Alle inzendingen over individu

Eén voor één leg ik om mij heen de bouwstenen van mijn leven. Zo bouw ik aan en huis. Vindt mijn ziel zijn eigen thuis. En wordt aan mijn wezen een fundament gegeven. Eén voor één plaats ik voor en achter een venster met uitzicht op het leven. Zo kijk ik door het spiegelend glas. Zie ik een paar ogen tussen het struikgewas. En schrik van…

Een inbreker breekt soms in het vertrouwen het meest. Dat niet gedeelde geheim van een persoonlijke feest. Die gesloten fles champagne tot het einde toe bewaard. Die zich pas opent voor wie het geheim zich openbaart. In bubbels geschonken Met liefde gedronken breekt er iets bij de inbreker en de overrompelde geest. Drinkt de drank tot…

Ik ben een bloempje, dat niet wilde groeien Ik bleef liever klein om niet tegen muren op te hoeven bloeien. Ik ben een bloempje, dat kijkt naar de wereld om zich heen. Ik leef van haar afzijdig om mij niet te stoten aan al het steen. Ik ben een bloempje, dat hoewel klein, niet schroomt in spijt. Ik ben minder, maar ook meer om eigen…

De kleine aarde, ik en de rest. Het mannetje leeft, doet voor zijn leven zijn best. Het vrouwtje zorgt dat het hem naar den vleze gaat. Zodat hij dagelijks goed zijn mannetje staat. Het bestaan draagt over een eenrichting spoor. De kleine aarde, ik en te vol. Het mannetje spint, draait om zijn as als een tol. Het vrouwtje zoekt met hem…

De stad ontwaakt uit de strenge nacht. Sluiers van nevel omhullen haar gebouwen. Uit haar centrum kruipen onverwacht de ingezeten mannen en vrouwen. De ochtend zet haar wereld in een roze gloed, het gebroken ochtendlicht, dat aan een parelketting denken doet. De stad is ook vandaag weer een bron van eeuwig leven. Jaren, maanden rijgen zich…

Je moet er de goede neus voor hebben; of misschien heb je het wel in de vingers, maar mogelijk zet je de juiste stap. Met een timmermansoog meet je heel knap een weg die niet over eksterogen gaat, maar de beslissing neemt waar een goed hart voor staat. Bij een juiste relatie word je nimmer bedrogen; zolang je het hart op de tong hebt…

hoe kan ik je kloven uit steen als de beitel slechts de jaarringen kent die hij deelt met de jaren die in hem verloren zijn gegaan ik zie nog steeds geen markant gelaat of een geschaduwd silhouet die in ruste het bloed stelpt van de wonde die in hem gespleten woont zelfs de sokkel laat dezelfde kloven zien die in mijn handen de rivieren…

Al was ik nog zo'n goede theoloog. Had ik de retorische gave van een goede demagoog. Als het mijn hart niet had; het woord was krachteloos. Al was ik gerespecteerd als een grijze eminentie. Had ik de macht met evidentie. Als het mijn hart niet had was mijn bestemming onbestemd. Al was ik beroemd en een gevierde held en gaf ik aan de armen…

Ben gekweld onder het juk van tegengestelde goden, een held die zijn krijgsverhalen telt, die zwelgt in eigen heroïek en zielen knevelt met geweld, zijn tanden zet in eigen kwetsbare delen van de ziel, of die onvolprezen supervrouw, trooster om getroost te worden, mijn meesteres tussen de tafel en bed, die liegt over geluk, ziet dit…

Loop ik midden in de regen. Draai ik zomaar wat rond. Stampvoet ik in de plassen. Vang ik druppels op met mijn mond. Verbonden met het water lijk ik te verdrinken met het land. Nachten in de regen. Zo donker heb ik slechts de eenzaamheid aan de hand. Ik kan begrijpen, noch grijpen. lijk te dolen in de nacht. Voor de morgen valt de regen…

Haar gedichten gaan ook over mij ook al kloppen ze niet helemaal er is wél een vuur in mijn buik misschien kan het gedoofd worden maar zolang het brandt, verlangt het naar het beste van jou dat mijn schoonheid niet begeert om mijn lippen binnen te dringen maar hunkert naar het beste van mij het zware geheel, heilig en veilig, mijn thuis…

Zo even liep ik aan jou voorbij. Had ik toen beter geweten, ik zou jou zeker niet zijn vergeten, maar mijn fantasie liet mij niet vrij. Zo even liep ik aan jou voorbij. Had ik toen mijn dromen gemeden, ik zou je zeker hebben aanbeden, maar de tijd gaf niet de rust aan mij. Zo even liep ik aan jou voorbij. Had ik toen mijn kans gegrepen,…

we weten niets meer zeker; of een komeet in een kooi past het portret nog onder de wolken hangt ik ken hen ergens van ook zonder dna toen waren er dezelfde kleuren was water net zo vloeibaar schoof dezelfde wind voorbij zou Adam Eva nog herkennen en dat na al die jaren ook toen niemand foto’s had…

Hij zit vol met tatoeages op zijn armen en op zijn borst. Wanneer de zomer weer is aangebroken kun je getuige zijn van hoe hij ze torst. Hij is er ook nog kaal bij; niets is hem te dol. Tussen zijn tatoeages zie je nog wat wit schijnen, tot zijn nek zit hij ermee vol. In het weekend zie je hem op de tribune van de plaatselijke FC. Zijn…

Een enkele keer denk je dat je vrienden hebt. Vrienden waaraan je jouw ziel en zaligheid kunt toevertrouwen. Vrienden waarop je een vriendschap kunt bouwen. ook op momenten dat die lijkt te zijn weggeëbd. Een enkele keer denk je dat je vrienden hebt. Vrienden op wiens schouders je kunt leunen. Vrienden die je door dik en dun steunen. Ook…

