5763 resultaten.
Afgoderij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
186 Dat de beeldcultuur
door het volk warm wordt omarmd,
is zeer zorgwekkend...…
Faalangst?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
214 De choreografie
van angst, het falen,
een trein net niet
gehaald, mand
vol eierschalen
uitgegleden op
de medeklinkers,
uiteengespat in
zinneloze verhalen
door dezelfde droom
te dwalen, voor een
spoorboom die niet
open gaat, vandalen
op hoek van elke straat,
zo talrijk als klinkers
met een hetzelfde gelaat
zo blijven ik hangen…
Ïk zal je (het) laten voelen...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
272 Voor zij die nog willen leren voelen
Hoe leer je voelen
als je nooit gevoeld hebt
als je nooit echt en hecht gevoeld bent
als je ook niet geleerd hebt te voelen
ongewoon door, gewoon door
jezelf aan te leren te voelen
voel maar aan je handen
zeker ook aan je voeten
en vooral je grote teen
voel vooral ook aan je gezicht
maar ook je benen…
Jij bent het
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
166 waarom
zouden we
aan een
bloederige
akker moeten
denken
of een haan
vroeg
wakker in de
morgenstond…
Schijndood?
netgedicht
1.3 met 25 stemmen
209 Ik bouwde aan een droom,
het leek een vaste handeling,
maar op die bewuste nacht niet
uit de steigers kwam, blokkade
door gêne en de schroom,
beperkt de wil om de ogen
weer te openen tot het licht
wordt, het onbewuste spreekt
zich uit wat eerder is geweest
moed ontbrak dus ik hield
de wakkere ogen stijf gesloten
om de imperfectie…
Soms verslindt het ons ?
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
183 Keuzes zonder
maat of duur
men verdrinkt
erin, het zingt
ons toe in elk vuur,
het verslindt
zich in een explosie
gevoel soms
tijdelijkheid,
blijkt de eruptie
slechts een
krater, om daarin
te verdrinken, lijkt
de weg van eindigheid
maar smeekt weer voor
de beleefde associatie
in een nieuwe stap
de brede delta van
gestreden…
consonant
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
208 vleesgeworden, losgeraakt van gedachten
zwevend over ijsvelden om toch te vliegen
doordrenkt van tijd en denkbeeldige kou
op weg naar aankomst, daarmee onderweg
verbonden met pijnloos bezweren, vergeefs
tegelijkertijd volhardend in nachtlicht ontwijken
met ouderdom en jeugd als inzet
en overal een schilderij in herkennen
omdat het prettiger…
De put
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
197 De put is rond
en zwart van dode werken
de vieze lucht waaiert uit :
Doet adem stokken
tot in de baaierd van verre streken:
Overstroomde het land
Schaapjes opgenomen
in de nacht
met de zwarte vloedgolf
op de
wit gekrulde vacht
Geen
geroep meer om te blaten
om een mensenhand
Wie komt ze bevrijden
uit dit…
Mijn mensen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
345 Zo ken ik mijn mensen,
hun hoeden zullen scheef staan,
hun wenkbrauwen zullen fronsen
als ze mij weer pijn gaan doen.
Ook ik zal niet meer werken
op het erf van tante Maggie,
want de knechten dragen knuppels
en de honden hebben tanden
zie ze blikkeren in de late avondzon.
Haal doeken, haal zwachtels
Zorg voor mercurochroom
Want ik ben…
Denkbeeld
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
256 Adolf Hitler dacht
dat de Joden hem massaal
wilden verstikken...…
Ons huis
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
201 als een kat sluipt
hij onze tuin binnen
om haar zingen en
vrijheid te ontnemen
de rover achter de vogel
hij ruikt de buit met
de geur die alleen
dieren behagen
laat hij de lijnen los
om de bloemen
te ontfutselen
o heden, kijk naar
beneden heel
de tuinverlichting
in de brand door
de blikseminslag
in het…
Stressvogel
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
236 Als Vincent van Gogh
een fotograaf was geweest,
leefde hij langer...…
Boze griet
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
245 Toen Griet Op de Beeck
mij lief ten huwelijk vroeg,
werd ik haar vulpen.…
Alles van de wijs tussen zon en ijs
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
236 overal worden bloemen
geplukt
spiedend in de
wijde omtrek
van het boerenlandschap
naar de buit
zowel een boek als
een mooi schilderij
dit is voor mij
dit lacht naar mij
denkt hij
de grissende hand
van het boerenland
och; wie bemerkt het in deze
negorij denkt hij
onverstoorbaar als altijd
wanneer hij al dat
moois voorbij ziet…
Gewichtloos?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
169 Ik ondervind dat de herfstwind
en de tijd mijn keel beslopen
heeft, dat aan het mooiste lied
een rouw rafeltje kleeft, liep vaak
een innerlijke stem voorbij, dan
werd het moeilijk ademhalen voor
berouw wat in de schaduw voortleeft,
wat recht geeft aan volstrekte
zinloosheid en daaruit haar zin
ontleent, zelf de navelstreng
door…
Overgave
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
224 Het verweer is murw,
de onbreekbare spiegel
gluurt al om de hoek...…
Mijn ziel in mozaïek
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
179 Verworpen in eeuwige strijd
van zelfbeschikking
geen enkel doel dat heiligt,
ook ikzelf heb mijzelf gestenigd,
oneindig lang de tijd gepijnigd
rollen vuurstenen aan om in
het mooiste uur tegen elkaar
te slaan, vonken bloed
zwijgen in de caleidoscoop
van een fossiele oer-natuur
herschikken de scherven in
het zielebeeld van mozaïek…
Inspiratieloos
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
321 De zoektocht
was met moed begonnen
Zoektocht
in mijn hoofd
Ik tastte in het donker af
Ik heb me uitgesloofd
Ik pakte uit
de vage massa
hier en daar
gedachten
Maar als ik in mijn handen keek
Vervlogen ze met achten
Nu zit ik hier
met om mij heen
een grote
grijze brij
Ik weet wel waar ik zoeken moet
Maar kan er nu niet bij…
Gebroken lelies?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
211 Ik bedek mijn ogen met gebroken
lelies, de wereld is er vol van, in te
verdrinken als zuigeling, beeldvorming
van een gedroomde aarde, van de
moederschoot waaruit we werden geworpen.
