454 resultaten.
Half jaarlijks tandartsenbezoek
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 123 Zacht gladde vingers aan lippen
in vakkundige greep,
fel het licht
en lucht van latex,
stomme achtergrondmuziek,
niets meer te zien dan ‘t plafond.
Te groot open ik m’n mond
“Ontspannen” zegt hij,
dan sluit ik de ogen.
Meeslepend weerklinkt:
“saaamen waren wij”
en zuigt me mee naar ‘t verleden,
“saaamen waren wij”
tranen van diep nu dichtbij…
Brij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 167 Eén brij, onverteerbaar,
verleden, heden
draag ik mee
weggemoffeld onder lach en leden
voelbaar wel
een misselijk makend maagresidu
dat vraagt te vasten, purgeren,
rusten,
maar hoe hou ik van de lusten
van 't leven, de lasten(?),
hoe hou ik zo ontzettend veel
van jou, niet in je persoon
te vatten, misschien wel in je volk,
muziek, je…
Bloesems
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 239 Mijn kamer staat
vol bloesemtakken
van kers-en perenboom
van ‘t vers gesnoeide hout.
Het bloeit in alle vazen die ik heb.
Aan alle knopjes kwamen witte bloempjes
groene blaadjes, opgevouwd.
In mij is ’t een bloemenzee
door de bloesems in mijn huis.
Buiten bloesemt het nu mee
en het geurt er en het kleurt er,
in de straten, in de tuinen,…
Na de regen
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 128 In een plas,
die een hoge boom
als in een put zover
weerspiegelt,
-‘t loof laat haar bewegen-,
die aan elke kant
een ander uitzicht biedt,
die de maan op de grond,
de wolken op de straat,
kan laten drijven,
daarin wil ik me verdrinken,
in haar diepte.…
Wensen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 229 Wat je wilt,
dat koesteren,
even, af en toe,
daarna vergeten.
Dan ongemerkt
bezwangerd,
het voelen zwellen,
zo zwaar,
niet meer te houden,
het durven baren,
in openbaarheid brengen,
er mee aan de gang gaan,
en, als het opbloeien van een kind
bewonderen.…
Lindebloesemgeur
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 149 Wanneer rook ik je bewust,
wanneer dronk ik je eerste thee?
In welke toestand was ik toen,
had ik net voor ‘t eerst gekust, gedanst,
geslapen tussen sterke armen?
Ik drink je geurig aftreksel,
dat teer rood kleurt
en snuif je geur, zoet, wee,
totdat het me bedwelmt,
alsof een deur, een kier,
toont wat ik vroeger dee:
ik fiets langs…
Herinnering
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 222 In het verzorgingstehuis
van mijn vader
zag zij mij staan.
Ze zei mijn naam.
Verbaasd keek ik haar aan:
zo blij was zij dat bijna
ze me zoende,
maar ik zag niets
dat ik herkende.
Ze liet me raden,
maar niets dat me te binnenschoot.
Ze noemde namen…….
vaag, pas bij de naam Thaborschool
begon mij wat te dagen.
Sindsdien zit ik me af…
Verlangen naar hoogtewandeling nr.1 Dolomieten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 183 Scherpe tanden staken in de blauwe hemel
en tussen afgebroken kiezen kierden zonnestralen,
in die kloven voelde ik me veilig.
Hier zou ‘k weer willen wandelen
vanaf het spiegelende meer,
langs 't pad de schuine afgrond peilen,
stappen in de schaduw
en onverwachte sneeuw.
het eenzaam maanlandschap ervaren
en na een lange dag
eindelijk…
Herfst
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 186 Dat,
wat zich afspeelt in het hoofd,
een gesprek,
of beeld,
mentale webben,
dat kan de galm en nagalm
van een klankschaal
weg doen ebben,
haar klanken lossen sporen op:
zoals het blad,
dat loslaat van de boom,
verdort en op straat
vergaat,
zoals een wolk, die
wegzeilt
uit het zicht,
zoals aan de dijk,
door nevel,
’t water aan…
Aanbidding
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 Boven op de dijk is het water altijd mooi!
