Alle inzendingen over lucht OR zuurstof

Ik heb de blauwe lucht gezien, iets meer bewust - misschien -…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

alleen de vlam van het kaarsje leek sneller te trillen bij het manifest worden van een uiterst pittige totaal onverwachte donderslag natuurlijk deden geluidsgolven iets met de lucht zij geurde anders wat chemisch na een stevige bui door ionisatie van zuurstof met krakende bliksem toch bleek schrik voor donderbuien meer uit…

ik wil ze hier niet heb hen mijn tanden laten zien in de scherpe kammen van het gebergte ze doen snakken naar adem op hete glooiingen vol klein gesteente waar hitte de fata morgana laat zinderen zuurstof lijkt uit de lucht gebrand die verschroeiend raspt door longen zonder verkoeling direct bij de hand dit is ons land al…

is bezwangerd van geëxplodeerde zuurstof…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

Zuurstof wordt bijgetankt. Zware lucht van zwijgende woorden benevelt ieder tot een roes verzonken. Anderen spelen nu het spel Dromen dringen zich op Een baby slaapt Een hond die snurkt Een kind die zuigt de tijd uit een rietje. En groeit van verlangen naar buiten. Wachtkamer.…

nu droomt blauwe lucht zich weg van stilstaand water vandaan zuurstof, rusteloos.…

in de lucht van groot verlangen zonder verstandelijke conflicten of kleerscheuren van liefde ook de laatste woorden vallen op de zachte zwijgende grond.…

Verloochen nooit je afkomst Wees trots op wie je bent Beleef het leven als iets wat Begin noch einde kent…

Ben beklemd mijn gouden belofte na kneuzing klemring mijn broeksriem kleding zuurstof buiten zijn met gesloten voordeur beklemd.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Zij trekt haar vleugelspieren aan haalt zuurstof uit de lucht snerpend haar neusgaten vult breekbaarheid een aanfluiting maakt zelfs die van het verliefde hart de pijn onschadelijk verdrijft Haar blik omlaag ziet ver nog steeds niet hoog genoeg rook van verbrande veren verlangen daar weer te zijn waar aarde lucht en water kust zachtheid…

Zuurstof angst zijn leven levensstof verstoort het delicaat balans hij wil dolgraag leven ademt dieper sneller maar ontvangt angst.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Ontnuchterende antwoorden verbannen alle twijfels en zuiv’re lucht vervuld van rijke zuurstof geven klaarheid die ik node mis. Koesterend in onwetendheid troost ik mij met zinloos denken maar zoals zoveel in deze wereld niet alles is zoals het lijkt.…

het zal mij aan mijn reet roesten zuurstof vreet de aanstoot is CO2 heel fijn kankerend verlaat ik dit leven stof tot overdenken zo ver ga ik.....…

Ik schrik wakker, krijg geen lucht! Heb de kracht niet om, om hulp te schreeuwen. Ik ben bang, zweet over m'n hele lichaam mijn ademhaling piept. Het voelt alsof ik stik. M'n hoofd bonkt, m'n hart klopt in heel m'n lichaam ik hap naar lucht. Maar het lijkt of alle zuurstof is verdwenen.…

pulserend blauw naar rood promoverend snakt naar zuurstof rondpompend vraagt om brandstof tot aan de laatste stuiptrekking hardnekkig leven hierbij zal ik het moeten laten…

Die waterkou moet de lucht uit desnoods door een flinke bui want deze venijnige kou, ik zeg je: dat is helemaal niks voor mij!…

in zachtzoet mossig land begeven lente je spreekt tot mij speels in zijden zuurstof dapper zwaaiend wind door haren waaiend luidkeels “vergiet het leven, regen het zij je vergeven”…

waaruit alle leven was gevlucht een geurloos product dat vier moleculen zuurstof had maar zonder nat in een vreemde wereld die geen god en tijd bezat…

zijn longzwakte jaagt hem op doet hem het leven zien zoals niet eerder beschreven als een lied dat langzaam leiden zal naar verdrinken in de lucht elke zucht misschien de laatste wat liefde, een beetje vriendschap blijft de voorraadkast ongevuld net als alle dromen onvervuld op zijn hielen tikken steeds verder weg van zijn amechtig begin…

zuurstofrijk water dondert overweldigend ademloos kijk ik…

levensdrang, die laat groeien, gedijen, alom tegenwoordig, nederig kijk ik omhoog de talrijke blaadjes, wonderfabriekjes van zuurstof, onmisbaar voor elk leven. O, machtige magie van LICHT…

Jij hebt het slot gesaboteerd. Liefde die alleen jij forceerde. Van een afgesloten hart in hier. De kransslagader keerde het tij. Voor een erkent zuurstofrijk leven. Druppelsgewijs door tranen gevierd.…

De zee geeft je zuurstof en kracht om weer verder te gaan. Respecteer de zee in voor en tegenspoed.…