Voor altijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
9 Je bent onzichtbaar
maar in alles om mij heen
adem je nog mee
Je hand lag stil in de mijne,
alsof je nog iets zeggen wilde — maar de stilte
zei meer dan woorden ooit hadden gekund. In mijn gedachten zie
ik je glimlach nog steeds verschijnen, alsof je ergens vlak achter de tijd op mij wacht.
We liepen samen door de jaren
alsof ze zich…
Dorp in Zuid-Holland
gedicht
2.2 met 18 stemmen
7.184 Elk woord gezegd hier was al veel.
In doods gemompel: torentijd,
de namen van de wielerkoers
of 'hoi' tegen een leuke meid.
's Zaterdagsavonds tentmuziek.
Dan sloot het dorp de wereld af.
Fietsers verstarden tot publiek.
Dichter und Bauer, waarom niet.
Straat langs het water. Kritisch punt.
Wat kwam na de muziek tot stand?
Kijk zonder…
Het dorpje.
poëzie
3.9 met 10 stemmen
1.985 Hoe vreedzaam ligt dat dorpje
Daar aan de voet des heuvels,
Met al zijn boerderijen,
Zijn kleine lage hutten.
En bruine rieten daken,
Met groen bemoste vakken,
Zijn peer- en appelboomgaards,
Zijn brede lindenbomen,
Die wandelpad en hutten
Omschaduwen en koelen!
Hoe sterkend is die aanblik
Der rijk bebouwde landen,
Met welig…
0,1 graden is soms genoeg
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
12 graden veranderen
door de richting die ik kies
door lijnen die kruisen
en nooit meer parallel willen zijn.
mijn graden kantelen
wanneer ik naar jou kijk –
een ander soort zwaartekracht
trekt me scheef.
de kou in mijn botten
toen ik bleef staan
op het kruispunt
waar jij allang
parallel was gegaan.…
de laatste ontpopping
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
18 ken je dat gevoel
de eerste aanraking —
druppels die wachten
om te vallen,
om te zeggen
wat geen woorden durven.
in mij
rupsen,
jarenlang stil.
één trilling,
en ze worden vlinders.
vluchtig,
mooi,
en sterfelijk.
en ik vraag me af:
hoeveel rupsen
heb ik nog over?…
De Avonturen van Oek; De verlossende woorden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
15 Ze voelden als het leven,
de verlossende woorden;
maar als adem bleven zij
stokken.
Waarop zij doelden,
’n verontrustend gevoel,
zette aan tot het zoeken
van scherpte om te zien.
Met gezouten ogen starend
naar een dor en wee land
waar de einder verder reikt
dan de tocht terug over zee.
Of is dit schrikbeeld de illusie,
en staan velen…
Schets bij de rivier
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
23 Ergens kronkelen zoete golven
in zacht bewegen op en neer
vissen springen boven water
zwanen stijgen op uit zilverpapier
emoties buitelen over elkaar
penselen schetsen tederheid
van de wind, een lentewind
tussen oorlog en vrede
en haar zijdezachte haar
een landschap vol
met groene oevers
gele lissen en libellen
gloed van een rode…
Leven...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
6 Leven is de weg
naar de hemel en sterren
in oneindigheid.…
Hoogmoed
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
21 Help meneer, ons land staat in brande!
pompiers, flikken, hulpdienst allerhande.
Zelfs ‘t verste gehucht van ons schoon lande;
in lichterlaaie, een echte schande.
Maar hort ‘n keer, naar die lachende stemme;
het grootste geweld kon dat lachen niet temmen.
De Zot, is het niet? daar hoog zijn toren;
door zee omringt, van achter tot voren.…
Iedere dag gewoon
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
11 Vroeg begon deze dag
zoals overigens alle dagen
zonder byzondere beloften
gewoon bewolkte lucht
zo afentoe gewoon een zonnetje
en natuurlijk gewoon
zo nu en dan een gewone plensbui.
