Alle inzendingen over wankel OR evenwicht

zing, dans, bemin ontdek, durf, begin heb lief en vermijd verspil geen tijd aan strijd leef en beleef schreeuw, huil goed uit pak op waar je was vergeet wat goed genas kijk uit naar morgen houd geheimen verborgen zeg dank voor elk geschenk want in een oogwenk waarin niemand wordt ontzien is het voorbij Carpe Diem…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

evenwicht…

Geef mij je hand laten we samen een brug bouwen we leggen stenen neer over de rivier laten we voorzichtig voetje voor voetje er over heen gaan het is wankel en glibberig we houden elkaar in evenwicht dan wacht daar aan de overkant een nieuwe horizon ga je mee……..…

met wat streepjes licht en een handvol duisternis zit ik op de rand van mijn bestaan nog het minste met mezelf begaan zoek ik met licht een wankel evenwicht maar als ik kijk verdwijnt realiteit blijft alleen de pijn de chaos van steeds iemand moeten zijn mezelf verliezend in fragmenten die nooit mochten hechten mijn leven vaak…

een wankel evenwicht tussen traag omhoog en vrije val in vergezicht hangt nog herinnering voordat de film versmalt het duikmoment is slechts zwart wit waarna de beelden strepen pas later komt het zweten kleurt chaos weer realiteit ik weet niet waar mijn geest en lichaam zijn gebleven ben seconden kwijt de tuimeling gaf…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Hier neergestreken in een hevig licht en nodeloos alert voor elk gerucht of staande in een wankel evenwicht de dorst verdrinkend na de laatste vlucht.…

angst knaagt aan tafelpoten wat hem doet wankelen in de zon de eens zo solide tafel nu als afdankertje op 't balkon onzekerheid sluipt als een gifslang door alle facetten heen ooit had hij vele vrienden nu heeft hij er geen tezamen ondermijnen zij het ervaren van geluk dat ze juist op deed bloeien maakt het nu alles stuk…

Wat is vriendschap waard Als er niets valt uit te praten Je na 1 strubbeling Wordt afgedankt Verketterd en verlaten Wat is nog de meerwaarde Van een leuk en fijn kontakt Als rücksichtslos en Onverwacht je kop wordt afgehakt Zo'n vriendschap Is geen vriendschap waard Misschien ook nooit geweest Het bezorgt je weer wat littekens En een wond…

op de brugleuning van mijn leven zie ik hoe de weg achter mij is geplaveid vol liefdevolle tranen vragen over het waarom zullen nooit meer een antwoord vinden op de brugleuning van mijn leven vervormen druppels voortdurend mijn spiegelbeeld in het water dat langzaam aan mij voorbij voert op de brugleuning van mijn leven tuur…

Nu in alle eenvoud mijn jaren zijn gestegen leunend op breekbare takken van het leven mag ik opgespaarde bloederige tranen laten vloeien over het hemelrijke paradijs dat slechts gelijk een zucht geopend was om direct daarop voor eeuwig leeg te blijven ons bloed reikt als een dode zoute zee over de gehele mensheid en niet alleen over snikhete…

op een sokkel staan hoef ik niet ik weet waar ik wankel veren en vleugels gebruik ik niet de wind verwarde alles wat ligt er in mijn hart dat ik niet voelen kan…

De nacht zaait uit en je beweegt langs oneven niemandsland alsof je hebt leren lopen tijdens een aardverschuiving. In de periferie wordt gefluisterd over de initialen van het donker zijn vingerafdruk op je lijf. Je maant jezelf tot overgave. Je bent een schepsel dat zich ontlaadt. Ooit zal iemand je val breken niet aarzelen, de hand…

vermeden to be or not to be, that is ...…

, meer nog dan dat we ooit in evenwicht al zouden kunnen denken…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Je sterkte zit juist in je zwakte daar van tijd tot tijd aan (moeten) toegeven zeker niet voor weglopen al vind de hele wereld jou een loser het maakt jou tot blijvende kampioen "You never walk alone" maar besef je loopt altijd alleen op je eigen benen en soms op handen en voeten omvallen en weer opstaan ook met zoveel facebook…

buiten is het glad koud en kil men droomt van een witte kerst ook dat nog fluistert zij in wankel evenwicht zij droomt van droge schone straten lekkere vrieskou met een zonnetje en witte wolkjes ademweer midwinter een blik op een Donald Duckje dat verloren op straat slingert associeert haar met schoonmoeder en vader uit de…

wat evenwicht soms op handbreedte van geluk zo zit ze hier te dromen terwijl de tijd verstrijkt de bloemen staan te sterven de rest al langer dood dus wacht ze maar op leven…

evenwicht schaduwt lichtjes je gezicht, de meeste zaken nu aan anderen gaan vragen je onafhankelijkheid is in geding, maar in je trots zal niemand je ooit horen klagen…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

evenwicht de voeten op het droge…

nog altijd houdt in wankel evenwicht het kleine bootje mij drijvend op het grote meer dat leven heet vooroverbuigend zie ik in voortdurende beweging het in- en uitschuiven van mijn gezicht weerspiegeld in de vriendelijke plooien van het kalm schommelende water onzichtbaar varen al die jaren vele dierbare verstekelingen -wier eigen bootje…

ik heb lange takken gepakt om de mooiste vruchten uit de boom te slaan natuurlijk heel voorzichtig aan de onderste vijgen waren zelfs als onrijp snel verdwenen maar in het topje van de boom groeiden dichtbij hemel en zon de mooiste hun droom zelfs met takken kon ik ze niet pakken moest klimmen en in een wankel evenwicht viel…

Een kleine toespeling op een eerdere versie van het snelsonnet van Inge Boulonois, over de oplopende spanningen achter de grenzen van Oekraïne, de samentrekkende NAVO-troepenmacht in voormalige oostbloklanden en een omstreden gasleiding... een hachelijk en wankel evenwicht in tijden van corona en steeds warmere winters... ------------------------…

Nodig evenwicht lijkt ver te zoeken. Veel en weinig, overdaad en tekort. Besef is onhandig, niet economisch. Hoop is techniek gericht, nog even. Dat alles een einde kent, denkt men. Wellicht is dit ontleend aan de natuur. Ja, gewis komen levens bij een punt. Mensen beheersen slechts momenten.…

Alleen wat soms in een gedicht bestaat aan wankel evenwicht kan het behoud zijn van ons beiden, kan maken dat van woord tot woord ik jou, jij mij nog toebehoort, tot onze parallellen snijden. ------------------------------------------------------ Uit: 'Wij hebben alles nog te goed', 2001.…