2353 resultaten.
tussen rozen en zoete geur
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 332 een koude wind waait langs mijn hart
dat onbeschermd, wat hulpeloos
zich openstelt
een vlaag van venijn splijt de warmte
die liefde heet, rukt de onschuld
uit haar voegen
tussen rozen en zoete geur
kleurt als belofte, zacht een woord
van waarheid
de blauwe lucht belooft warmte
verlicht mijn hart en heelt…
De koning van
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 Ik krijg unieke rozen
zeg ik dit jaar
ik knipte ze kort in maart
ach dacht ik
was het maar waar…
Eclat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 Meer dan een eclat
een onomwonden wonder
een bed van rozen…
Dit is
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 105 Dit is oktober
stokrozelaars
die het nog wagen
rozen te dragen
als waren het
trofeeën
fris gesculpteerd
waar dauw aan kleeft…
Rozen.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 219 Ze plukte de laatste rozen in haar tuin
de innerlijke schoonheid van de bladeren
raakten haar wezen.
Toch...
door het plukken van de rozen
gebeurde het,
dat licht, kleur, liefde en geur van die late rozen haar meer bewust maakte,
van leven zoals die ene late roos.…
Rozen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 Je gaf me rozen,
voor een goed bericht,
ik zag aan je glunderende gezicht
dat het boeket je meer deed
dan een ander beseffen zou.…
Voor D en E
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 377 Raak elkaars hart
Schilder het in de mooiste kleuren
Niet in wit en niet in zwart
Blijf groeien en bloeien
Als rozen
Die geuren
Leef, geniet en
Laat elkaar
Altijd blozen…
Bisclavaret
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 166 Lekker opschieten met elkaar, best mogelijk, dromen en hopen
Me in blauwe blazer hullend en rode rozen dansend aankopen.
Is het voor jou dan zo moeilijk of te pijnlijk
.... jouw verontschuldigingen aan te bieden.....…
Gevallen rozenblaadjes
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 100 Ze zijn echt nog, onder ons ik weet het zeker
ze zijn lijfelijk weg, maar daar houdt het dan op,
ik kocht een bosje rozen, want tja
daar was het mensje en ik, gewoon dol op.
En zo staan de rozen, prachtig te zijn
komen mooi uit, een beetje zonneschijn
dan ineens: een schrik, wat gebeurd er nou?…
met kleine gezichten
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 540 opnieuw
raakt mijn stem
de dagen van dobberende bootjes
op vuurduinen te traag
tussen vreemde mensen
ik ben getuige van mijn mond
waarin iedereen verdwijnt en de zee
hetzelfde begint te zijn
kinderen lopen naakt hun lijfjes voorbij
met licht en schelpjes
aan het oor
in en uit het water, hun adem
langs de barensweeën
alsof…
Strandwandeling.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 480 het is een sombere dag
vandaag aan 't strand
de zee is ruw, het is
guur en nat
ze loopt met blote voeten op
het schelpenzand
blonde haren wapperen in de
stormachtige wind
koude zeewater prikkelt
haar voeten
blik gericht op de einder
smoort in 't grauw
gooit schelpjes naar
de woeste golven
kijkt vervolgens blij en verheugd…
Ieder schelpje, elke steen.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 60 wij leven in een pressure-cooker
aan de leiband van een virus
een koekje van ons eigen deeg
bewogen door een judaskus
hoop blijkt ijdel
opgehouden handen leeg
maar hier - langs deze hete kust
verzamel ik wat zee mij schenkt
van schelpjes slakkenhuis en steen
al wat de zee bij vloed mij brengt
en wat mij vrede geeft en rust
van ieder…
gevallen engelen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 601 rond de explosie van een wolk schuilden
eindeloze stranden
daarboven in het hemelsblauw dreef een vogel
op de stijgende thermiek, wiekend
met een loom gebaar
ik keek ernaar en vond
zijn sporen in het zand, toen licht
naar lager viel
zochten schelpjes mijn ogen
en ik vond ze met mijn hart; een zilte zoen
van onvermogen
liet zout met…
Ver
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 76 Ik stond aan de kust
En kuste de wind
Streelde de golven
Met mijn ogen
Zout water prikte
In mijn open wonden
Schelpjes staken
In mijn blaren
In de verte zag ik
Een schip varen
En ik voelde me
Ver weg
Wolken trokken weg
En mijn adem steeg
Er bovenuit
Een zucht ontsnapte
Ook vissen
Bubbelen hun adem
Tot boven het
Oppervlakte…
Ideaal. 1, 2 en 3.
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 301 De zee
Het strand
De blauwe lucht
Spelende kinderen langs de waterlijn
Schelpjes in het zand
Jouw hand in de mijne.
