inloggen

Alle inzendingen over jaargetijden

3067 resultaten.

Sorteren op:

O kom met mij in de lentenacht

poëzie
2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.754
O kom met mij in de lentenacht! Kom dwalen over de bloemenwei - de roze sluimert, de sterre lacht, in stille dromen wasemt de hei. O kom met mij in de lentenacht! Het leeft, en het hijgt en het mint daar al! De loveren lispelen, het windje smacht, en donkere wegelen lokken door 't dal. O kom met mij in de lentenacht! De heuvel glimt in…

februarizon

gedicht
3.0 met 36 stemmen aantal keer bekeken 20.922
Weer gaat de wereld als een meisjeskamer open het straatgebeuren zeilt uit witte verten aan arbeiders bouwen met aluinen handen aan een raamloos huis van trappen en piano's. De populieren werpen met een schoolse nijging elkaar een bal vol vogelstemmen toe en héél hoog schildert een onzichtbaar vliegtuig helblauwe bloemen op helblauwe zijde.…

Reikhalzen

netgedicht
4.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 377
de mooie lichtstralen als plooien gestreken bijzondere kleuren op een fluisterstil veld o, wat kan ik verlangen naar het lentefeest de knoppen aan de nu nog schrale takken naar het Kiewiet-Kiewiet luid en duidelijk het uitgestrooide zaad in de vorens van de akker - ik zou de warmte willen meenemen onder mijn jas de kou laten…

Weduwnaar

netgedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 254
De oudere man met pet Staat bij de halte, bekijkt De vertrektijden van de bus Het waait Aan de overkant loopt een vrouw Zilvergrijs haar, slank van gestalte Ze heeft narcissen en ranke takjes Geplukt in het park De man ziet het en denkt Meisje, ik zou je met rozen willen Overstelpen, verlos me van mijn Eenzaamheid, de lente komt…

La Tendresse

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 447
eerst nog wat schuchter zoekt de dag z'n stek dan breekt de zon het wolkendek voel ik de streling op mijn huid... de tederheid voeten uit…

Koning winter

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 344
Wit het land, rein mijn hart Alles begraven onder sneeuw Bomen kreunen onder druk De vorst slaat tegen ramen Die laat hen koud; ‘t glijdt eraf Binnen heerst warmte…

De bladerloze bomen

poëzie
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 5.271
De bladerloze bomen, on- gedurig en verlegen, staan vechtende in de voorjaarswind, en weg- en weêrgeslegen; ze buigen, dat de grond opheft en dat hun wortelpezen, hoe vaste ook en hoe verre en die- pe zijwaards ingevezen, begeven moeten. ’t Zoeft alom en ’t zucht. De takken tieren lijk wolven, die verhongerd in de wilde bossen zwieren. Geen…

29 februari

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 306
We leven, als bekend, nog wel in maart Waar Mars de oorlogsgod met gouden zwaard Traditioneel met hagel onrust baart En als vanouds in stormwinden rondwaart Nu roert hij in de sprokkelmaand zijn staart Zelfs de Kalender raakt zo van de kaart En denkt één dagje nog, dan is 't pas maart ...alsof hij in de sterren had gestaard...…
Belle29 februari 2020Lees meer >

Weer bericht

hartenkreet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 471
Nadat het onheil van ver weg goed in gezoemd en scherpgesteld tot in de kamer werd gebracht, het drama doende op mijn netvlies te verkleven verschijnt een vrouw die goed gekleed op juiste toon de volkstaal spreekt en mij vertelt, hoe het weerbeeld zich ontwikkelt. Bij haar geen twijfel die wordt onderdrukt geen sluier wolk of mist die haar…
Evert de Boer27 februari 2020Lees meer >

[ De lente begint ]

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 261
De lente begint hongerig: nieuwe blaadjes – eten de bessen.…
Zywa19 februari 2020Lees meer >

