categorisch metaforisch
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
77 stoelpotten onder gebroken behoeftes
terugzagen tot op de haarwortels
proestend op gewaande paden
denktemperaturen boven het minimaalste
van één ultiem vertraagde centrifugaalflits
daalt de trits in beschamende schalen van richting
de verlichting bracht hemels zwarte mazen
netten van wetten verkaasden
bloemen verwelkomende tenenvazen…
Ansichtkaart
netgedicht
2.9 met 9 stemmen
191 in een stuurloze droom ontvang ik een ansichtkaart
iemand zendt me vanuit Auschwitz
vele hartelijke groeten
geen afdruk op de voorkant
geen teken van leven
het duister treedt binnen
de geur van het einde schemert
tussen stille bomen
bergen zwarte aarde brokkelen uit elkaar
de doodgraver duwt spades
in ontelbare handen
vele…
Je bent
netgedicht
2.5 met 27 stemmen
387 Je bent het zachte licht dat mijn schaduwen kust,
het geluid van adem dat ik voel in mijn borst.
Je bent de ruimte tussen woorden, stil en groot,
waar ik durf te zijn zonder masker, zonder schroom.
Je bent de regen die mijn stormen zacht weghaalt.
Het geduld dat mijn hart in rust laat landen.
Je bent de stem die fluistert zonder ooit te oordelen…
De inhoud zal wel komen
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
102 De inhoud zal wel komen
In delen gesneden fantasiabeelden
Uitgestort als verantwoord snoepgoed
Knielend voor winkeltje spelende kinderen
Zie ginds komt de zak al aan
Het hengelen naar trossen en bananen
Kan aanvang vinden boven het oppervlakte-
Water dat aan lippendienst niets ten onder doet
Wroeten als gewiekste mollen
Pantalonnenlol…
Lekker schijten gaan!
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
303 Je praat als een king online,
maar bent een rat met een scherm.
Je rooft wat centen, voelt je machtig —
een lafaard, crimineel modern.
Je hengelt naar vertrouwen,
je liegt met gladde smoel.
Ga toch lekker schijten, jochie
in je digitale poel!…
Efemeer
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
133 Schuchter klinkt
over de klinkers
der avondlijk
verlaten straten
in ijle lucht
een ganzenvlucht
efemeer
in een cadans
niet te kort
en niet te lang
in harmonie van
driekwartsmaten
Ik sluit mijn ogen
bij dit gerucht
en wat ik hoor
lijkt een concert
in openlucht
dan slaakt mijn ziel
een diepe zucht
heel even maar
waant…
NOVEMBER
gedicht
3.2 met 128 stemmen
26.644 Na de roodbruine warmte van september,
na van october 't zwaar en donker goud,
keren de heldre dagen van november
met ijle geur van brandend turf en hout,
van rijpe appels, rottend loof. Reeds koud
worden de morgens in de kale velden
waar raven, met de ondergang vertrouwd,
de heerschappij aanvaarden; sombre helden
die zich met nog somberder…
Verleden
poëzie
4.2 met 5 stemmen
4.280 Ik zat toen heel stil te werken,
de boeken waren als zerken
voor me, ik wist wel wat
elk graf in zich had.
Mijn lijf zat daar in een kamer,
boomtakken voor het raam er
heenkropen en weer vervelend,
met groene bladen al gelend.
Mijn ogen zagen verwonderd
naar 't buitenlicht maar zonder 't
zelf te weten wat of
hun licht…
Afscheid van Fleur onze Maltezer
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
1.014 Fleur, boetje
koosnaam ontvangen
door moeder Agnes
Dartel, steeds opgewekt
zonnetje, de dagelijkse goedheid, levenslust,
trouw zorgzaam in uw sneeuwwitte vacht
opgevreten door artrose
kan je niet meer stappen
spring in het veld
we laten u inslapen
tegen het verwachten
uw blik, nabij zijn
de warmte, de uitstraling
slepen van je…
Avonturen van een schoener
netgedicht
1.5 met 4 stemmen
134 De schoener was de veertiende
der hooimaand weggevaren
uit het scheepshol tussen zwaenswyck zilverberg en pampus,
in de wandelgang gemeenlijk
met de kortst mogelijke naam
met twee letters, tussen w en z
vanwaar hij noordwaarts voer
langs dijken van de volewijckers
de kazen van de E
voorbij de in hun monnickskap gehulde vrouwen op en…
Het regent
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
59 Ik geniet van de regen,
Kindren huppelen met hun laarzen
Door ’n regenplas. ’n Meisje rent
Op blote voeten in ’t gras.
