooid
tegen de rand van
het industriegebied…
Kolkenpad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 midden in de
wiede leegte
drie kolken
langs een pad
getuigen wat
stormvloed vermag
teweeg te
brengen
drie dijkdoorbraken
slepen een
peilloos diep gat
kolken bleven
bomen er omheen
ankerplaatsen
voor vogels, mensen
in de uitgestrekte
kleilanden
van de wiede leegte
bij Midwolda
vertelt na
de binnenzee
die de Dollard was
de mensen…