Weeralarm weer

gedicht
4.0 met 94 stemmen aantal keer bekeken 14.159
Mijn vlakke, lage, hogeland hijgt, schudt, schuift, scheurt en kreunt. De westnoordwester beukt in razernij en buldert, vult de leegte met zijn donderende vlagen die kinderen wel willen dragen of staande laten hangen in de touwen van de storm. Wat los zit vlucht op reis naar nergens. Wat vast zit knapt en kraakt en breekt ten slotte…

DE WINTERREUS

poëzie
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 2.379
Hebt gij de Winterreus gezien De koning van het Noord? Hij is zeer oud, en stijf en stram; Gestopen stapt hij voort. Bij klare dage, schijnt hij klein En duikt zich als een dwerg; Bij duistre nacht vertoont hij zich Veel hoger dan een berg. Wit, sneeuwwit is zijn lange baard, Zijn schedel kaal en bloot; Zijn ogen liggen diep en dof Als…

Sprokkelmaand

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 306
Ik word bevangen door een diep verlangen Naar sneeuw, maar ach, de winter is vergangen Een glühweinlied en Stille Nacht gezangen Stilaan lijkt hij nu reeds te zijn vergangen Al is het sprokkelmaand en nog geen maart Met woerd en eend en meerkoet in de vaart Dient men geen ijs en weder in de gaard Mij zijn de tulp en krokus straks meer…

Ach er komen wel weer bloemen

gedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 16.366
Ach er komen wel weer bloemen. Heb je ooit zoveel honger gehad als nu? Als er weer bloemen komen zal het brood zijn. Dan komen alle dromen terug. Boze dromen van honger zullen weer terugkomen. Er komen weer bloemen van lente en angst voor de winter. ------------------------- uit: Vrijgezel', 2003…
Jan Arends1 februari 2020Lees meer >

'K ZAL MIJ VAN TE DICHTEN ZWICHTEN

poëzie
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 3.954
‘k Zal mij van te dichten zwichten, zo ‘t mijn hart niet wel en gaat: wie kan rijpe bezen lezen van een tak die droge staat? Laat de lieve wonnenbronne, laat het leutig zonnenvier, laat de verse blommen kommen, laat weerom de lente, alhier! Dan ja, zal ‘k genezen wezen, opstaan en, gespannen fel, of ‘t een klare snare ware, dichten ende…

Regen

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 260
Het jenst het drenst het plenst regen regen regen voor de een een vloek voor de ander een zegen net als met de zon maar dan andersom…
geeraardt28 januari 2020Lees meer >

Winter?

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 292
Almaar meer denken aan winters van vroeger: blanke sneeuw, kanjers van pegels, ijsbloemen op het venster, nu het midden januari is, springt lente te voorschijn in de vogels in de bloemen in de struiken. Verwarring is troef. Ook in mij.…

Winter in stad (Groningen)

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 292
Als ik vol verbazing op mijn kalender kijk, waarop ik zie dat het echt hartje winter is, krijgt mijn lentegevoel dus meteen ongelijk, toch voelt alleen de harde wind soms wat fris. Maar nergens ook wat sneeuw of ijs te bekennen, in de parken hebben de bomen al knoppen. Het schijnt dat wij daaraan zullen moeten wennen, als we de CO2-uitstoot…

HET WINTERSPOOK

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 3.136
De deuren van de Oosten gaan, nog nauwlijks, even open en toe, gelijk, de laatste keer, des vege wimpers doen, die henengaat in ‘t eeuwige. Ach, ‘t is avond nog eer ‘t noen kan worden! Is geen dageraad, geen dag ons meer te hopen? Gij ook, voor eeuwig, gaat gij, oog des Hemels, nu verdwijnen? Gaat ‘t duister worden…
Guido Gezelle25 december 2019Lees meer >

