Het bloesembed van een vroege lente
De prilste tocht die ik zal ondernemen
uit de schaduw naar het andere licht
weg van het mogelijk samen verademen
een jonge blos ochtendglanzen in zicht
leidt tot een herhaald lijdzaam ondergaan
van het voorbije dat getekend in mij blijft
slaat de weg vlakbij het slotstuk stilaan
af naar wat is maar nimmer in het heden slijt
Tegengesteld aan mijn eeuwige twijfel
en anders dan gewis oneindig te zijn
vallen de brekende schoonste momenten
zilver twinkelend uit een grijze hemel
in het bloesembed van een vroege lente
die geen stervende zomer wenst te zijn
Zie ook: http://www.kijkgedichten.nl
Schrijver: Niels Landstra, 18 februari 2023
Geplaatst in de categorie: literatuur