Maar op 't nivo van 't water zelf,
zittend op 't basalt,
voeten in 't nat,
om aan de kou te wennen,
even... halt,
dan, me erin te laten glijden,
laten omringen door meegaandheid,
zachtheid, beweging,
't klotsen, kabbelen,
als een spel,
een babbelen van golven...
dan aanbid ik 't wonder…
Herfstblad
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 101 Ver boven
in de kale boom
hang jij
het laatst,
dor blad,
heb je geen haast,
maar overzie je lege grauwe akkers.
Zo troon je vroom
hoe kouwe wind je striemt,
jouw leven trillend breken zal,
je neerhalen,
de regen je taaie huid doorweken zal.
Je j’ over donk’re aarde erbarmen
en haar warmen zal.
Zo eenzaam,
hoog daar,
sterk tot…
Overvloed
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 964 't Ontbijtbord bij het toetsenbord,
een kopje thee op 't hart van hout,
mijn vingers op de toetsen,
en op reflex punten mijn voeten,
zo niet koud.
De kunstkaart van mijn dochter
waarop een mooie vrouw
die bellen blaast van universa
prijkt onder 't beeldscherm.
Van lieve vrienden ansichts
waardoor ik zo op Toscane kijk,
me in een museumstuk…
Nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 190 Niet betreden,
te zacht, te glad, te gaaf,
laat nog dit zand
laat nog zijn dit onbelopen stuk
zand zijn voor ’t zand,
voor de rommel, de keitjes, ’t aangespoelde,
voor vogelspoortjes,
geen harde voetstap,
zelfs geen blote voet,
nu niet,
laat de heuvels heuvelen,
de glooisels glooien en plooien door de wind,
het helm wuiven
en laat het stuiven…
Lijf
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 328 Mijn voeten
brengen me op paden en in landen
die ik niet had kunnen raden
aan kusten en op stranden,
ze lopen en ze dragen mij,
ze dansen met me,
geven kansen aan me,
ik neem foto's van mijn tenen
van mijn benen.
Ze vragen mij
wanneer ik teveel loop,
stil te staan.
Rustig aan
lijken ze te zeggen,
terwijl ik zoveel zou willen,
maar samen…
Alles liep anders
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 61 Wat ik die dag wilde, had je gevraagd
Ik noemde drie dingen
Maar de wandeling werd elders,
we deden iets provisorisch
we stonden samen in de keuken,
ik kocht een ei, die ik nooit koop
volgde jouw instructies op
‘s avonds stond er een regenboog
toen ik de stad uit was
‘k dacht ineens aan de oven,
of ik die wel uitgezet had,
zou ik…
Tulpenfoto
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.495 Een vlammenzee van rood blad,
van lijntjes, kruisjes, fijntjes,
fluweelzacht glanzend,
lachend in de zon,
vlaggend in de wind,
laaiend licht en vuur,
op dit moment, dit uur, ('t was donker),
engelen van het veld,
zomaar voor mij besteld.…
Goud
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.475 Een grauwe sloot,
maar hier blauw
en vol goud riet
de wilg door 't zonlicht goud
en alles in het kreupelhout
is goud beschenen,
dit is de plek,
de koepel
hierin ben 'k vaak verdwenen
met dichte ogen zit ik dan
geniet nog na
van alle kleuren
en van alles wat er zomaar kan gebeuren
tot er niets is
meer, geen lust, geen must,
wel bewust…
Tortelduif
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 167 Vandaag stond bij mijn schuur
een duif, zo stil.
En ik die er naar tuurde,
de bolle regendruppels op
zijn veren.
Vaag voorgevoel bekroop me om te keren.
Maar, 'k moest mijn fiets vlug pakken,
en door mijn knieën zakken
en voelen aan dat mooie torteldier,
hoe het daar koud en dood,
rechtop nog stond om mij iets te vertellen
hier.…
Supermarkt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 262 Soms ga ik naar de supermarkt,
niet echt om iets te kopen,
want wat ze hebben is niet veel soeps,
veelal bespoten, zuivel vol antibiotica,
smaakstoffen enz.
Maar meer om me te verdrinken
in de mensenmassa,
de gezichten, het zoeken, het turen,
de warmte, het licht,
zij weten ook niet wat ze zoeken,
ook al hebben ze karren vol.
Bij de kassa…
Dank aan de zee.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 1.027 Als mijn brandende voeten in
jouw bruisende branding baden,
kom ik tot rust,
ik dagdroom.
