inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 23.778):

Anna

Haar oude ogen zagen visioenen
en keken over tijd en toekomst heen.
Ze droomden van een kind dat kwam verzoenen
wat eeuwenlang al onverzoenlijk scheen.

Doordat zij aan haar hoop was trouw gebleven
– al vonden anderen dit ongerijmd –
werden de scherven van haar jong gebroken leven
in één ondeelbaar ogenblik gelijmd.

Schrijver: Wiebren J. Tabak, 28 december 2008


Geplaatst in de categorie: kerstmis

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.089

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)