Alle inzendingen over natuur

brandende vragen reiken tot het zonlicht kleuren wolken zwarter waardoor het plengen aangenamer voelt kijk ze opspatten tot grote hoogtes terwijl de droogte gulzig haar gretigheid ontbloot en de druppels hartelijk verwelkomt…

Rotsvaste muurbloem bloeiend hout aan de zon verbrand breed omstrengeld verwarmd het goed bloemkelk in kleur geschoond aan de schaduwkant vals herinnerd mijn gebrekkig loopvermogen stampvoetend verschijnt een blos op verbleekte wangen nieuwe geur verspreid zich als stuifmeel door de lucht loopvermogen kentert in een laatste vlucht.…

In ‘t volle middaguur werpt een verwaaide boom schaduw en licht op mijn muur. Schouwspel van een almachtige zon, speels licht in een dwarrelend mozaïek, zo dichtbij en toch uit oneindig verre bron.…

in onbewogen straten, langs wegen toen je me tegenkwam op het laantje, daar waar in ontknoping van de lichtuitstraling tussen de bomen, en voor ons de akkers en boven ons het hemelgewelf en je me daar zag komen aan de oever bij het meertje waar koele westenwinden ritselden door wilgen zou je me thuis kunnen…

De natuur blust uit in een te vroege zomer alle vruchtbaarheid verdroogt wat regendruppels tikken vluchtig op een stoffig raam als je naar buiten kijkt zijn ze al versmolten in het alom aanwezig stof rest slechts de vage geur van verdampte vochtigheid die je verlangend insnuift (aangepast)…

Elke vogel zingt zijn eigen wijs Het is een feest om te horen! Het klinkt als muziek in mijn oren. Het is een lieve lust! Ze gunnen zich geen rust. Ze fluiten op de takken van de bomen tot de donkere avond gaat komen....…

Zittend bij de beek met onze blote voeten in het water water zo helder dat wij de zandheuveltjes konden tellen, zagen wij die milde zonnige dag in alle rust even later vissen zwemmen die schenen ons iets te willen vertellen. Verrast, wij keken beiden in die sprekende vissenogen wilden graag weten wat zij ons toch wilden gaan zeggen, zo kwam…

Ik kan er niet bij dat Koninginnedag niet over mij gaat maar over een bij is het bijenvolk blij wanneer zij kunnen darren doch de imker is zo vrij hen te vangen zo vertelde hij legt de koningin menig ei hoor de werksters zoemen dat in bijna mei, intens genietend van 'n bijendanspartij…

Als in de herfst het hoge beschermende bladerdak dwarrelend, of door de storm wordt weggeblazen, loop ik graag stil in mijn eentje op mijn gemak door het bos tussen speelse konijnen en de hazen. Op mijn gemak geniet ik van de vele bonte kleuren gekleurd, kwistig gepenseeld als een overvol palet, ik geniet ook intens van de vele opstijgende geuren…

Er zit echt waar, een roodborstje in ons voederhuisje de koolmeesjes komen vooral graag op de nootjes af, ook die prachtige groenlingen zijn met velen aanwezig op de grond scharrelt daar tussen het zaad een muisje. Ik kan zo uren zitten turen naar dat fladderend gedoe hoe zij scharrelen in het huisje en vliegen af en aan, of al pikkend aan de…

jij hebt droogte gesprokkeld het water verdampt door een alles verschroeiende zon lucht van hitte doen trillen de schaduw gekort door de zomer in zenit stuurde de hel brandde laaiend het vuur in een onblusbaar inferno hebt de laatste uren geteld toen het leven door een vlammenzee werd geveld…

Geluk is zo broos kwetsbaar en vergankelijk merelmoeder in tranen…

't regent 't regent roze 't regent roze verdriet voor nu uitgebloeid doch hun schoonheid vergeten we niet…

er ligt een open tuin op jou te wachten nu morgenlicht de nieuwe dag ontsluit met elke adem haal je levens krachten terwijl een merel luidkeels voor je fluit temidden van de witte schapenvachten rondom de vijverplas het groene kruid met bloemenkleuren die je hart verzachten de zonneschijn verwarmt je naakte huid dit is de tuin waarin je…

Rijdend over het asfalt Overzie ik mijn leven En hoor ik zacht Het bos dat me roept Ontvangst met open armen Wanneer ik het tapijt betreed Nog nooit zoveel kleuren groen De Flexa kleurenwaaier Ik snuif de energie Ik proef haar aroma Kijk het moois naar binnen En voel de kracht Na iedere bocht een verrassing Een saluut van geknotte…

