176 resultaten.
Dansen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
114 Zoals
een pasgeboren baby
voor het eerst
naar adem moet happen
Zoals
een dreumes zich schrap zet
voor zijn allereerste stappen
Zo inhaleer ik diep
een beetje huiverig
maar vol verwachting
Ik zie nieuwe kansen
in het nieuwe jaar
wil ik weer dansen…
carnaval des visages
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
786 ik schraap
mijn masker af
deze dagen
het bestaat uit
vele menselijke lagen
die soms mijzelf
een glimlach schenken
of verkrampt
mijn verdriet dragen
maar ook rimpels
men zegt van het denken
als ik mij tenslotte
voor de ander
kwetsbaar weet
blijkt ieder zich
inmiddels te hebben
verkleed…
Renz
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
75 Hooggeëerd Publiek we moeten sluiten
Trapeze, tromgeroffel, laatste klap
Een salto in de nok, zet u maar schrap
Nog een keer dreigt de clown u nat te spuiten
De acrobaat, jongleur, het slangenmens
Ze buigen, uw applaus, dag Circus Renz.…
Kadaver
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
1.092 De stoethaspels choqueren, veren
en schaven, schrapen, raspen luid.
Stijf van woede vaar ik uit:
“Een echte kraai behoort te scheren!”…
Adieu!
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
1.209 Schrap mij! Ik wil mij niet veranderen
en maak ruim baan voor duizend anderen!…
Oud en Nieuw
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
177 ze lijken te slapen
iets te omspannen
of is het toch schrapen
of willen ze wat komt alvast vangen
iets wat wij niet zien
voelen ze wat er gaat komen
het voorjaar al misschien?
kale bomen in een grauwe tijd
tonen in hun verschijnen dat wat oud is verdwijnt
en staan het nieuwe al vooruit te dromen…
ESSENTIE
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
986 ik heb mijn basten afgepeld
en krab het vel over mijn been
het kwetsbaar ongekorven hout
door eigen hand geschonden
tot op het bot krijg ik het koud
de krullen liggen om me heen
vermengen zich met druppels bloed
het boomsap uit mijn wonden
zo schaaf en schrap ik ieder woord
totdat ik niets meer overhoud…
DE STEM VAN DE ZEE
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
316 De stem van de zee
golf over golf over golf
bedolven onder iedere golf
het geluid waait weg
het is het schrapen van het zand
langs de randen van het strand
deze raakt kant noch wal
in de onmetelijke zee
deed hij even mee
een meeuw klapwiekt weg…
De tango van het leven.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
122 De winter heeft zich schrap gezet.
zoals in een ver verleden
Natte bladeren op de grond.
Je bent er zo op uitgegleden.…
Glijden uren voorbij
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen
347 uit nachten
van verwassen seizoenen
veranderden kleuren
in fraaie tinten
met zon in de ogen
brandende zanden erdoorheen
heb ik gedroomd
zelfs in de schaduw
waarop ik mij verdwaald voelde
zonder aanwijsbare reden
oh, dan weet ik
schrap wat niet past bij me
glijden uren voorbij
wat het verlangen ook voedt…
Het grillige rood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
156 wilde de glans
van het marmer schrapen
in een poging het dieper te raken
volgde
het grillige rood
in zijn geaderd patroon
voelde hoe het zich
warmde aan mijn handen
van weerstand ontbloot
volgde haar strijd
tegen natuur en verleden
in sprietig verloop
heb toen haar pijnen
met schoonheid gewreven
de tijd verstillend gepolijst…
"virus"
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen
1.265 ik heb iets opgelopen,
ik voel me week en slap
het kan zich snel verspreiden
dus zet jezelf maar schrap.
Je hoeft het niet te mijden,
het voelt heel aangenaam,
misschien kent u het virus:
Liefde is de naam.
Ik voel me net een vlinder
met vleugels van satijn.
Ik hoop dat ik nog heel lang,
met dit virus besmet mag zijn!…
deze plek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
79 het meisje moe
van de eindeloze herfstwind
sleept de zoom van haar rok
over het lege strand
de hongerige meeuw
krijst met schorre keel
over de open zee
het meisje hoort
het schrapen van lepels
in lege etenspotten
ze ziet sintels
met de schijn van gloed
op deze plek neem je
maar eenmaal afscheid…
weet je ...
netgedicht
3.0 met 17 stemmen
1.683 beetje bij beetje
vervalen de dagen
verkleuren mijn woorden
verbleekt het gezicht
verlies ik geheugen
door veelvuldig schrapen
vervliegt de herkenning
in schemerend licht
verzwak ik mijn geest
door langdurig dwalen
in wit zwarte dromen
en beelden van toen
herinner ik zinnen
uit zwijgende talen
weet ik te zeggen
vergeet ik te doen…
Brussel Nieuwstraat
netgedicht
3.0 met 16 stemmen
1.279 Huizen en hotels schraap ik bijeen
terwijl je nog steeds de lach draagt
van een grootgrondbezitter.
Zo is het altijd geweest
de verliezer ruimt op
en ik kan niks leukers bedenken.…
Als gegoten
netgedicht
2.0 met 10 stemmen
1.008 Mijn afdruk
verraadt
alle pleisterplaatsen
waar wij ooit samenkwamen
mijn borsten
geven richting
tonen reisverslagen
over getrotseerde afdalingen
op muren
van mijn onderrug
staan onze leuzen
gekalkt in zacht gekreun
en in holtes
van mijn kniëen
zetten butsen zich schrap
in jouw zoektocht naar houvast.…
Ideetje
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
118 Groen Links heeft nú een punt, zet u maar schrap
Een geniaal idee in crisistijd
En absoluut een tópprioriteit
Een monsterscore wordt dat straks voor Sap
Wat is de grootste schande in dit land
Geen gratis water in het restaurant!
