54 resultaten.
Praagse Mist
gedicht
4.0 met 10 stemmen 2.009 Zal straks zo tegen vieren, vijven,
Een mantel op het water drijven?
Hij had hem pas nog laten stomen.
----------------------------------------------
Uuit: 'Alle gedichten tot gisteren', 2004.…
Ma 2000 - (Gossaert redivivus)
hartenkreet
0.0 met 3 stemmen 730 Dus toen hij na vijven
niet opdaagde weer
schreef zij een Annonce
en zuchtte - (1 x).
Toen dan ook na maanden
verslaafd een zwerver
aanbelde: "Ha Moempie,
daar zijn we weer",
sprak zij: 'Krijg je kleren -
ik heb nu een Heer en
geen boodschap aan jou en
geen Bijstand meer !'…
Tussen ijs en wallekant
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 189 ruggen diep gebogen
zwieren ze in lange rij
blikken op naar voren
met aan de verre horizon
een nevelige toren
passeren brug en boerderij
nog klotst het water
tussen ijs en wallekant
een wak is afgedekt
met takken en rood band
het is geen wedstrijd meer
ze ademen dezelfde lucht
op hun urenlange vlucht
de handen gaan ineen
met vijven…
spiegelende realiteit (2)
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 652 ontdoe
van het hart
worden dan de letters moe
of ontgaat mij dan die ene smart,
en blijft de lezende zondagschilder,
als de inkt is gedroogd
een letterkundig taboe
en zodra de geesten zijn opgesplitst
in gebrandmerkte hokken
ga ik rond met het voederen
van de bezielde dieren
het is mij bekend
dat ze het liefst houden
van vijven…
meteen een vier
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.316 Na veel vijven en zessen
schijnbaar zonder zin
komt het moment - hij
stuurt het de wereld in
Een ander leest het en
geeft meteen een vier,
al na het eerste couplet - de
dichter vindt hij een klier
In het labyrint waar
de geesten wonen
slaat Poëtica met een deur
Zij roept met rode konen:
‘dit is vloeken in de kerk,…
De genen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 334 Van voetbal wist mijn opa van hoed noch van de rand
maar hij schreef bij thuiskomst, direct na vijven,
de leuke stukjes voor de voetbalkrant:
ook die moet leesbaar blijven.…
contrapunttrapezist 'Joe Pass'
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 186 soms ieder lied is schuifelbaar
maar beter laat je het poplied liggen
en verdiep je in het potentieel
van de jazzimprovisatie
dat vergroot enig mysterie in ’t leven
de spanning gevangen
tussen de tonica en de kwint
valt alles plat als de rust voorspelbaar
geef mij dan maar de koning van het contrapunt
leunend op de verlaagde nones en kruis vijven…
steekspel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 met week vlees en bloed in de mond
gespeend met melk en zorgen bezwaard
schuift hij zijn klamme buik naar de afgrond
En wanneer het ebben komt na de vloed
liggen ze op een hoop benen en bekkens
gewis komt de koude wind tussen ’t wasgoed
het venijn met vuur de adem in de kwintessens
Waarna veel napraat de naijver d’ oude koeien
met vele vijven…
Jachtverhaal
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.402 Tegen vijven
zijn ze daar weer
beladen met hazen en konijnen.
Ze bespreken nog even
met de boer de jachtresultaten.
Twee staan er voldaan
tegen de mesthoop te wateren.
Dan verlaten ze
in hun snelle wagens
onze landelijke oorden.
De boer heeft voor zijn gedienstigheden
een konijntje gekregen.…
De kroeg, zijn sociale functie, de gasten.
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.849 Hier vind je de gulzige wijven,
thuis is zo gewoon na vijven.
Maar desondanks, of juist
dankzij, zitten thuis de vrouwen
van hun man te houwen.…
Kleven aan de Top
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 612 kunstenaar,
alsof ik van enige kundigheid
zou zijn gespeend,
blijkt door moderne technieken
ongewenst voorgelogen
ik voel natuurlijk gehijg in mijn nek
van oprukkende eerbare talenten,
al dan niet zichtbaar in de lijn omhoog
maar toch is nog even de beker
van hel en verdoemenis
aan mij voorbij gegaan
ondanks de fundamenten van
vieren en vijven…
Brief aan grootmoe
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.870 Wij zijn nog gezond en fris
Allen met ons vijven.
Grootmoe, 'k heb zo leuk gedroomd
Van een spierwit bokje;
't Stond getuigd en opgetoomd
In ons kolenhokje.
Ook een wagentje voor twee
Stond er zo bezijden.
Vindt U 't ook niet heerlijk hé,
Met een bok te rijden?
o Ja, Grootmoe, weet U 't nog?…
Ik een ondeugende oudere!
