inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.517):

Moeder 2

Mijn moeder werd wel vrolijk vroeger
door in de rommel
op te schrijven hoe de morgen liep:
over kinderen die ze wakker riep, gezoek naar kleren,
man die heen en weer
op weg naar werk,
struikelde over hond, een vloek, een piep,
havermout gemorst, baby stilletjes aan borst,
een verloren onderbroek op de grond,
bij iemand hagelslag nog aan een mond....

ze las me dan blij zinnen voor,
en ik, als kind dan weer verbaasd
hoe haar dit op kon beuren.

Nu zit ik 's morgens in de zon
op een kruk en recht mijn rug
geen druk of haast om wat te doen,
pak pen, een oude envelop,
en schrijf wat woorden op
zoek verder dan zij deed,
want ik ben hier alleen, geen chaos,
maar wel rommelig in mij
misschien een steekje los
want weet geen begin noch eind.

'k Bedenk, wat was het fijn dat rommeltje in huis,
't gestruikel, ontblote borst en zuigend kind
de tijd ook die een moeder vindt
en heel veel deed zij zingend, met een vriendelijke lach.

Een dochter heeft patronen
die ze van haar moeder zag, zo ook ik.
'k Bekijk de wereld met vermaak
en hoe de dingen lopen, met open ogen vaak.
'k Bedank mijn lieve moeder,
tot nu toe nooit gedaan,
laat staan in een gedicht!
Ik zie, hoe hield ik mam,
dààrvoor mijn ogen zo lang dicht.

Schrijver: Ralameimaar, 10 april 2014


Geplaatst in de categorie: moederdag

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 870

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
11 april 2014
Mooi geschreven mijmeringen over de kleine dingen uit het leven van een moeder, die achteraf zo 'groot' blijken te zijn geweest. .

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)