inloggen

Alle inzendingen over psychologie

5763 resultaten.

Sorteren op:

Afgoderij

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 186
Dat de beeldcultuur door het volk warm wordt omarmd, is zeer zorgwekkend...…

Faalangst?

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 214
De choreografie van angst, het falen, een trein net niet gehaald, mand vol eierschalen uitgegleden op de medeklinkers, uiteengespat in zinneloze verhalen door dezelfde droom te dwalen, voor een spoorboom die niet open gaat, vandalen op hoek van elke straat, zo talrijk als klinkers met een hetzelfde gelaat zo blijven ik hangen…
Pama11 januari 2020Lees meer >

Ïk zal je (het) laten voelen...

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 272
Voor zij die nog willen leren voelen Hoe leer je voelen als je nooit gevoeld hebt als je nooit echt en hecht gevoeld bent als je ook niet geleerd hebt te voelen ongewoon door, gewoon door jezelf aan te leren te voelen voel maar aan je handen zeker ook aan je voeten en vooral je grote teen voel vooral ook aan je gezicht maar ook je benen…

Jij bent het

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 166
waarom zouden we aan een bloederige akker moeten denken of een haan vroeg wakker in de morgenstond…

Schijndood?

netgedicht
1.3 met 25 stemmen aantal keer bekeken 209
Ik bouwde aan een droom, het leek een vaste handeling, maar op die bewuste nacht niet uit de steigers kwam, blokkade door gêne en de schroom, beperkt de wil om de ogen weer te openen tot het licht wordt, het onbewuste spreekt zich uit wat eerder is geweest moed ontbrak dus ik hield de wakkere ogen stijf gesloten om de imperfectie…
Pama1 januari 2020Lees meer >

Soms verslindt het ons ?

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 183
Keuzes zonder maat of duur men verdrinkt erin, het zingt ons toe in elk vuur, het verslindt zich in een explosie gevoel soms tijdelijkheid, blijkt de eruptie slechts een krater, om daarin te verdrinken, lijkt de weg van eindigheid maar smeekt weer voor de beleefde associatie in een nieuwe stap de brede delta van gestreden…
Pama18 december 2019Lees meer >

consonant

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 208
vleesgeworden, losgeraakt van gedachten zwevend over ijsvelden om toch te vliegen doordrenkt van tijd en denkbeeldige kou op weg naar aankomst, daarmee onderweg verbonden met pijnloos bezweren, vergeefs tegelijkertijd volhardend in nachtlicht ontwijken met ouderdom en jeugd als inzet en overal een schilderij in herkennen omdat het prettiger…
Iniduo9 december 2019Lees meer >

De put

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 197
De put is rond en zwart van dode werken de vieze lucht waaiert uit : Doet adem stokken tot in de baaierd van verre streken: Overstroomde het land Schaapjes opgenomen in de nacht met de zwarte vloedgolf op de wit gekrulde vacht Geen geroep meer om te blaten om een mensenhand Wie komt ze bevrijden uit dit…

Mijn mensen

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 345
Zo ken ik mijn mensen, hun hoeden zullen scheef staan, hun wenkbrauwen zullen fronsen als ze mij weer pijn gaan doen. Ook ik zal niet meer werken op het erf van tante Maggie, want de knechten dragen knuppels en de honden hebben tanden zie ze blikkeren in de late avondzon. Haal doeken, haal zwachtels Zorg voor mercurochroom Want ik ben…

Denkbeeld

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 256
Adolf Hitler dacht dat de Joden hem massaal wilden verstikken...…

Ons huis

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 201
als een kat sluipt hij onze tuin binnen om haar zingen en vrijheid te ontnemen de rover achter de vogel hij ruikt de buit met de geur die alleen dieren behagen laat hij de lijnen los om de bloemen te ontfutselen o heden, kijk naar beneden heel de tuinverlichting in de brand door de blikseminslag in het…

Stressvogel

hartenkreet
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 236
Als Vincent van Gogh een fotograaf was geweest, leefde hij langer...…

Boze griet

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 245
Toen Griet Op de Beeck mij lief ten huwelijk vroeg, werd ik haar vulpen.…

Alles van de wijs tussen zon en ijs

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 236
overal worden bloemen geplukt spiedend in de wijde omtrek van het boerenlandschap naar de buit zowel een boek als een mooi schilderij dit is voor mij dit lacht naar mij denkt hij de grissende hand van het boerenland och; wie bemerkt het in deze negorij denkt hij onverstoorbaar als altijd wanneer hij al dat moois voorbij ziet…

Gewichtloos?

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 169
Ik ondervind dat de herfstwind en de tijd mijn keel beslopen heeft, dat aan het mooiste lied een rouw rafeltje kleeft, liep vaak een innerlijke stem voorbij, dan werd het moeilijk ademhalen voor berouw wat in de schaduw voortleeft, wat recht geeft aan volstrekte zinloosheid en daaruit haar zin ontleent, zelf de navelstreng door…
Pama18 november 2019Lees meer >

Overgave

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 224
Het verweer is murw, de onbreekbare spiegel gluurt al om de hoek...…

Mijn ziel in mozaïek

netgedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 179
Verworpen in eeuwige strijd van zelfbeschikking geen enkel doel dat heiligt, ook ikzelf heb mijzelf gestenigd, oneindig lang de tijd gepijnigd rollen vuurstenen aan om in het mooiste uur tegen elkaar te slaan, vonken bloed zwijgen in de caleidoscoop van een fossiele oer-natuur herschikken de scherven in het zielebeeld van mozaïek…
Pama15 november 2019Lees meer >

Inspiratieloos

hartenkreet
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 321
De zoektocht was met moed begonnen Zoektocht in mijn hoofd Ik tastte in het donker af Ik heb me uitgesloofd Ik pakte uit de vage massa hier en daar gedachten Maar als ik in mijn handen keek Vervlogen ze met achten Nu zit ik hier met om mij heen een grote grijze brij Ik weet wel waar ik zoeken moet Maar kan er nu niet bij…
Isabel E.15 november 2019Lees meer >

Gebroken lelies?