Herfst

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 3.199
De blaren laten los en op de wind drijven ze donker langs de grijze lucht, alsof een vlucht verlate vogels wegtrok. Onder de bomen hangt een scherpe geur van vochte grond en van doorweekte blaren; geen leven, geen geluid in 't grille licht, dat gul door de ijle takken binnenvliet, en eenzaam valt een schot, een verre knal, die heel het woud…
J.H. Leopold24 december 2019Lees meer >

Winter

gedicht
3.0 met 69 stemmen aantal keer bekeken 20.971
Winter. Je ziet weer bomen door het bos, en dit licht is geen licht maar inzicht: er is niets nieuws zonder de zon. En toch is ook de nacht niet uitzichtloos, zolang er sneeuw ligt is het nooit volledig duister, nee, er is de klaarte van een soort geloof dat het nooit helemaal donker wordt. Zolang er sneeuw is is er hoop. -----------…

Winterwende

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 428
Naalden prikken aan, trage uitlopers dekken toe, beslaan pad en land. Water in vaste vorm verloor het verzet, kristalliserend kruipt winter langzaam dichter. De zon verliest terrein, maakt plaats in het seizoenaal spel, waar dagen niet langer lengen maar korten, gelijk mijn adem gestokt in wolkjes langend naar lichter.…
Marije Geerts21 december 2019Lees meer >

Winterlandschap

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 307
De plezierboten varen in het zonlicht langs elf Friese steden...…

Zomereinde

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 269
Takken zwaaien van de ene naar de andere kant het SOS en proberen te vluchten eer hun bladeren vallen. Deze worden begraven onder sneeuwen zerken. Ik laat mijn kale sporen na.…

Donkere handen

netgedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 344
Bladloze bomen in een gure herfststorm die als grote donkere grijphanden wuiven naar de vogelzwermen Verkleumde sprietige vingers herbergen hun verlaten nesten Rustplaatsen die zij maanden geleden hebben verankerd in het toen nog zo levendige loof Hun reeds volgroeide jongen zijn allang gevlogen Vergetend de grote donkere grijphanden…
M. Bos8 december 2019Lees meer >

Zonnespel

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 242
witte december morgen zondag zonder zorgen de straten onbeschrijflijk vredig ingeslapen kom mee en zie hoe schittert toch dit witte pak als diamant op ‘t rode dak en ‘k weet dan wel in ‘t hel gestraal dat ‘t werk is van ‘t zonnespel…

Hollands weer...

hartenkreet
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 389
regen en harde wind tergen het gemoed bij vlagen wakkert het verlangen aan naar warme zomerdagen maar 't is zoals het is hier helpt geen klagen er zit niets anders op dan weerzin te verdragen…

Ik wandel.

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 421
De geuren van de bladeren zijn machtig tertiair, ze doen me naar Bordeaux verlangen. Het middaglicht is magnifiek en herfstig performant, alsof het bang beseft, het wordt al gauw door donkerte vervangen. Ik wandel en neem afstand van besognes en van vragen die ook deze dag belagen. Zo blijf ik uit het drijfzand. Er lopen ganzen…

De regels van het spel?

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 282
Roerloos drapeert de mist zijn vitrage over de velden ganzen strekken de poten in de vloeibare lucht, witte gedachten blijven achter in veren als ze zijn vertrokken in een houten lijst gevat , gelijst in een kwatrijn, de gekromde tijd verschuift, de wereld wankelt op z’n poten tot een zonnestraal hem vindt, een streepje licht…
Pama25 november 2019Lees meer >

Satijn?

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 238
Achter de vergrijsde wolken die zich spiegelen in de sloot haar buren zijn de kraaien van de velden waarin aan de onbesliste einder zich in een kleur verbond met nevel en de schemering in alle tinten grijs, een nuance bood men zou wel schilder willen zijn om dit gebrek of overvloed van deze kleur op linnen te bewaren of op te…
Pama20 november 2019Lees meer >
Meer laden...