inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 25.590):

Zomerblonde

Zwartwit deze oude foto, vergeeld papier,
we proberen - tevergeefs - jou te herkennen,
volgens Anna sta jij toch echt links vooraan,
maar Bertold beweert dat jij dat niet bent,

Wat is er toch met jou gebeurd? Vreemd
toch, dat wij jou niet eens herkennen?
We kijken en we kijken nog eens, Loes
zegt dat deze oude foto haar niets zegt.

Ik zie de zwartwitte, vergrijsde tinten,
ik herken het schoolplein, geloof ik,
de meester met zijn brilletje, ik denk
dat deze foto in mei 1943 is genomen,
althans, dat denk ik...

Zonder het geluid van Duitse bommenwerpers,
zonder het geschreeuw van bange burgers,
een verstild zomerplaatje - als ik droom,
ruik ik de geuren van een zoete zomerlinde,

de zomerlinde maakt me zacht en week,
wanneer ik denk aan jou, mijn zomerblonde,
hoe ik verlang naar jou, mijn zomerblonde,

ik moest mijn gevoelens diep verbergen,
ik moest mijn verlangens diep begraven,
ik moest zwijgen, zwijgen en niets zeggen,
ik moet mijn hart, ziel en lichaam doden,
want wat ik voelde, deugt niet, zeggen ze,

wat ik voor jou voel, zomerblonde,
is veel te gevaarlijk,
dat ik voor jou zou willen sterven,
wil geen zinnig mens begrijpen,
dat jij voor mij de liefste bent,
met alle consequenties,
wil niemand echt begrijpen.

Schrijver: Tjoke, 18 april 2009


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 382

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)