105 resultaten.
Een huid van zilverschoon
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 281 Ik sta wakker in mijn kamer
en kijk flux de wereld rond
Daar waar ooit mijn schaduw stond
ligt een worp aan scherpe messen
Het is enigszins na zessen
als de liefde zich ontkurkt
Trouwe dienaar der beminden
die zich openhartig schurkt
langs een huid van zilverschoon
kriebelen vonken sensueler
Zinnenstrelend in het donker
waar de…
Schuldig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 We kennen het verhaal
van de grote overstroming
als straf van God
Dat was eenmalig
heeft Hij beloofd, Hij geeft
sindsdien andere straffen
en zoals Job en Franz K
geloven gelovigen
dat ze altijd schuldig zijn
en blij moeten zijn
dat ze leven en
dat God hen niet vermorzelt
Maar God heeft geen dienaars nodig
maar mensen
hebben elkaar…
Invloed van Dichters
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 128 Dichters zijn dienaren van de vrede.
Dichters vertalen angst in heldenmoed.
Dichters zijn ware populisten.
Zij verlichten uw alledaagse zorgen.
Zij maken wat slecht lijkt goed.…
Redenen genoeg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Kinderen moeten leren liegen
en het hopelijk niet doen
Leugens maken je ongelukkig
argwanig en onaanraakbaar
omhuld door voorzichtigheid
en medeplichtigen, als het groot wordt
ook dienaars van de wet
onderhandelaars en voorspellers
met op maat gemaakte maten
die alles voor elkaar praten
niet dom…
Apologie van Halbe
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 119 "Sinds mij het ambt werd aangereikt
van dienaar zijner majesteit
hield nog geen halve waarheid stand
Van vroeger uit de tweede hand
over de grootmacht van een land
"tot annexeren graag bereid"...
...kaleidoscoop van eigen hand.
Mij rest dus geen apologie,
geen half debat of woordgevecht...…
Paul
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 113 Zo'n man waarvan je denkt dat hij er altijd wel zal zijn
Hij schitterde op planken maar was wars van schone schijn
Zijn typetjes verschenen regelmatig op de buis
Ze werden nationaal bekend bij menig kijker thuis
Naast koning van de lach was hij een dienaar van het kind
Zijn inzet wereldwijd was groot en was wat mensen bindt
We missen…
Den Haag vandaag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 4.917 de kleine wijzer kruipt voorbij de tien
de krant heb ik van A tot Z gelezen
m’n toetsenbord heeft niets van mij te vrezen
en buiten heb ik alles al gezien
op mijn bureau staan lege koffiekoppen
een paperclip is nu niet langer krom
ik sla het lege blaadje maar weer om
een luide geeuw is nauwelijks te stoppen
een werkdag van een dienaar van…
Herkenningsteken
gedicht
3.0 met 48 stemmen 17.054 Doch wie de dichter kennen wil
Moet raden wat verborgen pijn
Hem zo geduldig en zo stil
Doet buigen voor de vreemde gril
Der woorden, die zijn dienaars zijn,
Geen rijmkracht en geen beeldenschat,
Geen onophoudlijk taalgevijl
Onthullen wat zijn hart bevat.…
hard van twijfel
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 109 raakt
geen snoep of het hoepelen van een kind, het raakt
de smaak van angst die belegen in het boeket
van onbegrepen tijd zich verzet
tegen de hulpeloze geest
het ervaren van erkenning ontvreemdt
het lot van oorsprong, waar is de wijze
in mijn andere hand gebleven nu ik dwaal
over de warme stenen die mijn hart bezeren
was ik de dienaar…
Hoera! Hoera! Hoera!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Zijn nieuwe taak werd het,
om landen samen te brengen,
als dienaar van onze republiek,
die boven nationalisme staat.
Ooit was hij Koning Willem Alexander.
Willem werd landhouder Willem I.
Onlangs riep hij na onze landrede:
Lang Leve ons Land!
