Alle inzendingen over sluiers scheuren

zijn wat je verwacht sluiers doen verdwijnen parel in mijn hart…

Een crash heb ik Nooit meegemaakt En toch ervaar ik Voortdurend die scheur In mijn schedel Waar het leven in En uit gaat, dag in Dag uit, zonder het Zelf te kunnen sturen - Nu ik erover nadenk Moet het toch mijn Leven zijn dat die Scheur in mijn schedel Heeft veroorzaakt - Crash zonder dat er ook Maar één voertuig aan…

Scheur een boterham in stukken, voor in de soep. Kijk, Madagascar...…

in mijn linkeroor Ik kijk naar links waar jouw schaduw valt In mijn waan Zie ik een korenveld vol gemurmel Scheuren in de aardkorst Een veld waar de storm een woeste hoer is Een matte sluier spreidt zich over de voren Ik slik De traan brandt in de klier In mijn waan Hoor ik kwade mollen delven Hoor ik een wiegelied voor uitgebluste…

gras baant zich een weg door een scheur in het asfalt en buigt voor de wind…

onmogelijke keuzes brengen een mens in spagaat op het punt van scheuren…

De wind ontneemt lichtjes haar sluier lees haar gezicht weerkaatsend licht in donkere ogen oprecht en ongelogen onbewogen licht waarbij zij opnieuw voor sluiers zwicht niemand mag haar zien te mooi voor het aardse misschien?…

Het zwarte gat in mijn herinnering getrokken als een sluier om de rode bal. Het vuurtje steek de sluier aan ontloken door één enkel woord geslopen uit een krachtige zin Het monster! is nu ontwaakt sluimerend had het in mij gezeten naar buiten zal het komen mijn ziel is opengereten…

Scheuren in de lucht hardnekkig grijs versplintert blauw zegeviert weer…

de dichter moet scheuren vormen slopen en delgen zodat de waarheid over blijft…

Sluiers van nevel. In transparante schoonheid dansend op de wind…

Het nieuws schokte en deed verdriet de eerste mei Koninginnedag voorbij; in aangenaam en mooi weer tekenden zich gestaag sluiers aan voorheen wolkenloos gewelf. Azuurblauw in lijnen, werd asgrauw moment van volle bloesem.…

Scheuren in het pleisterwerk van de gerestaureerde kerk vertellen de historie van wie verwond door het verleden louter kerkpaden betreden voor concert of glorie. Wanneer de wond ontpleisterd is komt ruimte voor vergiffenis breekt Zijn bevrijding door.…

ik ken al de scheuren bij naam, het jaartal van geboorte de mail op datum het gesprek wat niet loont, beloftes in loze ruimtes dragen mijn spouw op het laatste fundament ergens sijpelt wat vocht over het behang, het voedt de bloemen op het gele perkament, de nacht kent zijn slaap niet meer en beeft onder het zeilen tegen de wind het…

Een droom Een droom Een droom komt voorbij Een droom waarbij Het licht bij bakken Naar binnen komt En de rotswand van het Donkerste donker van de nacht In stukken splijt - Openingen ontstaan, Grotten, holen, Scheuren worden schuren Waar het licht In schijnt, waar De zon warmte brengt Voor mensen op drift, En onderdak…

Ik ben een fan van de Formule 1 De geur van smeulend rubber doet me kicken Dus wat ze in Den Haag me nu gaan flikken Is dan ook onrechtvaardig en gemeen ´k Was aan mijn snelheidsmonster zeer verknocht Nooit meer op één wiel door een scherpe bocht…

over de velden liggen grijs grauwe sluiers luchtig gedrapeerd…

loodgrijze sluier bomen legen hun takken van stervende bladen…

In ochtendgrijsheid sluieren slierten mist langs dag nog onzichtbaar…

verkregen veel scheuren zijn al geheeld mijn hart zit vol met littekens Een herinnering van al de pijn en verdriet uit het leven Nog niet alle scheuren zijn geheeld Voor dat ik sterf komen er nog veel meer littekens Mijn hart heeft littekens van het leven Maar mijn hart heeft wel geleefd…

Toch dragen witte dampen op een koude morgen zonnen in sluiers verborgen en eeuwig rust zijn gekkenlach.…

De tijd van dragen Is voorbij - de Rijpheid roept, De vliezen van Het voorjaar staan Op scheuren, De lente lokt…

De circustijger scheurde vlot bij ene hulpdompteur een reepje uit z'n hand; het bot werd zichtbaar door de scheur. De circusdirecteur, ontstemd, verstrekte snelverband, maar zei: 'Je hebt 'm goed getemd; hij eet al uit je hand.'…

Nadat ik strips ben gaan verscheuren Met essays in het moeras in slaap viel denk ik nog altijd het zijn maar woorden voor de zoveelste keer! wat voel ik nou eigenlijk jaren later na Dato of Bio? Een poolkap smelt, sta er voor open je hoeft er niet per sé over te lezen de mooiste dingen gebeuren vanzelf.…

Door tijd uit elkaar gescheurd, het verdriet dat met iedere seconde wegebt uit de niet zo eeuwige schreeuw om liefde.…

op ’t scherm van mijn gesloten blik zag ik de wit-papieren hemel losgescheurd door wat er lang geleden is gebeurd -vanmorgen dus bij ’t eerste ogenblik dat ik besefte met een hete snik dat vroeger, nu en later feiten kleurt- die lang verleden tijden, opgefleurd tot huidige presenten met een strik -ja toen- zag ik hoe kruisgewijs een scheur…

Verzakken, bouwvallig worden, vage scheuren, voorspellen erger, gebladderde verf op geweerde deuren, diepe nerven van beloften, waarop de tijd mijn oneindigheid laat sterven.…

Hij had de lente in de kop, verbrak zijn lied, scheerde laag over de weg – op zijn naaste rivaal af. Hij had de lente in het hoofd, trapte zijn bmw op zijn staart, scheurde puur voor de gein - op zijn date af. Daar ligt de merel uiteengereten op het asfalt - veren verwaaien bij elk voertuig dat hem platter rijdt dan plat. En…

O Gij oneindigheid van zon, en zee, en strand, En woud, en stroom, en dier, en mens, en plant, En kleur, en zacht bewogen fijne luchten, Hoe wilde ik scheuren, en hoe min ik U.…

scheuren zijn aanwezig. ook bij de mens in zijn brein en hart. Spleten en scheuren. tien kilometers breed, inwendige blaar woekert pijn, een zweer moet openbarsten. tien kilometers oorlog voeren. langs de breuklijn binnen en buiten onszelf. door kloven komt er smart eenzaamheid troef.…