Alle inzendingen over een Anna

Noem me Anna en ik ben gewoon de buurvrouw die gelukkig zwaait als ze een taart bakt of de hond uitlaat Je mag haar wel maar kent mij niet Ik ben het spook dat in je huiskamer de spulletjes verplaatst - het oog dat door een bolle lens je buurt bewaakt Je kent me niet Je noemt mij Igor Ik woon drie stralen verderop en rij altijd om zeven…

De dag van blinde Anna begon niet fijn ze werd meegesleept met enige drang recht over een spoorwegovergang en kwam frontaal tegen een naderende trein Maar haar problemen bleken gegrond ze had immers een “blinde” geleidehond --------------------------------------------------------- (Een blinde vrouw uit het Gelderse Wijchen is dinsdag…

gelukkig is er altijd nog dat veer het veer Anna Jacobapolder-Zijpe…

Hoog tilden die haar van de grond: Anna Pavlova, Leda Renata. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Verschenen in: ‘Bont uit de Zoo van Charlotte Mutsaers’ van Charlotte Mutsaers (1942)…

ik beu Glasbrander-glazenier was minder sneu Vrij kunstenaarschap echter was mijn streven Ik las wat Tolstoi en van Eeden schreven Door Chris Lebeau werd ik wat minder bleu Ik groeide en ontwikkelde mij snel Vogels te schilderen schonk veel plezier Van Pauwels kreeg ik al mijn materiaal Gauma stond voor mijn denkwijze model Ik kreeg Anna…

Denkend aan Anna K. haar liefde haar schuld en schaamte. De queeste van Ivan I. worstelingen met leven met dood.…

Vrij naar Anna Akhmatova…

richting het oosten daar schijnt een zon oneven geheel doormidden binnen naar buiten licht diep vanuit het kunstwerk en daar sta jij volmaakt schepsel in het rood rozen vol goden liefde bedreven in onvolmaakte tijd daar gaan wij meer olie op het vuur en daar gaan we lief bijna een zegelring voor anna de vertaler uit een verhaal…

Als jongeling gekleed, staat hij daar zelve, doch met Anna's kin. -------------------------------- uit: 'De Gedichten', 1974…

Zeer vrij naar: Anna Akhmatova, 1924, De Dood Van De Vrouw Van Loth.…

Zeg, Anna, denk als oudste er om, dat je op Marietje let. En jij, mijn drukke Janneman, Mijn kleine Spring-in-'t-veld, Grootmoeder is al oud, dus vrind! Maak niet te veel geweld. En trek de poes niet bij de staart, Laat ook Fidel met rust, En denk er om, dat je, als je gaat, Grootmoe bedankt en kust.…

te schijnen Om te onderzoeken, Zoveel meer om voor te leven Ik wil weten hoe het voelt Ik moet het zien van de binnenkant Ik kan proeven van alles wat ik vind Zoveel meer om voor te leven Ik sla mijn vleugels uit Het is mijn kans om te schijnen Om te onderzoeken Zoveel meer om voor te leven Van Jacqueline & haar beste vriendin/zus Anna…

Toelichting: In Vrolijk Boekhandel aan de Paleistraat te Amsterdam, het programma: "De groeten uit Rotterdam" gebaseerd op het leven en werk van Anna Blaman.…

Wijlen Hugo Claus was erbij en Anna Enquist, een meer liefdevolle doodswake is ondenkbaar, denk ik foutief, want Kristien komt om de zoveel tijd een bosje bloemen brengen, alleen of met haar nieuwe manlief, maar dat stelt niets voor hoor, dat is enkel om de pijn te overlappen.…

Beethoven prijst de klokken van Bonn Om hun denderend zwenken, schrijft Anna, En zij weet waar ze het over heeft: Terwijl de kolkende zaterdagdrukte Van wat toen nog de Duitse hoofdstad was Zich eindelijk te ruste begeeft, En anonieme mensen weer gewoon Mensen worden met misschien wel Een heel gewone naam die tot dusver Nog nooit…

bergen geëtst Een diep water met grassen omzoomd Wij werden dunner van huid en bezwoeren De leistenen korst om ons hart Het spelenderwijs van de liefde Deed het korrel voor korrel wegteren Wie oog zegt mist jouw ogen Wie hand zegt mist jouw hand Wat meer weegt dan de bergen Ontglipt het enkelvoudig woord Ik noem je naam voozichtig Anna…

gedenken sinds het ochtendkrieken De louwmaand, volgens 't calendarium Kent naast die dertig haast geen vrouwennaam Want Agnes, Prisca, Emerentiaan Zijn bladvulling in hun glossarium Zo zijn Felicitas, Perpetua Theresia, Maria en Francisca Scholastica en Martha, Juliana Gudula, Maria Magdalena Angela de Merici en Clara Met Margaritha, Anna…