Groen links wil wettelijk vast laten leggen dat elk restaurant gratis kraanwater moet schenken.…
De dag die niet bestaat
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
629 door mijn hoofd spookt
de dag die niet bestaat
ik kies en keer de kant
geduwd door tijd en ruimte
ik pak minuten in mijn tas
mijn richting en wat kleren
een beeltenis met een kras
en strik mijn veters strak
sla nog even om je heen
zet me schrap en maak me los
hou me vast en ga
de reis die eindigt hier…
verbeelding
netgedicht
4.0 met 47 stemmen
1.135 ik schrap de verveling
uit mijn verbeelding
als dagen zich zonder
ver zicht vullen
ontken dan de leegte
van mijn bestaan
gedachten willen slechts
dromen omhullen
mijn handen aaien
bloemen van nabij
zal ze raken
noch storen in hun pracht
ze bloeien hun
onbesproken gedrag
zij aan zij
vertellen van schoonheid in stilte
van…
diep in mij
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen
818 Diep in mij
verbergt mijn ziel
zich, zo intens bedroefd
om wat ik voel
gevangen onder
lagen van verweer
en pijn
gestadig schraap ik
laag voor laag
steeds dichterbij
laat me je vinden
ik zal je planten in mijn tuin
beschutting geven
tegen stormen
ik heb je nodig
zodat, als ik weer ronddwaal
in een doolhof van ontreddering,…
Zoektocht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
734 Diep in mij
verbergt mijn ziel
zich, zo intens bedroefd
om wat ik voel
gevangen onder
lagen van verweer
en pijn
gestadig schraap ik
laag voor laag
steeds dichterbij
laat me je vinden
ik zal je planten in mijn tuin
beschutting geven
tegen stormen
ik heb je nodig
zodat,
als ik weer ronddwaal
in een doolhof van ontreddering,…
omdat ik weet
netgedicht
4.0 met 20 stemmen
808 om vijf uur in de ochtend
schrapen mijn vingers de nacht
rechtop
en ik bedenk in vol
bewustzijn
dat ik de vluchtigheid van woorden
niet wil overleven
los
of in een gedicht
onder sneeuwwitte sterren
het klinkt onzinnig en meer dan
zwijgend
maar waarom zou ik liegen
in of buiten mij
de maanverte van uren
er is…
zielerust
netgedicht
4.0 met 18 stemmen
555 ik bloei even op
als de schemering valt
de dag is dan bestreden
en draag mijn handen mee
naar de nacht
moe van slechts één etmaal
verleden
het vlakke ontwaakt
als allengs licht
zich verspreidt
minuten schrapen zich
dan bij elkaar,
leven betast het gevoel
pas in de avond
besta ik weer;
kortstondig van duur
dat is
wat…
Het fijn penseel
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
222 er is geen tijd meer
voor het fijn penseel
gejaagd meng ik de kleuren
tot aanwakkerende wind
het dreigend zwart
dat grijs ontlaadt
in wit vertraagt en
stenen hagelt op het doek
nog zijn er
gouden wolkenranden
die licht van zon ontvangen
schitteren door de regenboog
ik schraap de verf
bijeen tot lichte mist die
in onweersgeur verdampt…
(kanker 8) examen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
128 en zo start de eerste dag, je
zet je schrap en gaat voor
de verwachting: een vijf op z’n minst
meteen het diepe in
rotvak –economie, maar ach
jouw lach is onbetaalbaar
jouw dapperheid nog meer en
hoe je draait, want zoals altijd
toch gewoon een man
jouw eer is niet het slagen
maar hoe het gaat
de kanker om te overwinnen
en een…
gevecht met de zee
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen
535 zo’n omweg
is fataal
ik zet mijn
schouders
schrap
tegen
de branding
van jouw woorden
ik moet
naar open zee,
ver buiten
jouw bereik.
ik wil nooit meer
verdriet om jou.
om jou
nooit
meer.…
Een laatste sneer
netgedicht
4.0 met 54 stemmen
35 ze weet ze
feilloos te vinden
mensen die met
schrapen de wereld
steeds hoekiger maken
waarvan woorden
de verbondenheid
verstoren in het
vriendelijk en respectvol
omgaan met elkaar
een laatste sneer
dan verdwijnen
nooit iets positiefs
in het onverwacht
verschijnen als surprise
ook hun afscheid
opmerking glijdt
vaak vol venijn…
De blinde weg
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
165 de pink glijdt schoorvoetend
nochtans gaande
over een niet gekende weg
mijn innerlijke stem
vult het komend niets
en ik, ja ik ben het
die die dobber
uit de stroming dreg
en deze schraap langs
de wachtende vezels, een voor een
in een taal,
veel later dan t’oude Diets
maar wel degelijk vermaagschapt
en met veel daaruit te…
Lentetinteling
netgedicht
2.0 met 16 stemmen
711 de zilverwitte berk nog kaal
wordt bezet door meesjes
die kwetteren van plezier
de morgenhemel blauwt
en draagt een gouden kroon
zachte stralen smeden kleur
heide in paarsrode tinten
een camelia vol in de knop
grauwe lijsters schrapen mos
kijkend naar dit luisterrijk geheel
laat ik even mijn hoofd verdwalen
in het bontgekleurde ochtendtafereel…
Zomert al structuur
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
240 het hooggeheven been
dat ik in slank sculptuur
zomert al structuur
er is geen lente
in de steen waarop
ik hak en eindloos tuur
het in vijlen en
schrapen naar meer
ontluikende prilheid stuur
ontwaken is schoonheid
maken is vorm geven maar
het voorjaar blijft ontbreken
subtiel in bewegen
het been fragiel geheven
in steen ga jij…