Met je zilveren licht en je warmte heb je de aarde en ons weer gepamperd waarvan iedereen zo genoot Nu je stralen zijn getemperd kleur je de hemel met je warme gloed, oranjerood en je langzaam zal verdwijnen achter de horizon en in de prille morgen je stralen opnieuw uitbundig zullen schijnen O, heerlijke zon, jij bent een onuitputtelijke…

De koele morgenwind brengt het gebloemte aan ’t trillen. Néère, naakt en blank, moet schateren en rillen, Aan de oever, telkenkeer dat zij met sneeuwen voet breekt door het broos kristal van de vertrouwde vloed, Terwijl, niet ver van daar, Satyr haar jeugd bespiedt. Hij houdt zijn adem in en pijpt niet meer zijn lied; En ’t kind welks prille…

Met een mereloog onverschrokken zo te zien schat hij mijn tuin in 't lijdt geen twijfel hij wil er komen wonen bovendien…

in het bomenland door groen gras omgeven ligt stil en haast verscholen mijn huis van houten planken met groei en bloei verweven de tijd heeft het beschuttend lijf en de stenen pannen gevormd het geheel is aan inzichten van seizoenen te danken midden in een verlatenheid, van mystieke aard, waar enkel natuur zorgt voor ongedwongen klanken…

Rododendrons violet sneeuwwit en bloedrood viooltjes blauw en geel primula's en margrieten geraniums aan de muur bosanemonen wild en frêle vergeet-mij-nietjes lelietjes-van-dalen 't is straks weer mei het maakt mij blij…

De knoppen springen open van allerlei soorten bomen. Alles gaat ontluiken, de bloemen gaan weer ruiken. Wat is de natuur toch mooi met die prachtige bloementooi. De aarde straalt in de zonneschijn! Wat kan een mens dan gelukkig zijn...…

Ik loop door de straat, en zie dat de zon opgaat. De zomer komt eraan en je ziet alle bloemetjes al open gaan. Alle dieren staan weer buiten en je hoort de vogeltjes fluiten. De zon begint fel te schijnen en alle wolken verdwijnen.…

Een nieuwe lente lonkt lokt me dichterbij neemt me mee naar nieuw ontsproten leven. Ontluikende knoppen begroeten me liefdevol ruik de geur weer van het frisse groen Bomen staan zachtjes te wuiven, zon gloort in de vroege morgen omhels de nieuwe lente.…

Je fietst versificerend. Je rijdt allitererend - een blocnote bij de hand - door ’t lichte lenteland. Maar ’t raakt zo zwart beletterd dat je jezelf verkettert: geen gepoëtiseer! Fiets alles nog een keer!…

kleuren die jij in het water tekende varen zoetjes naar de overkant wind verstopt zich in het riet waar kikkers hun kelen schrapen landt de avond zachtjes in het natte gras geduldig wachtend tot de ochtend haar liefdevol wakker kust…

Het zachte mos nodigt uit tot liggen vogels te zien waar ze zingen een specht te horen waar hij driftig klopt Als de zon schijnt door het frisse groen beperken schaduwen zich tot donkere vlekken Door de bomen doorzichtige bomen is het bos nog te zien een eenzaam wolkje langzaam te volgen tot de ogen zich sluiten in het warme lentebos…

Zoete geur vol verleiding lokt me dichter sluit mijn ogen laat me meevoeren naar daar waar liefde door de kanalen stroomt wilgen niet meer treuren maar de verrukking omarmen bloemen aanlokkelijk hun kelk heffen vlinders het hoofd op hol brengen zoemt blijdschap tierig rond in deze weelde wiegen bladeren op het ritme…

Veelkleurig de tuin of is het eerder kakelbont blauw geel wit en rood oranje voert het woord…

soms schittert zon op het lemmet van een mes snijdt licht verblindend vals langs de hals van een prooi kaatst terug op de loop van een geweer dat rokend vogels doodt de bosrand geeft zo zijn signalen af de stropers zijn op pad…

Heel de winter, kwam ons "Japie" bij ons eten, heel gezond. Bij ons oudjes op het pleintje, at hij steeds zijn buikje rond. Nu de lente is gekomen, gebeurt er iets, wat ons niet zint. Wie kon ooit zoiets bedenken, onze "Japie" wordt bemind. En het blijft ons maar verbazen, het is onze eer te na. Niemand had dit ooit verwacht, onze…