20890 resultaten.
Schokland
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 142 streek
Ik voer nog lang niet onder eigen vlag
De dichter die in mij te slapen lag
Ontwaakte en waagde de oversteek
Het is nu alweer dertig jaar geleden
Dat ik verliefd werd op de schrijversgeest
In jou zo overduidelijk aanwezig
Het hield me jarenlang behoorlijk bezig
Je wees me op de hoefslag van het beest
Dat ik sindsdien veelvuldig heb bereden…
Intellect
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 795 Kind raakt verdeeld
emotie of ratio
opa, arbeider die alles met hem deelt
de opa, rijk klassieke muiziek, talenpoëet
het intellectueel leven bereed
de arbeider trok hem aan
vissen bij goede wind
die honden, katten, dieren hield
kind is kind
spelend in glimmend grint
emotie het fysiek
geen ratio of klassiek
natuur voor het grijpen
waar…
OH PAUL OH VERLAINE
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 286 Dat al mijn werk stuk sloeg op rotsen
Waarna ik brak en in de golven gleed
Tezamen met het paard dat ik bereed
Gelijk Beyaart verdronk ook dat in klotsen
Mien telde zeventien fictieve jaren
En nam het woord zonder enige schroom
Ze was het alter ego van Hans Klomp
Het wicht wou enkel in Fontaine staren
Haar schepper bleek een schurk…
"Natura naturales"
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 829 In de herfst schuilt haar vrouwelijkheid
in de winter meest vermoeide mannen
in de lentes lonken kinderen onbevangen,
ben ik zomers tot alles weer bereid,
er bestaat geen verlies aan tijd
als we elkaar komen te vervangen,
een hengst die schrijlings wordt bereden,
beteugeld, gevleugeld van verlangen
snuift briesend het koren van de molen,
te…
De banvloek
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 119 waardig en groot,werd Pegasus
door deze God bereden,
maar, volkeren,het hindert dus
wel dat hij heeft geleden
aan een afwezig eldorado.…
Natura Naturales
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 286 In het voorjaar schuilt
haar vrouwelijkheid, winter's
lonken alleen vermoeide mannen,
zomer's lonken kinderen onbevangen,
ben in het najaar in alles bereid,
dan bestaat géén verlies aan tijd,
komen we elkaar vervangen, wordt de
hengst van passie schrijlings bereden,
beteugeld, gevleugeld van verlangen,
verschuiven dekens van de evenaar,…
ga voorbij
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 454 in het gevlei
gij zult niet buigen
neem de benen
ga bij voorbaat juichen
als u gewoon iets
van de toekomst mag lenen
nog bruikbare doch
haast versleten uren
verkoop ik bij opbod
zonder garantie dat wel
het waren uren met turen
belegen met kwel
een enkele met genot
o ja, u heeft uw eigen verleden
uw zeden beleden
stokpaardjes bereden…
MAN
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 115 Man
van stof en as
die tot me kwam
en met blinde vingers
mijn vlees beschreef
alsof je de liefde
in brailleschrift bedreef
nog hoor ik je stamelen
in oerkreten witheet
hoor ik je gegrom
dat in zacht snikken vergleed
hoe zal ik je zeggen
dat ik stierf en leed
terwijl jij als een Hunnenkoning
mijn lendenen bereed
en lichaam aan lichaam…
de andere slaap
gedicht
3.0 met 17 stemmen 5.707 Grijs licht, late zwanen in strakke vlucht
langs ijle belijning van wijkende bergen
op het hemelse paard uit fergana gekomen
en nu aan de rand van verstijfde moerassen
zuidelijk de weg die zich splitst op het herfstig plateau:
denkbeeld van damp om bereden nomaden,
flits van een trein roodbestoft uit de bergflanken brekend -…
Halte
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 203 Een weg van steen of staal,
die op vaste tijden wordt bereden
toont vele malen onderweg
zijn aard als vluchtig wezen
en stopt alleen waar men 't voertuig kan betreden
dan wel verlaten, om je boodschap te gaan doen
of, slechts een glimp te zien van hem of haar
met wie je o zo graag een afspraak wenst te maken.…
Dankzij Iris
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 251 De woestijndieren vragen erom om te worden
bereden, zo teder zijn ze afgebeeld, hun
oeraardse aanwezigheid doet de snelheid van
strakke, mannelijke treinen wegvagen. De rust
van het langzame wandelen van deze dieren
zet onze cultuur rap in de schandpaal.
