Spiegeling

Een vrouw ontmoet een man
de blik, de handdruk voelen klik,
maar zij, zij gaat er niet op in!
Want waar het eind en waar begin?

Toch, zomaar ergens middenin
lijkt er iets ontloken,
een digitale geur geroken,
iets opgelicht, ontstoken.

Nu wil zij gewoon vertellen,
over de zonneschijn, hoe groen het gras,
hoe fijn het is, het was,
zoals een kind zijn bellen blaast
met kleuren van de regenboog,
hoe licht ze zweven en hoe hoog
om niets, om alles, blij in mei
't vertellen van een vrijpartij,
de hemel blauw, de witte wolken in een sloot,
hoe de plevier al floot,
de spiegelende wiegelende stengels riet
de zon, die 't donk're water ziet
en oplicht, het laat schitteren.

Emoties

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 134