Hoera! Hoera! Hoera!…
Gewapende vrede
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Lopend langs de bordjes 'Voormalige
Rosse Buurt' weet ik dat ik droom
van een betere toekomst
Die kan ik mij veel gemakkelijker
voorstellen dan hoe het is
een man te zijn
die het gebruik van een lijf koopt
zonder besef wat er niet klopt
Tegen hem moet ik mij wapenen
Muren? Truttigheid? Klauwen?
En gezelschap, dan kan ik
lachen om jaloerse…
De rat is ook een dienaar van de Boze
poëzie
4.0 met 2 stemmen 375 De rat is ook een dienaar van de Boze,
Tehuis in oorden van bederf en stank,
Daar woekeren ziektekiemen zonder pozen,
Daar heerst de duisternis, Satan zij dank.
In de onderwereld ener grote stad,
Daar huist en jaagt en tiert de boze rat,
De drager hij der giftige bacillen,
Die steeds van afgrijzen de mens doen rillen.…
Bleke schaduw
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 785 Te bestaan als bijziend dienaar
beroofd van oog voor 't vergezicht
is het mijn schaduw die ik nastaar.
Vermengd met waarvoor ik ben gezwicht,
niet langer meer van schuilend zwart,
rent hij weg van mij, dragende zijn eigen licht.
Terwijl mijn trouwste zo mijn leven tart
vraag ik of hij zich niet met mij verwart.…
acculturatie
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.050 ...zij een migrant, hij een landgenoot
beiden dezelfde nationaliteit
zij heeft haar cultuur, hij maakt zijn cultuur
beiden zwevend in het "niemandsland"
zij Islam, hij "katholiek"
beiden één en dezelfde God
zij bescheiden, hij te open
beiden uiten hun gevoelens
zij zijn baasje, hij haar dienaar
beiden luisterend naar elkaar
zij belt…
Habemus Papam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 Paus Franciscus, bevrijd uw dienaren!
Niet zij zijn het maar u bent het zelf,
die de misdadigheid kunt stoppen.
Op wiens toestemming wacht U nog?
Op Deus ex Machina of op witte rook?
Op de schepper van ons heelal?
Op toestemming hoeft u niet te wachten want,
de witte rook van uw medemensen heeft u al.…
poëtische stad
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 888 de scheve huisjes aan het Hoge Zand
die voor geen slopershamer wilden wijken
de parken met de eeuwenoude eiken
een schone slaapster op het stille strand
de lommerrijke lanen voor de rijken
de krijtstreep van een dienaar van het land
het meisje met een ijsje in haar hand
dat in Madurodam loopt rond te kijken
Couperus die in brons te wachten…
Tweestromenland
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.339 Men zei mij dat U duister was
een dienaar van de duivel was
maar God - wie waren zij
toen ik hun weerzin naderhand
zag als een opgebrande zon
die neer zou vallen in uw zand
Waste hun leugens van mij af
paste mijn ogen weer op stand
gezichten waren zoveel anders
dan voorheen - nu hand in hand
ik hen zag gaan - de lachebekjes
zonnestralen…
Introïtus (Ps. 4:7)
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.858 Zie uw dienaar! Zie Uw bruid!
Bereid, hun volle bloei te geven.
Bloeien wij, Heer, alleen gelaten
Met schaduw en met spiegelbeeld?
Al wat ons pijnigt en verveelt
Aanzien zij lustloos en verwaten.
Ach Heer, zijn wij van u gehaten,
En laat Gij toe dat dood ons steelt?…
het slagveld
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 386 Dienaren bestuurd op afstand,
als brandstof voor een raderwerk.
Voer voor vee of voor kanonnen,
eeuwig vervangbaar.
Als in een cyclus,
gevangen in een repetitie.
Dodelijk, zonder pardon.
Als knop gebroken, onvolkomen,
bediendes van een hoger doel.
Modder, afgehakte stompjes,
het veld ademt vergank'lijkheid.…
Af en op
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 393 Een dienaar van God sprak z'n zegen:
'Hij viel af. 't Leek een strop,
maar tot slot viel-ie op,
want hij is nu ten hemel gestegen.'
Dikke Joop had het niet durven dromen,
dat God met 'm in was genomen.