Dankzij Iris slaap ik gerust.
Alsof ik door haar ben gekust.
Diepbewust.…
Te strak bit?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 183 Alles wat geweest is heeft
het tij beweend, de zweep
en het scherpe bit van de
gelopen jaren vermindert
de greep van houvast, het
zadel op de rug van de tijd
bereden achter de manen
van vermetelheid, rebelse
sporen in strakke teugels, het
gelid van tegenstrijdigheid,
toch moet laten vieren, vrije
beugels van ruimhartigheid.…
intricated spheres
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 73 Een papieren draak
hoog in de lucht
wispelturig door de wind bereden,
illusie aan een rode draad.
Vrijheid?
Aan de voet van de berg
in de tempel
in de rotstuin
harkt een monnik rituele arabesken.
Saffraankleurig is zijn kleed,
een eiland,
in een zee van verstening.…
Grenzen verkennen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Oké, terug naar het begin, de overvloed,
Tot overmaat van ramp
Is het hier
Te veel en nooit goed genoeg
Het motto van het westen
En het kost me een kop,
Want de balans is ver te zoeken
Net als mama zal ik boeten
Nee is nee
Wat is daar nou niet duidelijk aan
Je bereed de grens
Ook al gaf ik hem meer dan duidelijk aan
Nee is nee
Nog…
Tekens aan de evenaar
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 204 En komen we elkaar vervangen,
wordt de hengst van passie als
overwinnaar bereden, beteugeld,
gevleugeld van verlangen en
verschuiven tekens aan de evenaar.…
Een blinde doler?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 18 hun velden kort geschoren,
deze twijfelaar zaait en maalt de sterren
die voortijdig doofden in het stof wat
aan de hel en hemel is gehecht, die van
hem bleken vaak bedrogen en gewist
in de karikatuur van rechtvaardigheid,
heroïsche vaandels op kantelen, verheven
boven de poort van gerede twijfel van de
nog bouwen luchtkastelen, bereed…
wild geraas
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 831 doe ik niet
ik spring weer over hekjes
die daar in het groene veld
of huppel langs de vliet
alles kan ik bedenken
ik ben zo vrolijk vandaag
en wil niemand krenken
ik zing over de witte wolken
de vogels in de lucht
o, wat ben ik tevreden
voel het van binnen kolken
ik ren de longen uit mijn lijf
heb inmiddels wel
duizend paarden bereden…
Er bestaat geen verlies van tijd.
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 294 In de herfst schuilt de vrouwelijkheid,
winters heersen oude mannen, in de
lentes lonken vlinders onbevangen,
ben ik zomers tot alles weer bereid,
als schaduw en het licht elkaar weer
ontvangen, de ongetuigde gedachten
worden bereden, het bit verlost van
het opgekropt verlangen, verenigd
in een silhouet van het verleden,
er bestaat geen…
Er is geen tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 132 In de late zomer schuilt de vrouwelijkheid,
in de winters heersen oude mannen, in de
lentes lonken vlinders onbevangen,
ben ik zomers tot alles weer bereid,
als schaduw en het licht elkaar weer
ontvangen, de ongetuigde gedachten
worden bereden, het bit verlost van
het opgekropt verlangen, verenigd
in een silhouet van het verleden,
er…
Uit twee
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 339 Jij hebt gelijk dat jij mij niet hebt meegenomen
ik val uiteen in dikke vlokken sneeuw
daarbij een droevig lied van een kozak
over vlaktes nachtmerries bereden
Ik ben geen jonge, vlotte Parijzenaar
met zijn brille en rappe woorden
hij laat zich voorttrekken in de tijd
onstuimig voortduwen door de noordenwind
Toch heeft deze nacht jou opnieuw…
diffuus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 74 muur
kijken niet ver door de mist
voelen niet meer zo diep als voorheen
proeven niet de smaken uit het verleden
mag het ook niet even,
voor korte duur, zegt ze
ga maar, knik ik en zij, die engel,
wordt plots een stoffige steen
gevoegd in het huis van het leven;
wij hebben nu hetzelfde licht gemeen
waarin het vergankelijk paard wordt bereden…
Awenyddion
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 33 Ik word bereden door een stromende geest; ik shake, rattle and roll terwijl
een honingzoete woordenvloed naar buiten rolt als voorgelezen van een
overspannen autoque voor mijn geestesoog.…
Rusalka, een Baltische sage
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 243 En nooit had ik lekkerder gevaren
dan over de Baltische baren,
bereden door Russalka
met de gouden haren.