We verstonden de vroege lessen, die ons
later werden ontnomen, ze ontstonden in
een achteloos gebaar, private bewegingen
van gefascineerde beweging in…
Plagen blijft knagen haten nog veel meer
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
217 kom kwijl de woorden
van de witte boorden
rijg ze aan elkaar 't is
maar voor
even morgen
zullen we ze niet lezen
er niet voor
beven in dit
vergankelijke leven
maar zingen
van leven
gewijd aan God
luisteren naar
de stemmen
en naar elkaar
dat wat de
wereld niet kan verstaan
zal menigeen
hun vrolijkheid
beklemmen
soms gaat het…
Nachtboekfragment
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
350 Wakker worden, wakker liggen ..
horen hoe de verwarming tikt.
Strompelend lopen naar het venster,
er is niemand die de fietsen pikt.
Denken nu, aan leuke dingen,
zo prent ik mezelf nu in
Dat de herfst haar favoriet seizoen was,
het kunstig weven van de spin.
De zon die schijnt op een ijselijke dag,
een gestolen kus op een Toscaans plein…
God heeft een huis gebouwd en dak
poëzie
3.8 met 6 stemmen
2.224 GOD heeft een huis gebouwd en dak
en zoldering bespannen strak
met kommer, druk en droefenis,
weedom er de bevloering is
en alle wanden zijn bekleed
met zorgen en met harteleed
en in betreuren ingehuld;
Hij heeft de goeden er in weggeloken
en toegesproken:
de sleutel van uw deur is het geduld.…
Werkelijkheid
gedicht
3.2 met 41 stemmen
16.798 Toen de lucht op was verdwenen de dingen.
De meubels stonden gedacht, louter schimmen
van ambacht en hout. Ik hield een pen in de hand,
maar kon mij het doel niet herinneren.
Er scheen licht, maar dat lag aan de lamp.
Of omgekeerd. Alle verklaring was opgebrand.
De boekenkast vol, maar zonder gewicht.
Zodra ik er mij op beriep, vielen de letters…
Bitter en zuur als azijn
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
231 Het is weer als vanouds
ik sta hier mijn gedicht wel voor
te lezen, maar ja , maar ja ,
maar ja , de rollen zijn weer omgedraaid
Zag jij hem daar niet staan?
met de föhn in zijn hand toen is het velletje
met de gekrulde letters de andere kant
van het toneel opgewaaid
Is de zoete wijn te vroeg ontkurkt of
hebben we gesnurkt…
Melancholie?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
184 Steeds sneller gevangen in
de jaren, nestelt melancholie
in de versleten kaders van de
ziel, raakt zwanger van een
ongeëvenaarde zachtheid
Gouden tonen vloeien weg als
de oude troubadour wedijvert
met z’n melodieën, die z'n tijd
en tonen verzwijgt, verrukt was
van het fluwelen tokkelen op
de snaren van het beminnen.
Huivert de schaduw…
het permanente verblijf van angst
netgedicht
4.7 met 9 stemmen
439 muren spuwen 't vocht uit
dat zich schuilhield achter schilderijen
en honderdjarige spiegels
zij is zich bewust van het vreemde geluid
het kan niet voorkomen worden
dat weet ze, ze woont hier al zo lang
in deze kamer waar alles sterft
woorden die op haar gekromde rug
wachtlopen
verdrinken in schimmel en schilfers
met nagels bekrast…
Ontmenselijking
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
196 ik ben nog niet
dat wat je wilt
ik blijf een
mens
die vecht tegen de adem van
schoffering
dat rijpt als rottend fruit
hij geniet van macht
en spuugt zijn gal
in een emotionele waterval
zuigt elke druppel
energie
uit bloed en vel
moge de hemel zich
erbarmen over de arme
nu de
meedogendheid uit 't hart
is gebannen…
Prikkeldraad met stroom
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
181 nu staat er een hek met prikkeldraad en stroom
voor het landschap dat ik geschilderd heb
de geur hing er vol en dicht
onder het licht van de witte zon
de volle bloesembomen; en woei naar verre streken,
ze ademde de kussen
van de witte zon
zullen we het ooit weten
uit welke richting de zwarte vogel kwam aangevlogen
in duistere…
Levensgrap?
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
178 Elke dag een streepje
ouder je kijkt niet op
of om en je wordt ergens
in de ruimte aan jezelf of
in iemand hebt gespiegeld
je volgt een reepje pijnloos licht,
waarin je probeert weg te glippen,
je verkleint het doel zonder dat je
de dromen hebt verteert, in een
bekend gezicht dat tegen zichzelf
en tegen de ochtendspiegel keert,…
Benaderen
netgedicht
4.8 met 4 stemmen
219 Ik zal je niet benaderen
niet in de toekomst of in dromen
sluit het boek halverwege
zonder verleden in het heden
de nacht valt in vertrouwen
onder lichte zomersterren
van voortijdige stilte
ik leef nauwelijks een leven zonder jou
er is geen biefstuk, geen genadebrood
er zijn geen vegetarische snacks
je blijft zoals je bent
als…