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 157 aan de arm
van een jonger familielid of vriend
direct laat ik m’n schouders en hoofd vallen
krom zelfs een beetje m’n rug
wat opvalt door een zeer jeugdige gastheer
die me naar m’n plaats begeleidt
en wacht tot ik in de stoel ben gezakt
als ik zijn hand druk als bedankje
laat ik daarin een briefje achter
met de tekst: “Wat doe jij na vijven…
Roerige nacht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 106 Roerige nacht
Van m’n ziel
Wijzers geven zacht
Hun draai aan ’t wiel
Perpetuum mobile van hetgeen
In stilte wacht
Weer verdwijnt
Keer op keer verschijnt
In een zilte traan, de kilte lacht
Zonder overtuiging, zonder macht
Na veel vijven en zessen steeds een stuk
Door groei van innerlijke krachten
Na een val op de been
Dure lessen, onterecht…
Slaven van de maatschappij
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 593 Rond de klok van zeven
Brood en koffie als ontbijt
Het is weer bijna tijd
De arbeid roept je naam
Om twaalf uur precies
Even tijd om te vergeten
Even rusten, even eten
Rustig kijken uit het raam
Aan het einde van de dag
Het is al over vijven
Nog even werken, even blijven
Het werk is bijna klaar
Elf maanden lang
Werken voor het loon…
denkend
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 85 En dat moeten we miet zijn vijven, met zijn allen,
We kunnen er alleen nog over praten.
Hier loop ik dan opgelucht en blij,
Met de kleinste dingen die ik heb en kan krijgen.
Ik ben mezelf weer de echte mij
En die zal niemand meer klein krijgen.…
Weggelopen
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 583 WEGGELOPEN
Op een bankje in een park hing zij
als een ongelukkig hoopje verdriet
Ineengedoken en de wanhoop nabij
huilde zij in het nachtelijke gebied
Van huis weggelopen tegen vijven
na onenigheden met haar pa en ma
Ze wilde ze in een briefje schrijven
dat pa moest blijven uit haar beha
Haast elke avond kwam pa boven
vooraleer…
de Schelf
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 301 Zo stonden we met ons vijven
een moment in Vrede met het Al.
Hoest mezelf terug naar de tegelvloer
en in de eerste tel vurend vanuit eigen dienstpistool
met "iedereen zal nu wel denken....."
Ja, allereerst op U.
Met mijn broek en geslachtsdeel op de hielen
bekeek ik de schade door de ogen van het Gezag
en dacht,...!…
PINNEN
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.826 Ermee
naar de dichtstbijzijnde giromaat,
die onbezet op mij staat te wachten
(het is even over vijven nog later).
De pinpas glipt naar binnen. Ik laat
mijn vinger dansen op het apparaat.
Nee, ik hoef geen bon, de kaart komt
stotterend uit de gleuf. Ik stop hem
terug in mijn portemonnee: Welkom!…
VELDBLOEM EN KASBLOEM
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.875 Gij zijt schoon, zijt bevallig, vol vuur;
Maar gij eist nog al vijven en zessen.
En verkoopt uwe gunsten wat duur.
Pronkziek volkje uit Japan en Bengalen,
Dingt om prijzen van zilver en goud!
Ik wil ook u mijn hulde betalen,
Maar mijn hart, o mijn hart laat gij koud. —
Goede dag, Madeliefje! Gouddropje!
Ereprijsje, zo zedig en zacht!…
Een heus vrijdagsneeuwwit talud
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Het gaf ook mij in deze nacht verbaasd werkelijk stil jolijt
toen ook ik als lot bijtijds even ontwakend werd afgeleid
met kopjesogen open, rond vijven dit witte kon gedogen.
Uitspraken en zinnen dansten meteen voor mijn ogen.…
Pure nostalgie:
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 296 Daarna mijn schamel pand betreden,
dat we ooit bekleedden met ons vijven.
Mijn broze walnootboom door het raam
in de tuin zien staan,
waarin deze week nog hoog mijn laatste geliefde zat,
om er droge takken uit te halen,
die even later van niets meer wist....…
Vijf Zusjes.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 609 Hier zijn we met ons vijven,
Vijf zusjes op een rij.
Zo wandlen we elke morgen
Gezellig zij aan zij.
We hebben lichtbruine ogen
En allen goudblond haar,
Daarom staat er voor ieder
Een mooie goudsbloem daar.
We hebben eender kleren,
Eén kleur en één fatsoen,
Dezelfde mof en mantel,
En strik op hoed en schoen.…
getrouwd heeft vele armen en benen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 187 het woelige baren
een en ander moet dan uitgerekend
in het verschil van verliefdheid naar liefde
ooit moet men enige dwangsom sparen
weet wel de streepjes krijg je nooit
meer uitgewist ook al word je honderd jaren
woelig is het na enkele jaren
maar dan van ’t leven
en vooral het samenleven
het beroepsleven en nog vele bezwaren
met veel vijven…