Een fladderend rokje zijn, flaneren op de heide de boulevard bij Scheveningen, zie je al wat komen Anna zingen, nog zo graag leven spiegelend in de Vliet hier willen vieren, vooral jou nog eenmaal versieren. Ik hou en hield van leven, meer zal ik nooit kunnen geven.…

Zwartwit deze oude foto, vergeeld papier, we proberen - tevergeefs - jou te herkennen, volgens Anna sta jij toch echt links vooraan, maar Bertold beweert dat jij dat niet bent, Wat is er toch met jou gebeurd? Vreemd toch, dat wij jou niet eens herkennen? We kijken en we kijken nog eens, Loes zegt dat deze oude foto haar niets zegt.…

Wie Nieuwlands naam, na menig vluchtig jaar, Herdenkt of hoort, zal dit ook tevens weten: „Hij werd bemind door Anna Pruyssenaar, „Verloor haar vroeg, en heeft haar nooit vergeten".…

Zo 'n naampje op een y-tje klinkt zo fijntjes, zo koketjes, Marie, Christien, Jacoba, Anna, Mina is niet netjes. We zeggen liever Mary, Tini, Cobi, Anni, Mini, En Kitty, Nelly, Wimmy, Elly, Florry, Lotty, Stini.…

Aimabele Anna acteert altijd abominabel Bezige Berend bluft bedenkelijk banaal Chagrijnige Conny communiceert constant contraproductief Dwaze Dirk draaft dagelijks door Eerlijke Emma emmert echt enorm Frauduleuze Frits fabuleert fantastische figuren Gevoelige Gea ginnegapt gewoon geweldig Hartelijke Hendrik hakketakt heel hopeloos Intelligente…

Zij deed een schreeuw in mij groeien: De nooit gehoorde vissersschreeuw van het eenzame dier, dat door haar eigen zee wordt overweldigd. zij wast als de vloed en ruist met donkere vlerken dreigend als de branding. En sist verderfelijk als schuim.…

Haar oude ogen zagen visioenen en keken over tijd en toekomst heen. Ze droomden van een kind dat kwam verzoenen wat eeuwenlang al onverzoenlijk scheen. Doordat zij aan haar hoop was trouw gebleven – al vonden anderen dit ongerijmd – werden de scherven van haar jong gebroken leven in één ondeelbaar ogenblik gelijmd.…

alles is betaald de bussen rijden nog iedere avond voorbij het raam dat is het uitzicht een herfst van een Mensch het zonnelicht deuren en huizen een raam engelgezicht zomaar geen goud geen platina maar Angelina de reis is geen prijs maar mond vol honing in een dorpje leeft een koning jalalalala te grond is te laag de…

Hier voel ik me thuis waar weide na een beek abrupt overgaat in boom en struik Het land ademt grondmist uit een bonte specht tikt en roept de rupsen op, luistert aandachtig kopje scheef naar elk gerucht in het rotte, diepe hout Eens was er een populier op de oever van een plas waarin later bij de eerste dooi een jongen tien jaar oud verzoop…

Leer mijn vlindervleugels dansen op de melodie van jouw gedachten die mij leiden zonder woorden als een paso-doble van de geest. Dans om mij heen met gesloten ogen en bespeel het verlangen van mijn lerende vleugels, onze ziel zo verbonden zoals zij nimmer verbonden is geweest.…

Wat ik niet verwachtte Niet wilde Niet kon En niet voelde Gebeurde toch Elke keer als ik voor me kijk Spoelt die golf mijn gedachten weer weg En kan ik voor de duizendste keer maar niet geloven Dat jij hier zo voor me staat…

De traan op jouw wang Mijn bange blik Het moment van herkenning Een seconde Even voelt het goed Zoals het zou moeten zijn Dan loop jij door En weet ik weer mijn plaats…

Alle jaren die verlangens Nog nooit je hand gevoeld Nog nooit je lippen beroerd Alleen in dromen zo bedoeld Al was je maar een dag verliefd Nimmer zou ik je meer storen Niemand ontnam dan dat geluk Alleen jij kon me dan horen Al drie jaar lang zo verliefd Nu nog meer dan toen Nu moet je me echt iets geven Al was het maar een zoen…