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 211
Ik bedek mijn ogen met gebroken lelies, de wereld is er vol van, in te verdrinken als zuigeling, beeldvorming van een gedroomde aarde, van de moederschoot waaruit we werden geworpen. We verstonden de vroege lessen, die ons later werden ontnomen, ze ontstonden in een achteloos gebaar, private bewegingen van gefascineerde beweging in…
Pama14 november 2019Lees meer >

Plagen blijft knagen haten nog veel meer

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 217
kom kwijl de woorden van de witte boorden rijg ze aan elkaar 't is maar voor even morgen zullen we ze niet lezen er niet voor beven in dit vergankelijke leven maar zingen van leven gewijd aan God luisteren naar de stemmen en naar elkaar dat wat de wereld niet kan verstaan zal menigeen hun vrolijkheid beklemmen soms gaat het…

Nachtboekfragment

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 350
Wakker worden, wakker liggen .. horen hoe de verwarming tikt. Strompelend lopen naar het venster, er is niemand die de fietsen pikt. Denken nu, aan leuke dingen, zo prent ik mezelf nu in Dat de herfst haar favoriet seizoen was, het kunstig weven van de spin. De zon die schijnt op een ijselijke dag, een gestolen kus op een Toscaans plein…

God heeft een huis gebouwd en dak

poëzie
3.8 met 6 stemmen aantal keer bekeken 2.224
GOD heeft een huis gebouwd en dak en zoldering bespannen strak met kommer, druk en droefenis, weedom er de bevloering is en alle wanden zijn bekleed met zorgen en met harteleed en in betreuren ingehuld; Hij heeft de goeden er in weggeloken en toegesproken: de sleutel van uw deur is het geduld.…

Werkelijkheid

gedicht
3.2 met 41 stemmen aantal keer bekeken 16.798
Toen de lucht op was verdwenen de dingen. De meubels stonden gedacht, louter schimmen van ambacht en hout. Ik hield een pen in de hand, maar kon mij het doel niet herinneren. Er scheen licht, maar dat lag aan de lamp. Of omgekeerd. Alle verklaring was opgebrand. De boekenkast vol, maar zonder gewicht. Zodra ik er mij op beriep, vielen de letters…

Bitter en zuur als azijn

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 231
Het is weer als vanouds ik sta hier mijn gedicht wel voor te lezen, maar ja , maar ja , maar ja , de rollen zijn weer omgedraaid Zag jij hem daar niet staan? met de föhn in zijn hand toen is het velletje met de gekrulde letters de andere kant van het toneel opgewaaid Is de zoete wijn te vroeg ontkurkt of hebben we gesnurkt…

Melancholie?

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 184
Steeds sneller gevangen in de jaren, nestelt melancholie in de versleten kaders van de ziel, raakt zwanger van een ongeëvenaarde zachtheid Gouden tonen vloeien weg als de oude troubadour wedijvert met z’n melodieën, die z'n tijd en tonen verzwijgt, verrukt was van het fluwelen tokkelen op de snaren van het beminnen. Huivert de schaduw…
Pama2 november 2019Lees meer >

het permanente verblijf van angst

netgedicht
4.7 met 9 stemmen aantal keer bekeken 439
muren spuwen 't vocht uit dat zich schuilhield achter schilderijen en honderdjarige spiegels zij is zich bewust van het vreemde geluid het kan niet voorkomen worden dat weet ze, ze woont hier al zo lang in deze kamer waar alles sterft woorden die op haar gekromde rug wachtlopen verdrinken in schimmel en schilfers met nagels bekrast…

Ontmenselijking

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 196
ik ben nog niet dat wat je wilt ik blijf een mens die vecht tegen de adem van schoffering dat rijpt als rottend fruit hij geniet van macht en spuugt zijn gal in een emotionele waterval zuigt elke druppel energie uit bloed en vel moge de hemel zich erbarmen over de arme nu de meedogendheid uit 't hart is gebannen…

Prikkeldraad met stroom

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 181
nu staat er een hek met prikkeldraad en stroom voor het landschap dat ik geschilderd heb de geur hing er vol en dicht onder het licht van de witte zon de volle bloesembomen; en woei naar verre streken, ze ademde de kussen van de witte zon zullen we het ooit weten uit welke richting de zwarte vogel kwam aangevlogen in duistere…

Levensgrap?

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 178
Elke dag een streepje ouder je kijkt niet op of om en je wordt ergens in de ruimte aan jezelf of in iemand hebt gespiegeld je volgt een reepje pijnloos licht, waarin je probeert weg te glippen, je verkleint het doel zonder dat je de dromen hebt verteert, in een bekend gezicht dat tegen zichzelf en tegen de ochtendspiegel keert,…
Pama27 oktober 2019Lees meer >

Benaderen

netgedicht
4.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 219
Ik zal je niet benaderen niet in de toekomst of in dromen sluit het boek halverwege zonder verleden in het heden de nacht valt in vertrouwen onder lichte zomersterren van voortijdige stilte ik leef nauwelijks een leven zonder jou er is geen biefstuk, geen genadebrood er zijn geen vegetarische snacks je blijft zoals je bent als…
mobar23 oktober 2019Lees meer >
Meer laden...