Storm geselde de golven
tot woeste waterwolven
terwijl ik onder Rusalka
haar lichaam werd bedolven.
Ik wist van geen schip in nood,
hoorde geen alarm dat floot,
ik lag bloot onder Rusalka,
genoot van haar deep throat.…
Mijn veulens,
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 338 Dikwijls komen de
veulens in stilte
dichterbij de haag,
ongeduldig zonder
fourage, willen uit
de omheining, de roep
naar verse klaver naast
eenvoudig haver, uit
de strelende ogen
dromen zij van tijden,
om het bit te vieren
over onbegrensde weiden,
ik berijd hen op de ruggen
van de vrijheid, in één
sprong over hindernissen
van…
Twee meisjes
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 255 Twee meisjes
Zongen zachtjes
Hun lieve liefdesliedjes
Beide meisjes creëerden
Hun creaties koesterend
Afscheid nemend
Maar nooit
Van mijn netvlies
Dansend in dromen
Alles lost langzaam op
Niet deze dromen
Altijd bij mij dragend
Daarom zing ik mijn lied
In de verre velden
Wie zal het nog horen
Alleen mijn twee meisjes…
Ik draag het mee (De Andes)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 266 Hoog in de lucht
Draagt de wind
Tranen van de Andes
Bereiken nooit de oceaan
Ik draag het mee
Lichaamstaal
Handen en voeten
De armoede kleurde
De tranen rood
En ik draag het mee
Nergens was het veilig
Op elke hoek loerden ogen
Ongelukken per ongeluk
Droefheid en frustratie
Ik draag het mee
Tranen mengen zich
Met het leven ten…
Bang
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 220 Sprakeloos
Niet te bevatten
De controle kwijt
Wat doe je dan
Is er ergens hulp
Hoe lang wachten
Een warme blik
Medeleven vol begrip
Liefdevol word je benaderd
Ook door je buurman
Zijn dochter en zijn zoon
Maar dan weer alleen
In de woestijn van eenzaamheid
Je glijdt weg
Zinkend in drijfzand
Het geeft verdriet
Ze zien het bijna niet…
Beste reizigers
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 185 Het woordje reiziger bestaat al tijden.
In oorsprong is het een soldaat te paard:
Gekleed in wapenrok en met een zwaard,
staat hij paraat om aan het front te strijden.
Daar hebben passagiers van nu niets mee,
behalve dan een hooligan of twee.…
Afscheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.487 We kunnen nog geen afscheid nemen,
maar vandaag is dan toch die dag.
De zon schijnt,
maar inwendig huil ik zacht.
Op je laatste rustplaats aangekomen
kijk ik om me heen.
Zijn er meer die zich zoals ik voelen,
of ben ik maar alleen?
Peinzend buig ik me weer tot je graf,
maar alles gaat langs mee heen.
Het enige wat ik nog kan denken is,…
Vrede, Vrijheid, Geluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 225 Subtitel: Ik vraag bootvluchtelinge (II)
Ik vraag wat haar heeft doen vluchten
'Na drie keer verkracht te zijn' (respectloos)
'En reeds daarvoor verlangde ik al
naar een land met
VREDE
VRIJHEID
(GELUK)'
Leugens waarmee jij bent geconfronteerd
Betreffen nimmer, echt nooit een waarheid
Mijn God, waarom vieren
wij straks feest'lijk…