109 resultaten.
Delen
gedicht
3.0 met 88 stemmen 15.904 Niet meer in de leegte van het eindeloze
denken en hopen
dat de slaap
alles verandert in gedachten
die niets achterlaten,
die niets verwachten.
Ben ik de dode die
ontwaakt
en
spreekt
met
spreuken en echo´s
die alleen
wanhopige schaduwen wakker maken?
Maken en veranderen
Vragen en veranderen.
Ben ik de naam…
Achtergebleven
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.673 De ochtend is een bericht dat ik vind met kleine
letters
en hulpeloze woorden
die je schreef toen de nacht
verdwaalde
en ik volgde
omdat jij
niet meer in mijn woorden geloofde
en mijn schaduw
niet meer wilde wachten op je
hopeloze
gedachten…
achtergebleven
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.121 door de donkere steeg
met grauw gruis
ga ik
omhuld door een nevel
van herinneringen
aan mijn vroeger thuis
als vanzelf vind ik
de weg naar
la Place de Liberté
toen liep ik hier ook
gedwongen mee
unter befehlen
berooid met z'n twee
met nog meer, velen,
wij, schaduwen van schrik
als opgejaagd onteerd vee
ik nader de hel…
Achtergebleven
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 356 Verwaaid door de wind
alleen achtergelaten
op de verlaten akker.
Het vergeten kind
gebleven toen de panfluit
uit Hamelen vertrok.
Maar in haar handen
droeg ze het zwaard Indural
het scherp veelzijdig snijdend
wapen van het woord.
dus zou ze nimmer eenzaam zijn.
Ze kreeg de gave
stil te blijven staan
om als boom diep
te wortelen…
Wat is achtergebleven
gedicht
3.0 met 3 stemmen 942 Wat is achtergebleven: een soort tijd.
Herinneringen aan herinneringen.
Sommige tikken nog, andere zijn
vastgelopen, bevroren, verstijfd.
Misschien herstelt
er iets, verstrijkt tijd –
blijft er iets achter dat
op een verleden lijkt.…
eenzaamheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 149 de nacht bracht
de stilte nog dieper
alle woorden vervaagden
verward in een lege droom
achtergebleven tijd dwong me
tegen een muur van vergetelheid…
Mannen onderweg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 184 Mannen onderweg
geven gas
als het stoplicht
oranje voorbij is
strak in het pak
naar de hoeren
hun huwelijk
naar de haaien
hun moraal
achtergebleven
afgedankt
op de pechstrook…
Zelfreinigend vermogen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 56 Met vaste hand
Ontdoe ik na leging
De groene bak
Van achtergebleven
Derrie aan buiten-
En binnenkant,
Daarna verwijder ik
Van mijn schoen
De stront van een
Vrolijk loslopende
Herdershond…
wie leest
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 72 de echo raapt haar stappen op
een hart dat wacht
ongemerkt achtergebleven
zij zoekt de stille diepte op
hoe zon in water leven schept
wie leest in een zee van taal
door de letters heen…
Achterblijvers
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 700 Verlaten wie aan de toekomst dacht
zijn ze eenzaam achtergebleven
en was er niemand
die hen vroeg of ze ooit
iets hebben geweten.…
alleen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 844 een stukje van mij
is achtergebleven
bij ons afscheid
diep geworteld in jou
een deel van mijn leven
is meegegaan met jou
ik voel het elke dag
de leegte
alleen zonder jou
mijn hart doet pijn
een deel van mij is bij je
ik mis je zo…
Planetum
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 86 zand tussen letters
als woordelijk veldwerk
achtergebleven met
sterrenstof of witregels
en flarden geheugen
in het asgrauwe brein
een rotsklomp in
een zee van ruimte
luchtledig, oneindig,
druppelsgewijs en het
dorpsstandbeeld van
versteende moleculen…
Schilderen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 629 De dood is een schilder met de naam die
hij verbergt
in de kleuren die gewonden
een naam laat fluisteren
en hun ogen
geven wat ze tekenen
met machteloze gedachten
zoals hij hun lijden wenst
en ze
in hun achtergebleven verdriet
bedankt
met de stilte
die niets meer
verbergt…
Bolwerk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 317 het verbleken van de dagen
ligt niet aan de velden en wegen
die zijn achtergebleven
tijd heeft zich tegoed gedaan
aan alles wat ooit verankerd leek
in vaste waarde
er vallen gaten
in de muren van het bolwerk
waaraan het uitgebeten heden klampt…
De boom en de bladluis
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 165 Een verdwaald achtergebleven blaadje,
zal vast en zeker
bij de volgende windvlaag naar beneden storten,
terwijl die bladluis,
zich vastklemt aan de stam!…
Bezoek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 105 Het bezoek bleef maar even
ik ben alleen achtergebleven
de muizen hebben snel hun koffers gepakt
de parkiet is weggevlogen
wel liet hij een kaartje achter
met een telefoonnummer erop geplakt
ik zal hem maar niet bellen
hij kan alleen maar fluiten
niets vertellen.…
Bolwerk
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 333 het verbleken van de dagen
