Jij bent mijn hemel en mijn ster Van zon en maan de waarde Het draait om jou... al ben je ver Mijn wereld en mijn aarde…

Terwijl je slaapt, onder het laken, tegen het licht dat je bedreigt, wil ik een vers dat niets verzwijgt, een sprei van liefde voor je haken. Ik heb je lief, en liefde stijgt tot boven de gedeelde daken waaronder wij het samen maken wat anderen eronder krijgt. Jij bent wat ik ben. Ik ben jou. Jij bent mijn eerstgeboren vrouw. Het leven…

De weg lijkt gelopen, gesmoord de terugblik naar het onstuimige begin in de schaduw van haar ogen brengt ze vermommingen aan.. maar de naakte waarheid spiegelt haar uitgelopen masker zonder twijfel of bedenking de andere kant kunnen zien kost geen enkele moeite, wel het geluk samen.. dat uit haar geknepen ogen valt met een traan.…

O, Weet gij, hoeveel wolken Er langs de hemel gaan? En kent gij al de bloemen, Die in de velden staan? Nooit teldet gij de vlokken, Die stuiven voor de wind - En zoudt ge dan kunnen weten, Hoezeer ik u heb bemind?…

liefde is een vlinder die jouw bezoekt als een bloem en om haar niet te verliezen zul je altijd je best moeten blijven doen schenk haar je mooiste kleuren en de heerlijkste geuren bedwelmend en intens zoet dat is het enige wat je er voor doen moet elke dag weer en dan komt de liefde die vlinder heet voor je het weet terug…

In een heldere werkelijkheid aangeraakt door het aardse bestaan hebben we van zachte liefde genoten onder het licht van de lavendelmaan het was een geurig samen zijn een nacht met wijn overgoten een vrolijk dansen in de tuin lachen van genieten onverdroten om onze vrolijkheid en uitgelaten kreten liefde hebben we gedronken elkaar schoonheid…

Vandaag schijnt volop voorjaarszon Jouw stoel hoeft niet naar beneden Het is voltooit verleden Dat zo niet anders kon Iedere dag is vol muziek Die slechts gedeeltelijk heelt Omdat zij niet meer wordt gedeeld Een mix van vreugde en tragiek Dit is wat ik noteer Opdat jij hier verschijnt Beter weten doet te zeer Beseffen dat je weer verdwijnt…

Er is nog zoveel te verhalen Verder dan gepraat Maar ik ben alleen op straat En kan liefde slechts vertalen Neem nu deze dag Sneeuwklokjes zon en noordenwind Het voorjaar dat openlijk begint Terwijl jij het niet beleven mag Ik spreek ronduit Al hoor je ’t niet Het moet geduid Men noemt dit verwerken van verdriet Het is een gezamenlijk…

Wrevel onbesproken seks uitgesteld en leuke dingen, daar komen we niet aan toe Even niet belangrijk Even niet de tijd Even niet de plaats Even niet vanzelf Dan maar over anderen praten en nog wakker in bed plannen maken ze rondspelen over de zachte band van mijn eigen versie van de feiten - een droom die te mooi is om niet te geloven…

Jij bent het meisje dat lachend de deur opende ‘Welkom’ zei en mij in je leven binnen liet Jij bent de mond waardoor ik wil lachen, praten en zoenen De ogen waardoor ik naar mijzelf leerde kijken Jij bent de zon die warmt, brandt, mijn leven kleurt De regen, die mij laat voelen en doet groeien Jij bent de wind die blaast in mijn kleine…

het streelt haar in het veelvoud van de tijd. het lost zich op in honderd handen en ‘ t bevrijdt haar van de windsels van de nijd. ’t vertelt haar nu de ziel zich heeft herkent met lompe tong die traag haar taal verkent, ‘ t verhaal dat hem tot haar heeft voorbestemd, dat zij als water is waarin hij zwemt. zij lacht de woorden weg en raakt hem…

Het zindert en erotomaniseert Een weidevogel roept de leeuwerik Het wemeldingt von kopf bis fuß en steert Door mazen van de wet die weegt en ik Voed mij met gulzig staren naar de heide Roos en violen spelen paars in maart De tijd van Vissen tijdens carnaval Der dieren in 't aquarium, Saint-Saëns De troostenrijke zee van tijd die baart…

Het bond de code vast met ijzerdraad, meters hoog boven de onmachtigen. Het zou de dwaze mens, zijn nijd en haat, zo zichtbaar maken, voor mensachtigen. Het werk bereikte de verwachtingen. Met dure teksten werd de draad bekleed. Zij bleven mens en sponnen wol van leed want ’t had geschreven voor de duurzaamheid: "er zij…

Waar leef jij? Verpieter je in een dal tussen bergen van afweer of verkleum je boven op een berg omdat daar verder niemand is en de terugkeer onmogelijk lijkt? Zoek je op de schroothopen en de vuilnisbelten naar een teken van leven? Dool je met een duikboot van oceaan naar oceaan? Lig je eenzaam en vergeten in de eindeloze stilte van…

Er was toen veel licht, de kamer was een bloem die dicht in eens open uit gaat schijnen, het licht vloog rond in lijnen. Ik was heel stil en ik dacht niet veel, ge hebt gekeken en heel mijn hoofd is wijd opengewaaid, zoals 's zomers opengelaaid boven op een wijd, wijd land, in een wijd werelds open land - zo was ik eens in die kamer…

Verliefd tussen de geschetste woorden op het klein stukje papier waar de rijmen van een wind kalm zuchten en zacht fluisteren Het zijn allen geschreven gevoeligheden die mij een voor een raken en ook nog eens in verschillende kleuren gemengd met wolken drijven in een hemel vol herinneringen. Ineens merk ik traandruppels die als ronde kristallen…

Schrikbarend sluit het lot de schemering gans dof en lusteloos het nachtvel in en aan het grauw van die ontluistering voegt zij nog wreed naar waarheid toe de zin, dat alles weerloos sterven moet daarin. Er rest ternauwernood herinnering: haar beeld verwrongen door een woekering. Zij wringt zich daarin om en om en vrij en scheukt…

Vlinders komen Waar landschapspracht mag wonen In sferen om van te houden Waar je vredegevoel op mag bouwen De wereld kent hier vlinderwolken Romantiek hun leven mag bevolken In vrijelijk rond elkaar fladderen Het gevoel niet hoeft af te bladderen Hier vervul je elkaar met goedheid Waarin je samen aanvult en verder kijkt Versieren van…

Liefde, is er geen ander pad, Dan door leed tot u te komen? Hebt gij nooit een hart tot u genomen, Dat zijn bitterheid nog niet geleden had? Moet een elk de vuren vlam Uwer heilgenade zengen? Kunt gij die slechts in uw hemel brengen, Die gebrijzeld en gebroken tot u kwam? Gij verscheurt, en gij geneest De oude breuk met verse wonden, Gij…

De kamer en het bed missen me niet, maar het boeket houdt het daar zonder mij misschien nog één dag uit, dan moet de engel die is aangeduid en mij heeft weggebracht de pijn verzachten en ook de bloemen onderspitten of, als iemand dat nog wil, ze tussen dikke boeken drogen met iets liefs erbij, ik denk aan: 'roos', of wat nog beter is:…