52 resultaten.
station
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 252 eerste klasse- centraal :
een man schildert de zon zwart
op het doek van de waarheid
hij laat zijn naam achter als bewijs
het maakt andere woorden overbodig
wanneer hij het donkere stadspark binnenfietst
op een zeepbel tussen gieren en kadavers
in vlucht gekromd
ik reis voorbij en zie een haai opduiken uit het gras
naast Rome en moerassige…
de andere slaap
gedicht
3.0 met 17 stemmen 5.709 Grijs licht, late zwanen in strakke vlucht
langs ijle belijning van wijkende bergen
op het hemelse paard uit fergana gekomen
en nu aan de rand van verstijfde moerassen
zuidelijk de weg die zich splitst op het herfstig plateau:
denkbeeld van damp om bereden nomaden,
flits van een trein roodbestoft uit de bergflanken brekend -…
Druiven aan de horizon
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 90 Lokroep van late vlinders uit het
aardse heem, op transparante vleugels
van glas , vertellen hun intiemste verhalen
aan de moerassen van de waterplas,
door ervaring moe gestreden door
de doornen van de tijd.…
Hasseberg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Niet na te vertellen
zo drassig
moerassig
het was
een stap mis
en je zakte weg
werd een veenlijk.
Gespuis
was er thuis
buiten bereik
van de sterke arm
reizigers draalden
verdwaalden
op onzekere paden.
De Hasseberg was
vaste bodem
in het moeras
een baken
in het nachtelijk uur
brandde er een vuur.…
ons lied opnieuw gezongen
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 1.006 op de oerkracht van ons minnen
laveer ik dwars door de orkanen
met de riemen die ik heb
naar het land waar wij ons lieven
omzichtig langs de blinde vlekken
van moerassig woeste plekken
in wateren van de onderstroom
waar wij onze dans gaan dansen
op het veld van levenskansen
wil ik jou met al mijn zinnen
tot in de eeuwigheid beminnen…
Blindganger [cyclus]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 In zijn ogen
tekent het leven
rode linten van staren
moerassen van verwebd verleden
voetstappen weggezogen.…
Ongenaakbare edelvrouw
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 64 Ook al struin je soms door moerassen vol
met enge dieren en gemene struikrovers,
via de ondergrondse tunnels weet je elke
dag weer naar jouw kasteel te vluchten,
daar ergens boven het voetvolk van Gent,
onzichtbaar voor de beduimelde wereld,
waar de ware rampen zijn, mademoiselle
op stelten, brave heilige in uw cocon,
hoe flik je het toch…
We zijn overal mijn vriend.
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 840 In een tijdswiel dat zijn wentelingen
mindert en in het lot voorspelde voortgang
bespeelt en hindert, worden verlangens
kleiner en vervallen tot moerassen,
oceanen stromen droog om mij de zilte tranen
te wassen en dwalend langs de horizon van de
windstreken en de ruimten die ik koos, liggen
ver achter het gezichtveld van het oog.…
Balkenweg
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 55 Het leger kwam onverwachts
door de moerassen
ons verrassen
afvalligheid bestraffen
maar bij Jipsinghuizen
in 1665
hadden we hinderlagen
de bisschop werd verslagen
de balkenweg ging in brand
één-nul voor Nederland.…
Hand van de zigeunerin
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 225 Je leest de hand
van de zigeunerin
haar stem houdt je gevangen
omdat jij in een ander land
woont en te keer gaat
spelen we verstoppertje
en schrijven haar naam achterstevoren
zodat we de droomklank kunnen horen
nemen we afscheid van de kontdraaierij
en waaien we onze kussen
naar rijpere moerassen
met nog diepere onschuld
spel jij ook…
Toverfee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 176 'je est un autre' Rimbaud
(voor I W)
Ik ben de monnik-dichter die al jaren in
de moerassen van Gouda rondbagger, nooit
meer de trein of de bus neem, enkel de
fiets om bloemen en vogels te kussen,
ik ben de angsthaas die zich opsluit in
zijn veilige flat, die schrijfsels via
zijn computer de wereld instuurt, zoals
een eilandbewoner flessenpost…
Maart. – Dondermaand
poëzie
4.0 met 2 stemmen 397 Door de sterbeglansde nacht,
Wem de melkweg weemlend lacht,
Vliegen wilde ganzen heen,
Als een zwerm, gesplitst in tweên;
Vluchtend ons moerassig land,
Zoeken zij een ander strand.