Rode en zwarte paraplu’s,
Zelfs in mooie regenboogkleuren,
Beschutten tegen de regen
Zonder paraplu door en door nat,
Ik draag ’n jas met ’n capuchon,
Mij deert d’regen ook niet.
Dan wijken wolken voor de zon,…
De vrije wil
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
50 Met elkaar samenleven leidt
tot afspraken maken en
verantwoording afleggen en
dat schept problemen
met de vrije wil
van de een tegen de ander of
van jouzelf tegen je genen of
tegen de bemoeienis van God of
tegen geesten die je verleiden
met hun magie of
genade, zodat je wel of
niet in staat bent om
je wellust te overwinnen
Theorieën…
Inflatie (haiku)
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
265 Prijs stijgt als ballon,
de lucht blijft even gratis —
voor zolang het duurt.…
Weerbericht
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
155 Je wilt met mij kletsen
over het weer, deze keer
over wolken, regen, wind
en dat er weer een herfststorm komt
meedogenloos voor zwakke bomen
de winter is geen witte winter meer
en de zomers te warm voor dromen
je maakt je zorgen
over het klimaat
het laat mij eerlijk gezegd
ook niet koud
ach het waait wel over
zeg je tot mijn verbazing…
Getijdig Neemt de Zee
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
146 Getijdig neemt de zee het land
ze aarzelt, proeft en strandt
dan zwelt ze aan
en laat haar golven gaan
Ze vult, omhelst en dekt
tot alles is verwekt
gelouterd en bevrijd
van schroeiende gelatenheid
Soms mint het water als een beest
is het liefdesspel te ruw geweest
gehavend, murw gekust
het land ligt uitgeblust
Getijdig neemt de zee…
Gedwongen stilte (haiku)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
147 Wifi valt weer uit,
het huis wordt even dieper —
men hoort zichzelf weer.…
‘Wij nemen onze verantwoordelijkheid’
snelsonnet
3.3 met 9 stemmen
329 Ik hoor het Dilan Yesilgöz nog zeggen
toen zij formeerde met de PVV.
Dat kabinet ging naar de ratsmodee,
waarom nu niet met Klaver overleggen?
Wél toeteren dat spoed geboden is,
maar toch weer kiezen voor Sint-Juttemis.…
De tijd
netgedicht
4.1 met 18 stemmen
133 De tijd gaat te snel
Er is teveel te doen
De tijd rent vooruit
Ik probeer bij te blijven
Maar raak achterop
De tijd van vooraan lopen is voorbij
De processie trekt verder
De fietser demarreert
En ik kijk toe
Hoe het leven voorbij stroomt
En ik roei zo hard ik kan
Want aan de overkant wordt op mij gewacht
In een nieuw leven…
De einder en contouren
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
225 Er ligt een lijn die niemand ziet,
licht trilt zacht in vroege gloed.
Grens en schaduw buigen, bieden rust,
stil glijdt alles waar de schaduw vloedt.
Vormen glijden over stille lanen,
hun schaduw kust het witte veld.
Woorden vallen, zacht en teder,
dansen op de rand van wat nog telt.
De einder gloeit, maar voelt geen pijn,
reikt naar wat…
grasduinen
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
97 er is sinds die ochtend geen nieuws te
melden geweest
toch klinkt er iets door
hoewel nooit helder uitgesproken
weggegooid en nooit hervonden
bladerend door schaduwrijke nevel
de veelheid aan bomen, altijd
als mantel van het bos
nimmer wederkerig, ten onder
in rusteloze golven
laat er geen gras over groeien
dit ruisen van de branding…