Alle inzendingen

Niet alleen de Afrikanen willen afkoelen in het noordelijk halfrond met name in Europa maar ook de verstikkende natuur is het zat en zet voet op en zet zich vast bij Europeanen Dat is het resultaat van de ontwikkelingssamenwerking die was als 'een druppel op een gloeiende plaat' niet de mensen de natuur zal het laten voelen geen druppel regenwater…

de mat moest strak staan grasgroen met ’n gat aan ’t eind niks geen bloemetjes of paarse kopjes op ’n hei of ’n hen wat geen coq is, maar ’n zij- dehoender bijv. (wie onthoudt al die vers- chillen?) de bomen zijn er om de wind te breken verder mogen hunnie stikken in stof ’t gaat om de zon, of nou ja de zoon nee ’t gaat om geld…

Van de schrik krom ik mijn schouder en zoef, weg vliegt -- mijn beschermengel.…

Ik twijfel nog over wat je hebt aangeraakt een tere ziel of diepe wonde het is nu in de natuur die vertwijfeling en verwondering het heelt de stilte en mijn zonde er is niets meer dan die aarzeling in rust aangeraakt door wat jij misschien vergissen noemt.…

Ze ligt in het gras, sluit haar ogen ziet de wereld lacht om haar schoonheden voelt de prikkelingen van lentesfeer. Ze ligt in het gras houdt van moeder aarde opent haar ogen ziet kleuren flirt met bloesems Lentegeuren Het onbekende krijgt betekenis ver van geplaveide steden. D' Aarde waar ze op ligt niet te temmen in het nu…

ik heb per ongeluk wat golfjes kapot getrapt mjn voet en ik wij hoorden het schuim slissen en zuigen tussen mijn voet en het zand om sneller het water te sluiten om zo nog een keer extra tegen mijn voeten te kunnen stuiten maar in de maagdelijk witte afloop bekenden zij schuld kwamen toch onverwacht aangebruld als zee ik…

De koersen zijn gekelderd wereldwijd Sinds Trump zijn importheffingen liet blijken Hij wil de eigen industrie verrijken Maar kwelt de beurzen met onzekerheid Diep in het rood, net als de president Z'n wangen (als hij schaamte had gekend)…

Zoals de maan overdag Ik zie ze soms en kan niet helpen te staren Gecapteerd door het moment Even kunnen vergeten waar je bent Ik wil nog wat langer hier blijven Zorgeloos verder drijven Als ik mocht kiezen bleef ik hier nog enkele jaren Zo gloeit haar glimlach…

Een vlinder schildert haar meesterwerk vol bloemen in ontluikend groen In de ochtenddauw, waar het licht voorzichtig breekt, zie ik bloemen geruisloos en onopvallend hun vreugde ontvouwen. Ze staan stil, maar in hun kleuren voel ik het leven, een dans van het moment, kwetsbaar maar vol belofte. Hun geur vult de open lucht, zacht en onvergetelijk…

Je gaf me op die nieuwjaarsdag Toen de toegang tot je woning Een sleutel vanuit je hart Waar je dat van mij Mee binnen trad…

Ik stuur je dit boeket van grijze rozen (stijlbloempjes die veel langer staan dan echte): stelen van ijzerdraad in groensajetten kousen, kroonblaadjes van misschien crêpe de Chine, zilverdraad en geel fluweel voor harten die meer verduren kunnen dan het mijne. Zet ze lukraak in lege waterglazen, draag ze bij paars met ambergele kralen…

Haastige bloemen bloeien. Kan de tijd niet staan? Ziet uw kindren aan, Hoe ze groeien. Allen, allen, allen, IJlen, wijlen, vallen, Bloeien op en af Als de bloem op 't graf. Aarde, groen en sneeuwig, Voer ons, die vergaan, Waar de sterren staan Als gedachten eeuwig. --------------------------------- uit: Uit de Diepten (1911)…

waarom heeft het licht geen naam en een schaduw geen gewicht nu zijn we verdwaald en ginds loopt degene die de weg zou vragen alle vossen hebben staarten die wijzen naar alle windstreken iemand verbuigt de werkelijkheid om een steen op te rapen moesten we daarom altijd binnenkomen op tijd voor het eten voor het donker en voordat…

De kans dat vandaag hoegenaamd geen enkel noemenswaardig nieuwsfeit zich aandient uit mistige tenenkrommende sifons van afvoerpijpen onder ovale burelen van rechtsextremistisch xenofobe witte huizen is probabilistisch statistisch gezien te verwaarlozen minieminuscuul en mocht het inderdaadwerkelijk klaarblijk evident zijn dat zich buiten…

Je hebt een smalle brug gemaakt tussen het landschap en jouw dromen en het landschap van jouw waanwereld toekomst scharniert met ruwe werkelijkheden machinerie van dolle economische welvaart welzijn van pure natuur in het nauw gedreven verleden rekent af met arme onschuld allemaal betalen we de hoge rekening zonder natuur is er nauwelijks…