Het waden daarna in schuim
is een toetje
met toefjes slagroom.…
Kaaps viooltje
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 223 In de supermarkt
stond je met je soortgenoten
de koude grond zo op te fleuren
dat ik wel stil naar je kijken moest.
Bijna de donkerpaarse tulpen naast je,
afgeprijsd, gekocht,
hun droge kopjes hingen net teveel.
Twee dagen later
was jij afgeprijsd,
je violet nog steeds zo fel,
jouw knopjes klein en teer
hingen nu gebogen neer.
‘k Nam…
Lentefeest
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 519 Tegen 't blauwe van de hemel
prijken pril groen blad en blije bloesem.
Kikkerdril in droesem bereidt zich voor
op een kakafonie, een vermengen,
tijdens dagen die maar lengen.
Vogels nestelen en tjilpen, fluiten,
willen jubelend hun liefde uiten.
En in de tuinen, langs de weg,
als hingen om te vieren,
tere bloemenslingers te sieren…
Moeder 2
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 871 Mijn moeder werd wel vrolijk vroeger
door in de rommel
op te schrijven hoe de morgen liep:
over kinderen die ze wakker riep, gezoek naar kleren,
man die heen en weer
op weg naar werk,
struikelde over hond, een vloek, een piep,
havermout gemorst, baby stilletjes aan borst,
een verloren onderbroek op de grond,
bij iemand hagelslag nog aan een…
Een paaskleur
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 367 Een molen die domineert
tussen wolken die drijven
een paarse kleur klimt
in stroken naar boven op 't land
hoe trouw is het groen van de berm
en het riet dat zal groeien
het water zo trouw aan haar blauw,
zo donkerblauw
als die ogen van jou
en ik denk aan het strijken van een hand
over de huid
die daarna landschappen toverde…
Spiegeling
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 134 Een vrouw ontmoet een man
de blik, de handdruk voelen klik,
maar zij, zij gaat er niet op in!
Want waar het eind en waar begin?
Toch, zomaar ergens middenin
lijkt er iets ontloken,
een digitale geur geroken,
iets opgelicht, ontstoken.
Nu wil zij gewoon vertellen,
over de zonneschijn, hoe groen het gras,
hoe fijn het is, het was,
zoals…
Tussen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 69 Tussen bermen fluitenkruid
en klok geluid
tussen kale kastanjebomen
die zoals de kerken
naar de hemel grijpen
langs de gracht,
tussen honden en hun bazen,
tussen hardlopers
loop ik zondagsmorgens
naar de film,
verboden vroeger in mijn jonge jaren
De film was Green Borders
over vluchtelingen tussen
Wit-Rusland - Polen heen…
Macedonië
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 499 We kusten elkaar in de bus
en door de ruiten
zagen we de maan op de bergen schijnen.
Aangekomen in jouw stad
liepen we langs kapotte krotte huizen,
bekroop mij huiver,
zou zo één de jouwe zijn?
Maar bij de koelte van het water,
achter hek, hoog en voornaam
stond dat van jullie.
Je moeder klein en in het zwart, in de vestibule,
begroette…
Verlangen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 144 Honden zouden elkaar vooral kwispelend
besnuffelen.
Bij ons was er in de hal al een soort knal
maar hoe ga je daarmee om?
Je handdruk gaf krachtige genegenheid,
dan uitwisseling van blikken
in verlegenheid.
Nu wilde ik ons op een afstand bezien,
ik op een eiland, jij op een eiland,
ons bij laten schijnen door de zon.
Maar in welke bocht…
Verlangen 2
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 Verlangen is
is een hunkering naar 't nieuwe
een ontdekking, een schepping,
knop die barst, blad worden wil,
zwellend zaad dat ontkiemt
een bloem die haar hoofdje laat zien,
een noodzaak naar warmte en licht
een gemoed, zoekend naar woorden
die gelezen willen zijn of gehoord?
Een onberedeneerbare drang de ander te zien
of te horen, met…
Over namen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 134 Dit zijn geen tales
Ik ontmoette een man uit Wales,
die zich voorstelde
Ik vertelde hem gewoon
dat zijn naam die ook was
van mijn overleden zoon.
Hij leek het nauwelijks te horen.
Een paar dagen later,
we waren weer in gesprek
vertelde hij, hij was ongewild,
zijn moeder zei 't hem onverwijld,
zodra hij wat kon horen.
Hij had een meisje…