4690 resultaten.
Het was een grauwe
gedicht
2.9 met 31 stemmen
11.652 Het was een grauwe en een gure,
een dag waarop ik sterfelijk
moet zijn geweest als nooit tevoren,
maar ik had geen last van de gedachte
aan de dood - en een gedachte,
dat was alles wat het was, de dood.
Ik herinner me nog goed hoeveel beter
ik me voelde opgewassen
tegen de verliederlijking
die zeker in een zanger of een dichter
aan een half…
Dromerijen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
264 In het schijnsel van vroege maan,
dansen silhouetten tussen vermoeide bomen
waar wolven huilen en durven te komen,
dan bront mijn stille waan
Bij het dwalen door het leven.
Eén bewegen waardoor spiegels breken
en het gelaat smeekt om te vergeven
door alles met liefde te strelen.
De rust wordt me niet gegund,
koorts en angst bezweten het…
areaal
netgedicht
3.0 met 37 stemmen
244 hoeveel huid is te gaan om van lichaam te spreken
waar begint verlangen en eindigt onthouden
is er een weg te bedenken, een wijdte te reiken
in rechte lijn zonder onderbreking
voelbaar dolend zonder afspraak, agenda
verleden of toekomst die je kunt bestrijken
is er een wolkenladder te bestijgen, een
aureool rond een cumulus te vangen…
VERBAZING LEEFT STEEDS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
227 Een grote lege vlakte
dor en verlaten
toont al wat je mist
ontzegd is _ geen deel uitmaakt
van eigen aard of kunde
die troosteloosheid zien
denken aan dat eenzame
maar er niet vandaan vluchten
plotseling
spuit een springbron hoog op
daalt weer in wijde bogen
schept in de rondte
een schone bloeiende tuin
te midden van leegte
die…
Vertrouwen in het Leven
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
328 eigen druiven gaan oogsten
om jaren later na rijping
op het leven te toosten
aan een meerdelige
romancyclus beginnen
om een literaire prijs te winnen
die ene hoge berg nog in gedachten
om die met groot gemak te beklimmen
eerst even iets anders – hij blijft wel wachten
trainen voor die schaatstocht
want je weet maar nooit
hij kan elk…
Mantra's
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
259 Klanken
van oeroude tijden,
verre landen
hoge bergen
nu bij ons
Zo oud,
van zover
om mij
dichtbij mezelf
in het nu
te brengen…
Er mogen zijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
274 Mijn leven
Opnieuw
Bekijken
Na een leven
Van veel
zorgen
Voor
De ander
Er zijn
Terwijl ik
Verdween
Voor mezelf
Dus
De vraag is
Kan dat wel
Was ik er
Dan wel
Voor de ander
Als ik zelf
Verdween
Bij de ander
Ja
Ik leek
Er niet
Toe te doen
In mijn
Hoofd dan
Altijd
Maar bezig
Met kijken
Naar de ander…
niets van dit alles
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
231 op broze schouders
dragen we loden
bergen
getallen snellen
naar een uitkomst
de woekeraar
leunt grijzend
tegen de muur
wandel terug in
de tijd waar het
leed begon
niets van dit alles
is blijvend…
Een Ziel een Land
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
222 een land zonder dichters
heeft geen eenheid is geen land
heeft geen eigen ziel
is nergens tegen bestand
zelfs woeste Noormannen
en rusteloze nomaden
legden vast wat hun al of niet beviel
verbeeldden dit met hun handen
dichters leggen vast wat
ze voelen zien en zagen
wat ze denken en dachten
ook al in lang verstreken dagen
waar ze…
WOORDEN, MIJN WERELD
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
284 Tijd zocht ik,
ruimte in tijd om te lezen, te schrijven.
Ik stuitte op begrenzing, onmogelijk nagalmen.
Iets van mondholte, ik verlangde naar
waar taal aan vertering mag beginnen,
rijk literair speeksel kan inwerken, ofschoon
biologische realiteiten soms afbreuk doen.
Hoe woorden mijn wereld bouwden, omzetten.
Afstanden onverwachte waarheden…
Geduld
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
291 Geduld is durven wachten
tot straks de zon weer schijnt;
is hopen op de krachten
waardoor de nacht verdwijnt.
Geduld is ademhalen
al is het ook niet diep;
is weer opnieuw vertalen
hoe God eens alles schiep.
Geduld is weer geloven
dwars tegen wanhoop in
zo komen we wij te boven
wat droevig maakt en stil;
je vreugd niet laten roven…
Fermate
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
294 We zijn nog niet aan het oppervlak gekomen
Niets afgerond het verhaal is niet af
Doorbreek het metrum geef het rust en ruimte
Zeg alleen het hoogstnoodzakelijke
De wind blaast de rest van de lippen
Laten we met een komma afronden…
De brandende nachtkaars
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
257 In ‘n lantaarn op ‘t balkon
brand een kaars elke avond weer
‘t liedje gaat erover immers?
Maar soms, wordt ze vergeten
dan zeggen we de andere dag:
er brand een kaars op ‘t balkon,
De gehele nacht!…
Door regendruppels ingesloten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
235 De roep van mijn hart klinkt luid
het maakt soms dagelijks dat ene geluid.
Ik tast de dag dan aan de wolken af
dan voel ik wat wel of niet mag.
Soms is de dag compleet grijs
met alles erin brengt het mij dan van de wijs.
Dan sluit ik soms vriendschap met mijn droom
als een soort kind compleet synchroon.
Regenwolken overschaduwen dan regelmatig…
................
