28869 resultaten.
Spreken we nog af ?
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 706 Ik weet het niet meer
De maanden zijn voorbij gegleden
Ik kijk zo graag naar je ogen
Zo mooi en donkerbruin
Ik zou je willen beminnen
En oneindig kriebelen in je kruin
Ik zou je mond teder kussen
Maar ik weet je bent er niet voor mij
Wanneer spreken we nog af?
En maak je me weer blij!…
Overgeplant
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Nee geen dode gedachten
over ons kind
dat is zo fout en verkeerd
hij is als een levende bloem
die is overgeplant
door een goddelijke hand
bloeien zal hij
in hemelse kleuren
als ons huilen weer begint
verdriet ons wil verscheuren
spreken we samen af
noem steeds zijn naam want
die zullen we nooit vergeten
hoezeer ons hart…
We stalen vast de toekomst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 127 Gezegd : dag jij bent nog even niet welkom
we gaan nog niets in bussen posten.
Hier heb jij vandaag alles wat je wilt
nog steeds mag hebben, de klok staat fier,
en ik ben ook een hangertje om je hals
een glimlach om je kraaienpootjes.
De tijd wordt eerdaags expert en een graf
ik ben al gestorven om het uit te proberen.…
Nog altijd klinken de namen (102.000)
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 85 laten wij ze voor altijd blijven noemen
de namen van hen
wiens levens abrupt, werden afgekapt
het lezen van
gaat met horten en stoten
men schiet vol, even maar
soms voegt iemand iets toe:
‘mijn moeder’ of ‘broer’
zij dragen nog altijd
de littekens
van deze geschiedenis
mee in hun hart…
Voorouders en nakinderen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 694 Onze voorouders hebben we niet gekend.
Ze hadden hun stokjes al doorgegeven.
Zij zijn gestorven, maar niet verloren.
Wij levenden doen al jarenlang ons best.
Nakinderen zullen eeuwen na ons erven.
Zij zijn nog ongeboren.…
In het ziekenhuis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 We kussen
Dat verandert alles
wie we zijn, en
wat we belangrijk vinden
om uit te wisselen
Dus spreken we steeds vaker af
We doen zoveel mogelijk samen
Met heel de familie
plannen we
de verjaardagen en bruiloften
Dan vieren we het leven, en ook
is er een begrafenis
van tijd tot tijd
De wisselvalligheid van het leven
ken je of…
Van voor af aan
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 857 Dit is overmacht
lief
we gaan
niet hard
water tot aan
de kade
dauwdruppels in
de mist
het hart ontdooid
ben je daar
waar je wil zijn
elke dag weer
een laatste dans
ik begin
van voor
af aan…
niet af
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 569 Je kan nog niet weggaan
Ik heb nog niet voor je gedanst
niet zacht zingend in slaap gesust
’s nachts stil voorgelezen
oud verdriet van je gezicht gekust
Je kan nog niet weggaan
Ik wou de zon met jou zien opgaan
de kans je te danken voor alles wat je gaf
we hadden nooit woorden, het voelt zo goed
je kan niet weggaan, het is nog niet af…
af
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 203 Met mijn rug naar de zee
loop ik het lange pad af
richting een plek
waarover mij verteld is
vreemde insecten en hagedissen
houden mij nauwlettend in de gaten
de receptie is leeg
alleen het geluid van een brommende
ventilator verstoord de stilte
zo rustig had ik het niet verwacht
u wordt verwacht
wat?…
Jacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 160 Wilgen
in de mist
standvastig
in 't gelid
stilte
huist erin
de wind
ging liggen
geknal
men schiet de houtduif af…
Af
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 79 En zij die zich al die jaren gaf
zonder enige reserve
met al haar vuur en al haar verve
hun liefde was toch immers echt en af?
Zij hoort hem dof en niet begrijpend aan en gaat
slaat zich het stof van de gebutste veren
schudt hem diep verdrietig van zich af.
Weer heeft ze moeten leren
maar één ding staat:
Zij is niet laf.…
Aan de overkant van morgen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.022 In vertekend licht
ligt ze als verloren kussen
naar de overkant
te staren
te luisteren
naar waterwillend wit
wachten we
de branding af
er is nog tijd
om taal te kiezen
te spreken over leven
morgen mag je dromen
mag je zweven.…
Bergwandeling in Kirgizië
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.021 Van beneden uit de vallei
nemen we mee uit een beek
drie witte steentjes
voor op de top van de berg
een oeroud ritueel
dat zo persoonlijk wordt
wij hechten ons aan
spreken toe het vertrouwd
warm wordend gewicht
dat we achterlaten op de top
met veel wijze woorden
en spijt in het hart
We dalen lichter bezwaard af
er wordt op ons gewacht…
onvoorspelbaar
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 181 je woorden druipen langzaam af
de stortvloed is geweken
nazomer brengt een stille
koelte over land
we zullen niet meer spreken
wat blijft is slechts
het onvoorspelbaar heden
zoals de kaarten in mijn hand
waarmee ik als zo vaak
mijn beurt niet uit kan spelen…
Ergens in de polder
gedicht
2.0 met 21 stemmen 6.259 De polder verschuilt zich
onder een dikke laag sneeuw
het ondiepe meer
dat vroege vlokken spiegelde
is niet meer
zichtbaar
in de ijzigste kou van maart
breekt het ijs
we spreken af
na de sneeuw
als de klei weer water draagt
vol rimpelingen in de wind…
Niet meer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Meteen na het bevel we vallen aan
stormden de troepen naar voren
als vanouds, nog nooit waren
ze zo belust op nieuwe glorie.