Ideaal (2)
Wij samen
Jouw hoofd tegen mij aan
Mijn arm om je heen
Jouw muziek op de achtergrond
Zacht samen dromen
Onze nieuwe toekomst.…
Over Rozen?
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 803 Waarom gaat niet alles over rozen?
En als het over rozen gaat
waarom dan al die doornen,
stekend in mijn gelaat?
Mijn pad is echt geen rozenpad
Maar, zou ik dat wel wensen?
Want aan de rozen zitten stekels
die ik dan toch zou verwensen...…
Rozen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 521 tere bloempjes
toch wonderschoon
't symboliseert: liefde
Met hun wortels ver uiteen lopend
staan ze stevig in de aarde
een groep van knoppen op iedere tak
sommigen nog niet geheel geopend
ze hebben zorg en voedsel nodig om te groeien
ze hebben tijd en zon nodig om te bloeien
sommigen hebben doorns, waar je je aan kunt prikken
Zo is…
rozen
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 910 gedroogde rozen
geborgen in glazen pot
een steelse liefde…
rozen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 356 in een vaas
voor het raam
staan twee rozen
zwijgzaam
zonder zoemen
staan ze stil
wereldberoemd
maar te kil
een paar dagen later
rozen dood
te weinig aandacht
watersnood
het is verdrietig
de andere rozen
zijn veel te nietig…
Rozen
gedicht
2.0 met 208 stemmen 94.100 voor je verjaardag koop ik 42 rozen
ik zet ze op mijn altaar neer ik geef ze water
en dan laat ik ze drinken en verwelken later
nog wacht ik tot de cirkel van verdorde loze
blaadjes bruin en knisperend is ik tel hun broze
stiltes dat weet je niet je viert het niet je gaat er-
van uit dat ik er niet meer ben de waarheid staat er
te lezen blad…
Roze
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 403 Kiek Theun, doar leit ien vaarken op het daak
ie liekt wol 'eppie in de sunneskien
so in syn uppie, komp es Annechien
ie slyt syn letste uur op syn gemaak
Tracht magere Hein als deez big te ontsnappen
dan blijft hij als Tantalus naar je happen…
Rozen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 622 Engelse tuinen
tonen rozen zo groot als
gootsteenontstoppers.…
De rozen
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.497 Ik heb ze zien bloeien
Bij ’t ochtendontgloeien;
Nu hangen de bladen en storten in ’t stof
Tot speeltuig der stormen,
Tot aas van de wormen,
Tot schaamte van d’op haar zo pralende Hof.
Toen zogen haar knopjens
De lavende dropjens,
Tot parels geronnen uit hemelse dauw;
Nu missen zij kleuren,
En spreiden geen geuren,
Eer de avond de velden…
Rozen...
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.058 Als ik dood ben, breng een roos mee
Een roos staat voor liefde, kleur en vreugde
Dus als je van me hield, breng een roos mee
Ken je me goed, dan weet je dat hij rood moet zijn
Heb ik ooit maar iets betekend, breng een roos mee
Kun je om me lachen...dan heb ik het goed gedaan
Dus...als ik dood ben, breng een roos mee…
Rozen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 397 de dag strekt zich voor ons uit
als een veld met mijnen
de booby-trap wordt ook verwacht
links staan de schutters
met meedogenloze bril
rechts ziet men de jagers
met algemeen janhagel
de scherprechter drinkt
er tussenin zijn vitriool
maar bloemen zijn er ook
een grote bos doornroosjes
hendrik…
Rozen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 226 Zo rood als een roos,
Maar ook zo broos,
Met tere bladeren,
En stekelige doornen,
Zo ben jij.
Als jij zonder God,
Door het leven gaat!…
Rozen.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 153 Geurende rozen
daarvan kan ik nog blozen
als jij me ze schenkt.…
Bij de rozen
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.043 ‘Zij zijn voor sterven en vergaan geboren,’
zo dacht ik vluchtig toen ik bij de rozen was.
Maar schrok, en hoorde dreunen in mijn oren:
wat is u zelve, ijdel mens, beschoren,
zo kort als gij hier wandelt bij de rozen op het gras?…
De roze
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 212 zag dat jij
een gat
in de hemel maakte
als water
golfde muziek
bruisend omlaag
klaterde later
met snelle tonen
de openingssymfonie
spatte uiteen
in kleurige wolken
de roze namen we mee…
Roze
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 161 Ik kleur jouw verlangen roze
de mijne laat ik wit
leunend binnen de lijntjes
kijkt er 'n vogel van buiten
naar binnen, z'n veren
net gekamd
open de deur met grote
zwaai en zie hoe jij
vlinders vangt
die even te voor
nog aan mij toebehoorden…