Door de straten
lopen gewoon gewone mensen
die zich gewoon haasten
om hun gewone
dagelijkse inkopen doen
en vervolgens zich gewoon haasten
naar hun gewone…
IK HEB ZO DE KLERE AAN DE WERELD HOE DEZE ZICH ONTVOUWT!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
16 Ik heb er zo de klere in of aan!
kent u die uitdrukking?
ik, ja ik heb er zo de klere in of aan
aan vooral m'n kledingkast en dan met name
het opruimen, het opvouwen, het ordenen
en zeker het strijken, gladstrijken
het wassen dat gaat nog wel
en wit scheid ik keurig van bont
en ik weeg af: 30, 40 of 60 graden
en het ophangen dat wordt al…
In pasteltinten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
30 Waar zijn uw stralende borsten
ik mis ze tussen al het drukke straatbeeld
grijs heerst, de zwarte pakken zwijgen
de schommelstoel blijft sober bekleed.
Zal ik u met pasteltinten dopen,
uw mond heerst, maar zweeg
als ik de vage kleuren overstijg,
met een fijn, klein likje verf.
Uw lichaam bedek ik met gekleurde blouses,
ze vloeien onafgebroken…
Meeuwentaal.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
27 ijle lucht was koud en zilt
liep waar strand zich liet
verdringen door de branding
meeuwen klauwen in hun vlucht
hun schaduwen op het natte zand
sommeerde mij te wachten
hurkend bij een stuk drijfhout
waar een veer lag, zilvergrijs
achtergelaten met betekenis
even was er niets dan adem
niets dan huid in de wind
licht genoeg om door…
Alles Stroomt Alles Droomt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
35 ====================
vrouw op bankje in het park
ziet de film van haar leven
tegen het licht van de zoveelste lente
ze weet de mooiste scènes gauw te vinden
en de rest was nodig voor het verhaal
show, don't tell
denken is een wisseltruc, besef is woordenloos
het - ik - verdampt in helder licht. Na het verhaal
is de stilte onaangedaan, oneindig…
zomertijd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
49 in al zijn vergankelijkheid
was ineens de zomer daar
toen de zang van de merel
iedereen die maar luisteren wilde
uitnodigde voor een helder gesprek
de zomerwind streek over
het hoge gras beroerde
gedachteloos de mensenhuid
glanzende goudsbloemen bloeiden
zij zouden in de herfst vervagen
ergens rolde een zandkorrel om
niemand zou van…
Nog eenmaal
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
42 Wat ik zo graag weer horen zou,
Is jouw ‘Ik hou van jou’,
Niet eenmaal hoorde ik ’t weer,
Al vraag ik ’t keer op keer.
Soms in mijn dromen hoor ik jou,
Niet jouw ‘Ik hou van jou’,
Verwijten doe ik ’t je niet,
Hoewel ‘t mij doet veel verdriet.
Vóór m’n stervensuur zal gloren,
Hoop ik nog te horen
Jouw ‘Ik hou van jou’,
Het enige ik…
Alleen maar alles
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
22 Als ik alleen maar liefde heb
wanneer ik jou ontmoet
heb ik alles
om te bestaan
om te zeggen
en geborgen te zijn
Als ik liefde ben
verdraag ik de dood
en de pijn, mijn tranen
om de wereld
stromen en samen
kunnen we gelukkig zijn…
dermate top
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
126 soms worden we met huid en haar
’t leven ingetrokken dat we nooit
wilden of binnen zagen komen
de wilde jaren ver achter ons
en geliefde muzen gelaten
luisteren we vandaag
naar de gevolgen
van nalatigheid
en uitstel
’t concept
voor herstel
aan ’t oppervlak
en in de diepere lagen
vraagt om investeringen
die de vrede terugbrengen
die…
Laptop
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen
79 Waarom moest ik een nieuwe laptop kopen?
Account en wachtwoord en gebruikersnaam....
Gelukkig bleek het ‘mannetje’ bekwaam
Waar ik de neiging kreeg mij op te knopen.
Het kreng was ook voorzien van Windows 11,
Maar harakiri kan ik goddank zelf.…
[1] station momo
gedicht
2.8 met 20 stemmen
12.252 Het staat niet op de kaart, maar alles
moet een naam hebben. Net als
de jongen die met een ernstig gezicht
uit zijn treinwachtersjasje een kaartje
haalde en het aan me gaf.
Het is een net station. Er staat niemand
op het perron zonder kaartje. Er staat
niemand naast Momo en mij.
Ik vroeg hoe laat de trein verwacht werd
maar hij haalde…