Gewone mensen spreken met elkaar
af, from both sides, dat
doen we dus niet meer.
En leggen de wapens neer.
Er is geen berg te hoog
om aan de voet te blijven.…
Woorden
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 116 Als we woorden spreken
en bewust zijn
van de autoriteit,
en de invloed en gevolgen,
spreken we alleen nog maar
woorden van optimisme
met integriteit
en met hoop voor morgen.…
[ We spreken elkaar ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 21 We spreken elkaar
gauw weer, straks, vanmiddag: 's nachts --
wanneer jij thuiskomt.…
Waarover wij spreken.
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 151 Waarover wij spreken:
over mijn integriteit,
van dode dingen die niet bewegen,
en waarom wij eens moeten sterven
We kijken door deuropeningen,
beschouwen nieuwe luchten
en verklaren die de onze
We spreken niet over onze beperkingen,
dat zou onnozel zijn
en onze zelfverklaarde wijsheid
te kort doen
We spreken over jou,
over…
Falun Gong
snelsonnet
2.0 met 5 stemmen 835 De Falun Gong is kennelijk een sekte
En sekten zijn per definitie eng
Daar ik ze altijd in verbinding breng
Met onderdrukking, hysterie en gekte.
Het valt dus in Van Aartsen zeer te prijzen
Dat hij die lui daarop had willen wijzen.…
niets van toekomst
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 486 we spreken af aan het station
klokslag
als de laatste trein vertrekt
en ik zie de dichter
vallen uit zijn woorden en uit
mijn hoofd
alsof de boodschap
niet genoeg is om de afstand
mee te dragen
vertel maar wat, zeg je
maar ik hoor
slechts dat ene woord
van tijd
dag, vorm ik
en verlies de ruimte
in het likken van mijn woning…
Wachten we af?
hartenkreet
2.0 met 39 stemmen 4.760 af?…
We Vragen Ons Af
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 ik vraag me af
hoe zal het gaan
hoe zullen we ons voelen
en zal het goed komen
we weten het antwoord niet
en ik stel me maar gerust
met een het zal wel goed komen
het zal wel goed gaan
we hebben ons er al in berust
sluiten mekaars ogen
en zinken hand in hand
vredig weg in zoete dromen…
WOORD
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 691 Hoe meer wij ons aan ander’s mening storen,
hoe meer verplicht we zijn die aan te horen.
.... Terwijl we luidkeels vrijheid van meningsuiting propageren, lijkt de bereidheid elkaars mening aan te horen juist af te nemen.
Maar het recht te spreken behelst ook de plicht te luisteren....…
De regen en wij
gedicht
3.0 met 7 stemmen 1.679 De regen en wij —
we zeggen elkaar alles
we spreken geen woord.…
kon ik maar schreeuwen
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 442 morgen
zal ik je haren vlechten
mijn kind
morgen
wanneer ik de aarde
ben rondgegaan en
de zon heb aanschouwd
ik zal ze
door je haren strelen
we zullen stoeien en spelen
en hoog in de lucht
met blauwe bloemen om ons heen
zullen we de verte liefhebben
en zachte woorden spreken
morgen, ja morgen
mijn kind
zal ik je omhelzen…
Bij de rivier
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 452 Ons ademen had een vorm gekregen
die middag toen we afspraken
vond ik onze jurken in flanellen streken
jij had in een droom een woord gebroken
ik vroeg me af naar de zin van het bestaan
en maakte met wat rukjes mijn vest los
we sliepen soms nog samen, overdag
en ’s nachts waren we bloemen
en deden ons best zoals de rest
we spraken…
meer dan
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 88 welke woorden willen we redden
nu de stof van puin uiteen waait
welke werpen we van ons af
in verlaten straten van de stad
welke houden de klank aan
van een viool onder de sterrennacht
welke woorden verdwijnen
in het zwarte water van de tijd
welke woorden keren terug
houden we vast
welke verwelkomen het licht
koesteren we om niet…
Zoals zonnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 56 Zo wisselen we onze stoffen uit,
waaruit nieuw leven kan ontstaan.
Zo ook wisselen we van gedachten,
die als energie weer verder gaan.
Zoals zonnen altijd blijven schijnen,
ook wanneer ze schijnbaar ondergaan.…
Taal
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 794 Je zei We spreken niet dezelfde taal
Maar volgens mij doen we dat wel
Ik kan me vergissen maar volgens mij
hebben we hetzelfde dunne vel…