De ouderdom van het huis, aan God gewijd, dwarrelt thans ruim rondom duizend jaren, zal verhalende eeuwen bewaren vol geloof en kunstminnende nijverheid. Sierlijk houtwerk, ramen met kleur verblijd, willen in stilte de mensen verklaren hoe vele handen eensgezind waren, tot inspanning voor onze Heer bereid. Enigszins schuin staat de forse…

Een dag niet gelachen Is een dag niet geleefd Een dag niet gelachen Is een dag niets beleefd Geniet van het leven Het duurt maar even Het klinkt apart Maar het komt uit het hart Een dag niet gelachen Is een dag niet bestaan U weet precies wat ik bedoel Laat de rest dan maar gaan…

Een hele goede middag Megan, tja, wie was zij nou, die oma wereldreizigster, als jij zij was gezien, men kende haar als Fransje met de fraaie lach zij liet zich nimmer onbetuigd vredestichter met kwinkslag kende ook haar vroeger leed kwam op voor haar medemens die op haar hulp kon rekenen als Insulindekind trok zij survivor van…

Perfectie is voor wie z'n feed bijhoudt, Of legen, ach, wie heeft daarvoor de tijd? Dat scrollen maakt de wereld leeg en koud, Een eindeloos gevecht, een dagelijkse strijd. Geef mij maar liever dit gejaagde nu, Een gevelwand die spiegelt in 't gezicht, De flarden lucht erboven: déjà vu, Gevangen in dat vlak van glas en licht. De stad vibreert…

Ze zijn daar goed in, in mijn familie Krediet oude koeien uit de sloot halen, verhalen vooral dooie koeien uit dooie sloten en niet alleen over personen: familie etc maar ook goederen, spullen, ditjes en datjes zoals het horloge uit de erfenis van mijn vader ja, ja, ik was het lievelingetje van hem stond als enige vermeld in zijn testament…

Hallo duisternis zeg je teder en het licht gaat uit je ligt slechts naast me in verbeelding, ben je naakt, vraag ik terwijl mijn fantasie op hol slaat ook al bedriegen dromen vaak je hebt toch echt geen slipje aan en alle schaamte is verdwenen welkom zegt de duisternis in alle naaktheid van de ziel ik kom vannacht in het donker…

Ik krijg wel eens post waar geen bedoeling bij zit: een wisselpakje.…

drieënveertig prachtige lentes jong ben jij een vrouw vol energie en kracht met een motor als brullend vehikel ben je ook wereldreiziger in hart en ziel dit heerlijke avontuur met jou delend is jouw knuffelbeer altijd dicht bij jou werd zelfs met husky’s voor een slee onlangs nog het mooie Lapland verkend als een moeder zorgzaam en betrokken…

we zagen in elkaars ogen de kleuren weerkaatsen van bloemen die bloeiden waarvan het blad groen en nog ongerept bijna de lente voorbij was op weg naar het mooiste van zomer jij danste om en voorbij pirouettes op rij bedwelmd door lijnen narcissen hun kleur en geur mogen wij ook dit jaar net als voorafgaande jaren echt niet missen…

Wie had dit gedacht? We keken er ooit naar op Een rijk en machtig land waar iedereen heen wou Nu pronken ze met oorlogsmisdaden Schudden de handen van dictators Sturen ze onschuldige mensen weg zonder genade De muren rijzen, de wereld breekt Je ziet toch ook wel dat hij in leugens spreekt De aarde vergaat, de ijskappen smelten, hij…

Zeg Femke, Mona, Fleur en Marjolein, wat hebben jullie voor elkaar gekregen? Ik wijs hier elke maandag weer de wegen, hoe moeilijk kan regeren dan nog zijn? Maak Nederland niet tot failliete boedel, ik schrijf mijn poëzie niet voor jandoedel!…

Gans de Dag is klare kracht, late lente - zware vracht groen de bomen dragen - klaar de blauwe lucht op 't sterk daken-rood, geducht bolwerk, blaak'rend in de Dage! Weke jeugd van tastend stréven fijner twijgen, blader-beven trillend op de teed're lucht, is vol-groeid tot sterke jeugd-kracht, die Verlangens volste vreugd bracht…

Met een blik van stilstaand water zit grootmoeder tussen haar nageslacht en is zo oud als zij altijd was Een afbeelding van pais en vree van lachende fantomen maar keer de foto om en zie de misverstanden al geloofden we hardnekkig in familiebanden met grootmoeder als aanbeden as Hoe zou het zijn verlopen had de steen ons niet uiteengespat…

Even tot hier BNN-VARA zo sterk, zo goed, zo to the point zo verfrissend, zo vernieuwend ik geef ze een 10 en zij gaven Glennes Grace weer een kans een kans om de sterren van de hemel te zingen Glennes Grace een Jumbo van een stem…

op deze middag in dit dal verbreekt de grauwe hemel het licht van de ijskoude zon voorbij de uiteengedreven wolken onder de opgeschrikte hemel heft een moeder haar handen naar de lucht de storm in haar borst het samentrekken van het hart het trage huilen met open mond het uitdoven van het schreeuwen in vergeefse echo's van de naam…