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
266 stilte is niet aldoor
gevuld met leegte
er heerst dan een rust
zeldzaam van geboorte
het is er zomaar
en onbewust
die je overvalt
zonder geweld
het is dan alleen zijn
in een tevredenheid
die mijn ziel kust…
die ik ben
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
267 wonen in een schaduw
hoort bij mij, ik ben dan
zeker niet schuw of dood
mijn ziel luistert naar een stem
of naar een verlangen
al zwevend tussen vandaag
en ongekende morgen
wonen in de schaduw
is ook wachten op licht,
het mag gerust een illusie zijn
daarbij toont de werkelijkheid,
zoals u weet, creatief gezien,
dagelijks een ander…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
304 Ik ben gewend weinig ruimte in te nemen
Maar dan doel ik vooral op het praktische
Het stoffelijke, het materiele
Kan heel goed en lang op m’n eentje zijn
En heb dat jarenlang bewezen
In mijn campertje, mijn volkstuinhuisje
Maar geestelijk vul ik een grote zaal
ook in heel kleine kring val ik op
Dat is geen verdienste
Dat is gewoon mijn eigenschap…
liefdeswens
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
253 Waar een nevel van vuurwerk hangt
de hemel deze dagen even wordt bedekt
weet ik herontdekt waar jij bent als een stem
waar ik zover weg van jou ook zachtjes aan wen.
Wel snel en heel onrustig klopt mijn hart
in mijn ogen ook tranen van vreugde en smart.
Ik herinner mij het afscheid van jou intens lief mens
ik hoop dat het je goed gaat dat is…
de dag met een woord
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
274 Hoe prachtig kan een gedicht ontroeren
alsof het als fontein op je gazon zacht spuit,
wat ons als leek naar een geheim kan ontvoeren,
alsof het klinkt als een vogel die zachtjes fluit.
Soms spreken zinnen dan wondere woorden
die je plots compleet verstillen en bekoorden,
ongezocht soms zin voor zin en laag voor laag
klinken als die ene ultieme…
automaat
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
257 denk niet dat een verleden
mij wegdrijft uit het heden
neen, het zet wat komt
in een duidend perspectief
ben me er steeds meer van bewust
dat ik vertoef op de weg van het begin
naar een onbekende tijd,
in oneindige rust, is mijn idee,
onderweg terend op lief en gerief,
vermengd met mijn eigen schaduw
een weg van inzicht naar de "zin"…
Vertel me
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
262 Vertel me
Wat maakt
Je gelukkig
Vertel me
Wat doet
Je pijn
Vertel me
Wat maakt
Je verdrietig
Vertel me
Je angst
Vertel me
Wat maakt
Je stil
Vertel me
Wie wil
Je zijn
En Waar
Wil je
Heen…
Vernieuwing
gedicht
2.9 met 36 stemmen
14.789 ik weet wel dat ons denken een computer is
maar ook dat er een terras bij is
en aan de overkant een gebouw
waarop met rode verf een woord staat
dat nog niet geprogrammeerd is
en dat je tussen de auto's door
kunt laten oversteken naar
de stoel naast je
die nog vrij is
in ons hoofd zit wat voorbij is
------------------------------------…
HET EINDJE TOUW
poëzie
3.4 met 12 stemmen
2.735 De vlieger stijgt ten hemel,
Gedragen door de wind;
Hij fladdert aan het touwtje,
In ’t handje van een kind.
Hij wou wel hoog en hoger,
In ’t eindloos ruim der lucht,
Het draadje houdt hem tegen,
En stuit zijn vrije vlucht.
Aldus heeft de gedachte
Steeds maar omhoog gestreefd,
De geest zoekt ander voedsel
Dan wat de wereld geeft.
Maar…
Het leven is een dans
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
236 Het leven is een dans
Aan de ene kant jij
Jouw eigen schaduw
De andere kant
Soms leidt de schaduw
En lijdt jij
Soms leidt jij
Vrij van jezelf
Vrij van pijn
Let op iedere pas
Struikel niet
Dans met het leven
Dans met verdriet…
Levensles
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
273 Toen ik nog dagelijks een echtgenoot had
zonder ernstige tegenslagen op ons pad
bestonden er verschillende mooie vormen
van talrijke dingen en leven dat komen zou
waar ik de dagen doorging als gelukkige vrouw.
Ik had destijds nog talrijke mooie dromen
kon genieten van groen om mij heen
vooral van al die verschillende bomen.
Er was zelden…
Verloving, verdoving: huwelijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
258 Als je je verloofd
met een verslaving
ben je snel
getrouwd!…
gewijzigd reisplan
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
268 een oud hemelsprookje
een snipper van geruchten
nooit ergens aangetroffen
gewoon een concept
ze staat los van ons
wil je haar doorgronden
dan laat ze zich niet vinden
laten we het er maar
niet over hebben
en dan toch die heimwee
naar een plek waar ze zou
huizen ergens tussen
het sacrale en het leven
het verlangen naar een
ruimte…
midden in een zin
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
256 midden in een zin gestopt
aan de andere kant van
een oceaan de grens
tussen werkelijkheid
en herinnering hier
lopen we elkaar mis
geen idee waar het
heen gaat niets is
ooit zoals het is
midden in een zin gestopt
de taal niet machtig
hier is de grens
zijn we hier eerder geweest…
miniatuur 6
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
279 naarmate
de tijd vervaagt
verdooft
de oorzaak
als ook nog
het denken vertraagt
begint de eenvoud
zijn taak…
miniatuur 4
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
229 eerst is er
de verwachting
gevoed door schoonheid:
de gerijpte vrucht
van een idee
daarna
bij ontwakend licht
raakt men op een
werkelijkheid gericht…