Leg jouw wil op aan de mijne. Kruip heel dicht onder mijn huid. Verzegel jouw naam op mijn lippen. Haal de schroom mijn lichaam uit. Laat mij jouw lippen lezen. Fluister de woorden met jouw liefdeskracht. Prikkel met jouw ogen mijn gedachten. Houd mij zo oneindig in jouw macht. Maak mij dienstbaar aan jouw wezen. Laat ons één zijn in de…

Wat hoor je als het stil is, hoor je dan het kloppen van je hart je ademhaling in en uit, in en uit je krabt aan je hoofd en denkt, dat geeft ook geluid, een beweging van je voet, je hoort het ritselingen van een kledingstuk, ja ook dat. Plots rinkelt een fietsbel op verwijtende toon een deur slaat dicht voetstappen bij de buren op straat…

Niet geboren om alleen te zijn. Eenzaam in de massa zo breekbaar en klein. Niet geboren om alleen te zijn. Eenzaam is het sterven, maar zo anders kan het leven zijn. Iedere dag met die ander is een plaats in de massa. Minder breekbaar en klein voor jou en een ander. Niet geboren zonder reden, maar als een mens voor de ander…

ik heb je het liefst zoals je bent je komt en gaat met wisselende gezichten je bent nooit op dezelfde plek ik heb je het liefst zoals je bent dat is waarop alles aankomt liefste…

Wat is er mooier op deze wereld dan een clown te zijn? De lach te mogen geven waar het geluk verscholen gaat achter pijn. Wat is er mooier op deze wereld dan je te vermommen met een rode neus? De mens te laten lachen om je ongemakken; te laten schateren om je ongewone keus. Wat is er mooier op deze wereld dan te doen denken dat je Pias…

Alleen maar aanwezig zijn. Wisselen van gedachten. Wisselen van stoffen. Doen wat nodig is. Voor onszelf. Voor elkaar. Alleen maar beschikbaar zijn. Oplossen van problemen, die ons verschil zijn. Doen wat nodig is. Voor onszelf. Voor elkaar. Alleen maar bewust aanwezig zijn. Verwonderd kijken om ons heen. Doen wat werkelijk nodig is…

Ja ze zijn er nog de giganten. Je leest het dagelijks in de kranten. Mannen met baarden in een baai redden jonge vrouwen uit de kaken van een haai. Onzelfzuchtig, niet voor de eer gaan zij er voor keer op keer. Ja ze zijn er nog de pretendenten; zonder tronen, niet voor de centen. Mannen die vrijwillig hun leven geven. Voor het behoud van…

Het geluk bracht mij naar de zee. Het bracht met het zout van de golven ook het zoet met zich mee. Ik hoorde reeds van verre het minnelijke gezang van die vrouw vis uit de zee. Zij dreef op onstuimige golven en nam mij op haar staart mee. Het geluk bracht mij naar de zee. Het bracht met de wassende golven ook de rusteloze diepten met…

iemand zien lopen aan de fluisterdichte overkant zwijgend antwoorden zien vertrekken met onbekende bestemming verzinken in gedachte, in aanhef een weg vervolgen fantasie bedrijven, water inademen denken aan een briesje langs de wangen geloven in goede afloop, virtueel ontmoeten het gesteente van een steen aanvaarden oprapen, bewaren,…

Jouw empathisch invoelen. Jouw inkijk in mijn hart. In hetgeen tot nu toe verborgen bleef; geen plaats in de werkelijkheid had. Mijn ziel overschreed de tijd van een verborgen leed, verwarde vriendschap met liefdestrouw, een desillusie zoals dat heet. Mijn beter weten kleurde immer blauw. Totdat jouw empathie mij nieuwe vreugde gaf; mij…

Gekomen uit dalen genietend van vrijheden zag ze door de sporen van de schaduwen de getekende lijnen helder zichtbaar voor haar gezicht. Even keek ze naar de geworden patronen en zag ze, dat de structuren van toen de fundamenten van later werden. Energiek blij en trouw als een manier van kijken, een bewegen naar iets gaat ze op…

Het mysterie van het leven laat zich nimmer eenvoudig lezen in hetgeen de enkeling soms beleven mag op die momenten die pas betekenis krijgen als er iets door werkt van een wonderlijk hoger gezag. Het mysterie van het leven laat tekenen aan de enkeling onuitwisbaar voortleven, op die momenten die van geest en werkelijkheid vreemd, nimmer…

Als het licht het leven dooft van het eens zo artistieke hart, dat van woorden vlinders vormden; vervlochten bloemen rond het eens zo groene blad. Als het licht het leven dooft van het ooit zo waarachtig hopen op dat sprankje eeuwig licht, dat de duisternis voor geluk moest kopen. Dan doet soms het onrecht verdrietig pijn; en huilt het…

Het is raar gesteld met de doden, schuiven in je aan, zitten met hun holtes in je knieën, hun kootjes in je vingers een brief te schrijven, even sloom als jezelf, even beperkt op de hoogte van weerbericht en genade, twijfel en kostprijs en als het etenstijd, bedtijd, tijd is om de honden uit te laten, tijd om een kind te krijgen, een man te…

In ’t berkenbos waar late zon op zilver-blanke stammen scheen, daar was ’t dat al mijn leed verdween en nieuw geluk begon. Daar beefde in ’t bos een rose gloed al hoger naar de toppen hoog, die ’t speelse briesje teer bewoog, al zachter ging mijn voet. Ik liep zoals een neofiet gaat door de Tempel stil ontroerd, aan de aarde…