'Het doet me plezier,'
zei de Heer, 'dat je hier
na het afvallen aan bent gekomen.'…
Ode aan de handen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 201 Handen willen altijd zo graag geven
bijna leiden zij een eigen leven
trouwe dienaren zijn ze
evenaren de snelheid van het brein, de wens
alles voor 't gezin, huis dier, de stal plant mens
ze zijn gevoelig als snaren van een instrument,
nooit lui, hoe ook een bui, moe je bent.…
Keten
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 158 Voor velen is het geweten
misvormd vanaf de jeugd
tot conformistisch deugd
de allergrootste keten
voor velen vaak ontzegd
onder kruis of halve maan
zal zonder recht bestaan
vrij leven lijkt geen recht
voor nijvere dienaren, maar
slechts een mooie droom
zo blijven zij in toom
Zij staan weer voor hen klaar
wie dient wie, wie bepaalt…
EIS DAIMONA
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.343 Dat de Dienaar niet
Twist' met de Heer!
Vordert Gij alles nu?
'k Zwijg. Want ook dit is recht.
Zijt Gij de Meester niet?
En ik de Knecht?
Maar blijf bij mij, blijf bij mij,
Blijf bij mij, o mijn God!
Maak niet Uw woord te schand,
Maak niet Uw trouw ten spot!
Hoort...om mijne eenzaamheid
Hoont U 't gemeen...…
Er was eens.........
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 691 een koning machtig en rijk
regerend
over het gouden koninkrijk
zijn troon saffier
de muren van diamant
zijn dienaren
mooi, sterk, elegant
zij bewoonden onbekende planeten
bezaten een kennis
waar wij niets meer van weten
zij dienden hun koning
met vleugelen van vuur
niet gebonden
aan tijd of duur
een opstand
brak uit
in het vrederijk…
DRIE KRUIZEN
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 108 Met de Heiland sterft de dienaar van het zwaard.
Bij zijn deemoed wordt hem de gunst geboden:
zonder meer het Hemelse Leven waard.…
Palmzondag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 51 Er wordt gejuicht, met palmen ook de eer gebracht
aan Hem die dienaar is, Hij wordt geprezen
maar niet voor lang, want morgen wordt met kracht
het blij Hosanna al weer afgewezen;
het wordt een ‘kruisig Hem’ dat door de straat zal klinken
maar Jezus weet wat Hem te wachten staat,
en hoe zijn leven in de dood nu gauw zal zinken
en hoe een kroon…
Poëet en melkboer
gedicht
2.0 met 15 stemmen 21.096 Hij is correct een dienaar van mevrouwen,
die slechts belonen met een fooi of lach;
en of hij nors of praatziek wezen mag,
op hem kan heel mijn huisgezin vertrouwen.
Al houdt hij ook zijn winzucht niet in toom
en mist zijn melk ook soms voldoende room,
mijn kindren hebben melk het meeste nodig.…
De grote jager
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 300 Achter mij in de zeereep verheft zich het hoge huis
met de vele woningen waar ook voetballers logeren
en dienaren van staat of Mars vergaderen. Velen
dalen per wentelwiek uit de hemel.
Samenbindend hier is de onbescheiden beurs. Zoals
ook de ijzeren greep om het complex.…
Spinnewiel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 755 voorzagen
waar zijn wakeland verging
Het was een speldenprik die viel
om lome ogen uit te steken
van de tijd die er verstreken
werd gespaard als zegening
en die de dwazeling stomdronken
meenam in zijn apenstreken
en liet dansen als een nar
in zonverlaten schemering
Het was de nacht die werd ontboden
toen de wind was uitgeweken
en een dienaar…
Ik lag alleen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 3.820 Maar liefdevol, bij ’t lofgeruis der snaren,
Hief mij Zijn hand in ’t eeuwigvolgend koor
En ‘k zag dat allen als zijn dienaars waren:
Zij zijn bereid; Hij treedt hen heerlijk voor,
Die naar zijn godengang bewondrend staren
En zingen schrijden in zijn glanzend spoor.…