Elk afscheid doet weer pijn, ook als we echt geloven dat je zus nu vrede heeft gevonden bij de Heer van alle leven; nooit zal je haar nog zien zoals je vroeger haar kon groeten. Er is nu tijd voor nieuw ontmoeten. De dood is overgang naar ander leven: een oeverloos bestaan in vrede en in vreugd. Mocht dit besef je troosten, ook ondanks de…

We zoeken elkaar binnen elkaars grenzen die ons insnoeren al willen we dat niet Maar in vrijheid zouden we elkaar verliezen, dus gaan we zwijgend verder, opgejaagd door het afbrokkelende land achter ons, hopend nog vooruit te kunnen waar geen pad meer is Men kijkt ons verwonderd na en ziet ons de takken wegslaan Inmiddels is er geen…

Ze praten, glanzend van zekerheid. Beloftes als plastic bloemen, altijd mooi, nooit echt. “Alles komt goed,” alsof woorden ooit konden repareren wat al gebroken is. Ik grijns, koud, vanbinnen stil. Vertrouwen is een dobbelsteen in handen van iemand die niet kan gooien. Ze beloven hemel en aarde, maar hun handen zijn leeg. Iedere glimlach…

de vele verbroken beloften ver voorbij de zeven sloten doorgestoken en achteloos verstrooid als bedoelingen als maaiende bewegingen boven gladgestreken gras als het weggeblazen blad in de hoop aan de randen belandt door omwenteling na de wisseling van tijden geleidelijk aan als compost glorieus en verlost vergaan onder anderen en de…

Het wintert in mijn tenen, Ook wintert het in mijn hart, Ik ben al te lang allene, Gaat gepaard met bittre smart. Steeds korter worden de dagen, ’t Duistert meer en meer, Niet dat ik daarover mag klagen, Maar ’t doet me zo zeer. Straks begint weer een nieuw jaar, Gaan de dagen weer lengen, Ik hoop dat mijn lijden is dan klaar, Ik…

Ik heb een vrouw bemind, die best een tweede Troje zou verdienen, en die door drank en heroïne onder mijn ogen werd verpest. Tot ziekbed kromp het liefdesnest, en ik zou zachtjes willen grienen, omdat alleen dit clandestiene sonnetje van ons tweeën rest. Zo'n veertien regeltjes waarmee je een tipje van de sluier licht, wat zout om in…

Knapen met bebloemde helmen Reizen lachend naar de grenzen, Sterven zalig voor de leuzen Die zij van hun ouders leerden. Dat is oorlog! In hun harten Openden zich diepe sluizen En de donkre dammen braken. Vloeden van gemeenzaam voelen Overstromen de genoten. Met een kinderlijk vertrouwen Scharen zij zich om hun leiders. Vriend of vreemd…

Vanmorgen op straat, verborgen onder het vuil ligt een vrouw, geen spoor van gehuil Rode wangen, blonde haren, een sjaal tegen de kou zo zag ze eruit als alledaagse vrouw ‘O, het verscheen in de krant,’ zei pap bij het ontbijt een sappige titel erbij, gekozen door een journalist zonder spijt Uit de straat gegrepen, verdwenen in een steeg…

Jouw erotische versregels doen mij romantisch huiveren vol sensueel verlangen en lustgevoelens klaar als de wakkerende wind alsof ik al een tijdje intiem woon in de mystiek van jouw erotische gedicht er vrolijk door de passionele zinnen wandel af en toe blijf wachten bij een vergeetachtige komma zonder twijfel, alleen om diep te rusten…

Een hele collectie regenbogen Hangt boven in de lucht En neemt de plek in van witte wolken Zo grijs als mijn recente dromen Ik zag mensen lopen De wedstrijd was begonnen De trots die ik zozeer koesterde Toen ik bij het startschot geen seconde verloor Want aan het eind van de regenboog Wacht de grootste schat Op hij die iedereen verslaat…

Duizend-en-een Decoratieve Denneboom Dwergen en Driehoornige Deunen Drenzende Deernen Dwalend Door De Decembermaand Dralen als Djinns, Duivelse Decreten in Dickens Dracht Debiterend, Door Deventer Dreven terwijl Derwischen Der Delfische Delegatie Doordachte Dwaalwegen Delibereren Die Demente…

De dagen hangen aan een dunne draad bijen zoemen in een honingraat een kat droogt zijn vacht bij de haard en het alfabet is van de kaart De regen valt maar hindert mij niet ik heb genoeg aan mijn verdriet met al die nattigheid langs mijn wangen is er niemand die mijn tranen ziet De klok slaat als een hamer in de tiktak hollende tijd er…

Een Jood is honderd Arabieren waard of duizend Afrikanen Dat is de prijs op de mediamarkt als terroristen zich helden wanen De westerling is hypocriet Hij klasseert medeleven en verdriet…

In Breda s gezellig Heuvelkwartier heeft het grote Buurthuis fraaie zalen, waar de wanden hun blik laten dwalen over samenzijn en kunstwerken alhier. Bij vredig samenspel en schappelijk vertier klinkt mengeling van welluidende talen. Omlijste beelden, schilderijen stralen verleden uit als welwillende vlier. Verfbeugel en kwast wachten…

We dreven beiden welgemoed op liefde van haar weke baren krom van al die jaren monter paren ons beider einde tegemoet want het leven is maar even even maar. En het was goed.…

We dachten eerst: kennis woont in rapporten, in grafieken met nette assen en besluiten met voetnoten. Maar toen schoof iemand aan met modder aan de schoenen en een verhaal dat geen samenvatting kende. Een ouder, die zei: het gaat over míjn kind, en ineens werd de tafel groter en stiller tegelijk. Een jongere, die niet vroeg om oplossingen…

Ziekmakend is de geitenhouderij. Wat wordt de leefomgeving opgedrongen? Bacteriën, gevaarlijk voor de longen, maar Wiersma weet Big Agro aan haar zij. Niet wetenschap, maar winst vormt haar beleid. Ze vent met apekool en spaart de geit.…

Zij danste in het maanlicht Haar rituele liefdesdans, Fauns en nimfen zagen toe, Genoten van het zicht. Ik stond daar aan de bosrand, Ademloos en sprakeloos, Van ’t zicht zij mij bood, ‘k Verloor bijna mijn verstand. D’pirouettes die zij draaide, D’arabesken en nog veel meer, Zorgden het vuur oplaaide In mijn hart, mijn bloed verhitte…

Bijtend in een stuk peperkoek alsof het iets kan redden, alsof suiker en kruid het verleden kunnen herschrijven. Het plakt aan mijn vingers zoals dingen blijven hangen die allang voorbij zouden moeten zijn. Ik zie mezelf zitten, figurant in een ochtend die nergens heen gaat— met brood dat te zoet is voor mijn leeftijd en te droog voor…

Hoe klein kan het leven nog interessant zijn? Hoe klein kan mijn wereld nog groot genoeg zijn? Hoe klein kan ik de pijn krijgen en helder blijven in conditie blijven een mens blijven met het weinige dat er wonderlijk genoeg nog functioneert in mijn lijf in mijn hoofd in de sociale zorg Valt er iets op te leuken aan de dagen aan…