ligt niet aan de velden en wegen
die zijn achtergebleven
tijd heeft zich tegoed gedaan
aan alles wat ooit verankerd leek
in vaste waarde
er vallen gaten
in de muren van het bolwerk
waaraan het uitgebeten heden klampt…
Verloren schoonheid
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 227 Niemand zag haar schoonheid
die was achtergebleven in haar spiegel
ze had hem nooit meer afgenomen
alleen de uitgedroogde tandpasta zat er op
's nachts liet ze dromen niet meer toe
en van slaap werd ze alleen maar moe
ze was nu als een oude krant
niet nieuwswaardig.…
opgaan in het licht
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 272 zie je verborgen schoonheid in de mist
of denk je aan eenheid nog voor het verdwijnt
wanneer de nacht het aardse heeft gewist
zoals het geluid op't achtergebleven eind
of denk je aan eenheid nog voor het verdwijnt
zo harmonieus in dit oude verbond
zoals het geluid op't achtergebleven eind
boven een vrome, gezegende grond
zo harmonieus…
Regen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 520 Ik spreek woorden
Als gouden druppels
Ik regen
Wanneer dat maar nodig is
Ik stort me uit
Rond verdriet en droeve dagen
En spin leugens
Van achtergebleven dauw
Ik duld geen tegenspraak
Want dan stamp ik
Hard in de plassen
Plaatselijke buien
Maar niet op mij…
k versus k.6
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 259 avondronde
de dokter komt
hij glimlacht
en vlindert met zijn hand
over haar brandende huid
zij knikt, uitgeput,
uitgedund door woorden
die achtergebleven zijn
zij zwijgen samen
een dialoog
net zolang totdat zij
nog een paar keer wakker
schrikt…
Rood, oranje, groen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 620 De daden zijn achtergebleven
in de grot van vergetelheid.
Smeekbedes komen niet meer aan.
Stilstand. Hersens kraken meer
dan een mens verdragen kan. Leegte
maakt wensen groot. Heden is verleden.
Ik ben de stem van mijn klaagzang.
Het huis zwijgt maar de klokken luiden.
Luidkeels.…
winter
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 383 Dagen lengen
gevoelens verdwijnen
samen met de vervagende zon
Triestheid in de kaalheid van bomen
vrolijkheid achtergebleven in het verleden
terwijl het heden huilt
Duisternis grijpt de macht
de vijand is weer in aantocht
het wordt weer winter…
Discriminatie
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 1.948 Niets in het opengeslagen
achtergebleven boek
is duidelijk
De wind bladert
zoekt zachtjes
naar
een hoofdstuk van herkenning
RUKT!
Vol achterdocht
als alles vreemd blijkt
en van een ander jaargetijde
De wind maakt storm
raakt bladzijden lang
in uiterste verwarring…
Schaduwlief
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 ik heb de nacht gestolen
toen het duister mij
wou verbergen in de stilte
mijn ogen wijd opengesperd
heb ik gekeken
naar jou, mijn achtergebleven
vertwijfeld schaduwlief
de echo van je roep vervalst
in beweging van afstand
ik kan niet terugstappen
naar waar jij dwaalt
mijn hand vasthouden wil je niet -…
Zijn geluk gevonden
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 960 De realiteit is achtergebleven
raakt verder weg van hem
nu hij door de straten zwerft
omringd door metgezellen
die lanen en het plein verlichten,
kerft hij in een sprookjesboom
zijn geluk met haar initialen
voor zijn ogen ontvouwt zich
het wonder van de verbeelding
het is niet allemaal krom of recht
maar voor hem wel levensecht.…
Dijklichamen*)
gedicht
3.0 met 2 stemmen 2.962 De lijken liggen op Deltahoogte.
Het nageslacht trok het land in,
was de golven voor.
De namen op de stenen zijn
bijna verdwenen in zoutbeslag en regen
die familie Toxopeus wist wat sterven was.
Deze botten houden de dijk op orde
kraakbeen en knekelwering.
Ze liggen daar maar open en bloot,
missen de schaduw van de kerk
als schapen in…
daar ergens
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 521 het vreet aan me
het gemis aan warmte
het woelt in me
en graaft gangen,
donkere gangen met
doodlopende uitstulpingen
ik treur om jou
want ik ben je
onderweg kwijt geraakt
ergens in die donkere gangen
ik treur om ons
om wat wij ooit waren
want elk van ons
is verdwaald achtergebleven,
alleen
daar ergens...…
zag je
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 113 zag je hoe kalm
de zee werd toen
de wind zich terug trok
hoe luidruchtigheid
oploste in stilte
zag je hoe zacht
achtergebleven vogelveren
zich lieten vallen op
de platgetreden grond
van het verlaten strand
zag je hoe stil
het werd toen
de meeuw het verloor
van de elementen
en strandde op het zand…
dagzoom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 de droom staat naast het lichaam
versoepelt de vlek op de muur
die er daarnet nog zat, de rest
is een gat van steen, achtergebleven
in een ontwaakte huid, nader dan
de rok, verder weg dan ooit, met
een opgekropt kussen, ontwortelde
lakens als moment in vergetelheid…