Waar de plicht dwingt, zoek, ge vindt.…
Emmercompascuum
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 775 Waar eens moerassen zich in blauwe verten
aan de hemel verbonden.
Waar alleen de wind fluisterde
in bentetop, wilg, els of berk.
Waar een eenzame vluchteling
het moede hoofd neerlei,
in rustend verlangen.
Ons dorp Emmercompascuum.…
Maar in Vlaanderen
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.761 Mijn jeugd heeft ze gekend, helaas maar al te goed:
De donkere moerassen, de sombere bossen en naakte velden,
Grijze november die slierten van regen komt melden,
Zwart-ebben dageraden en avonden van roet.
Aldoor woelde in mijn geest de geweldige Schelde!…
Babel
gedicht
2.0 met 9 stemmen 2.600 verlieten om door haastige of trage laarzen geplet
met Amsterdamse modder ongegeneerd naast alle
soorten schoeisel de laatste liefde te bedrijven
Sandalwood, olijven en geitenkaas omarmen
vriendschappelijk verse wafels van Goudse stroop
Schreeuwende bakbananen tussen bloedende mango's
Het alledaagse stadsrumoer kust geuren van plantages
en moerassen…
Chique dame
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 247 werk in de lift gooiden, uit schuldgevoel
en boetedoening, maar nee, onbevooroordeeld
is je geschiedkundige romantiek opgehemeld
waar heel wat literair geploeter aan ten
grondslag ligt, die veldslagen neem je mee,
laat je als onontgonnen mystiek achter, want,
chique dame, ik weet, je werd niet zomaar chic
daarvoor heb je door de gevaarlijkste moerassen…
Nederland, moerasland
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 284 waar stevig hemels zuurgraad etst
het roet er van de gevels ketst
dansen houten klazen kleddernat
op het ritme van ‘t verval
men ziet benardheid overal
onmetelijk groot is haar getal
Tot in de nauwste tunnel toe,
doodlopend in de stegen
behalve op ’t boerenland
op schiereiland, of heuvelrug
of op verzande wegen
wat hier ooit eens moerassig…
Vox nihili
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 48 Genakend uit het niets
verdoolde zadeloze
sirenisch parvenu
van klankillusies
obscuur verborgen
boventonen
eucalyptisch
zonder clair
onbespiede zelfexpressie
overwonnen huiver
aan nog geen korrel
graan ontstegen…
Emelie is 50
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 1.248 plezier en landschap van melancholie
In de Ardennen en in Friesland
in Limburg en in de Achterhoek
In Gelderland en Zeeland
op Schiermonnikoog en Terschelling
en in Drenthe, het land van Lammert
September 1883 schreef Vincent van Gogh
vanuit Drenthe: ' Ik ben bezig aan een andere studie
van een roode zon tusschen de berkjes die op een moerassig…
De winter
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.242 De koele Najaden
Verleren het baden,
En schuilen in ’t hout:
En ’t groeien der plassen
Maakt vuile moerassen
Van weiden en woud.
Zo wislen de stonden,
Aan beurten verbonden,
En houden hun tree!
Zo spruiten en sterven
En bloemen en gerven,
En boomooft, en snee!
Viersoortige rente,
Van ’t bloeien der Lente
Tot d’aftocht der kou!…
De winter.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.358 De koele Najaden
Verleren het baden,
En schuilen in 't hout:
En 't groeien der plassen
Maakt vuile moerassen
Van weiden en woud.
Zo wislen de stonden,
Aan beurten verbonden,
En houden hun tree!
Zo spruiten en sterven
En bloemen en gerven,
En boomooft en snee!
Viersoortige rente,
Van 't bloeien der Lente
Tot d' aftocht der kou!…
Hartjesdag
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 159 daling van de zon had ingezet
Jong was de avond, doch meer avonturen
Zwoven voor hun geest en lonkten buiten
En boven het flanerende publiek Verrees een roze bloedstollende maan
Die 'n eind maakte aan markt op Hartjesdag
Er volgde 'n wilde vaart door witte wieven
Een spoor door plassen langs drassige grassen,
Een Moonlightserenade tussen moerassen…