1011 resultaten.
De glans van edelsteen
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
452 Ze reeg ons tot
haar mooiste stralenkrans
we fonkelden rondom haar
maar bij het dragen
zag zij ons nooit zelf
een lumineus idee ontstond,
in een maatje kleiner
kwam er een soortgelijke
nu schittert niet
alleen haar hals
in onze nieuwe vrienden
zien wij haar ogen spiegelen
ze glinsteren ons tegemoet
wanneer ze in hen ziet
wat…
Georges Braque
gedicht
2.4 met 24 stemmen
6.721 het kamerlandschap breekt
zich in de broze dingen
van dit 4-dimensionaal bestaan
de doden die ons tevergeefs omringen
zijn hier schoorvoetend langsgegaan
en hebben ons hun kleur gelaten
o vormen die een mens moet haten
o grijze daden in een vreemd beheer
de ruimte door geen kracht meer in te halen
o braque o dwazen die een volkslied…
De oude brug
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
413 De dagen slijten
de jaren
Duizenden schoenen
het toneel
Alles echter gecorrigeerd
Nooit was het teveel
Tijd heelt veel wonden
niet alle
Medici de meest
van alle
Daar zij dus voorhanden hebben
Liefde voor hun vak
't Verdriet in dagen
van de week
Onuitgesproken
geheimen
Bigg'lende geharde tranen
Stuit'rend tot de kern
Gepelde…
Goya etst de hertogin van Alva met een negerkind
gedicht
3.0 met 6 stemmen
3.808 Toen zij zijn liefde had verkoold -
Vrouw van verzenging - toen ontsprongen
Hem vreemde grillen: als idool
Gaf hij haar schoot een negerjongen!
Lang had hij naar dat hart gedongen,
Francisco van de Spaanse school,
Penseel en handen uitgewrongen, -
Nu is hij in een ets verdoold.
Maar op dit kleine plekje vond
Hij eind'lijk rust om te…
Koperdieven
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
337 Vanwege de prijs van 9 euro per kilogram worden bronzen beelden bij de weg gestolen.
---------------------------------------------
Wat weerloos is, is veel op deze aarde.
Wat is gemaakt met passie en met vuur,
De beelden bij de weg en aan de muur,
Die hebben allemaal een grote waarde.
Maar is een beeld gemaakt van louter brons,
Dan wordt…
Droom en werkelijkheid
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
654 De rood-witte paal ging omhoog en ik liep
door, ik liep door en toen kwam tóch de
trein, die zoefde voorbij en waaide mijn
haren in de war. Ik was meteen klaarwakker.
Door en door word ik ook door mooie kunst,
goede kunst geraakt, plotseling wakker gekust
en in mijn wonden wordt wat zout gewreven...
prachtig is elk geslaagd gedicht, is elk…
Halbe Zijlstra
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
369 Cultuuronderminister Halbe Zijlstra bezuinigt enorm op kunstsubsidies.
Veel beelden worden door criminelen vernietigd en als schroot verkocht.
-----------------------------------------
Als beeld ben je je leven lang niet veilig,
Gelaten wachten beelden op hun lot,
Ze slopen je en maken je kapot,
Geen beeld is voor de criminelen heilig.…
Muzisch ontmoeten
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
532 een treffen in muziek
de schoonheid van klanken
in de dierbare kunst
van een gelezen gedicht
het willen horen
proberen te vangen
hetgeen het leven biedt
de tastbaarheid, het verlangen
te zijn als het bloemenhart
de contouren van de blaadjes
in het kleurige schetsje
opgetekend door een mond
belevend een toonzetting
ruisend als vogelvleugels…
LEGE HANDEN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
490 Als er niets meer
uit je handen komt
laat ze dan maar leeg
laat ze dan maar los
laat ze dan vooral
niet tot vuisten ballen
niet laten gaan
niet laten slaan
Laat ze vooral
elkaar kruisen
je handen vouwen
je ogen dicht
moment voor gebed
gedicht of hartenkreet
Laat je handen
dan schrijven
dan componeren
dan schilderen
met het potlood…
ZOEKTOCHT
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
509 Wilde scheppingsdrang van de kunstenaar
is een wolf, die voortrent over open veld,
eenzaam huilt, door woeste honger gekweld;
de speurende rover wordt niets gewaar.
Hij sluipt tussen struiken, loert almaar...
Schuilt ergens een prooi, of dreigend gevaar?
Wachten heeft geen zin. Dapper heengesneld!
Ruige bergen tegemoet. Vind het daar!
Het…
retroperspectief
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
432 de boom van mijn leven
draagt mijn werk
als haar vruchten
gerijpt werp ik ze af
onderwijl wassend
hoe anders weleer
braaf als geleerd
mijn leven als slaaf
van de arbeid
de tijd zien verglijden
hoe anders weldra
na balorige keuzes
mag ik gaan zonder spijt
mijn vruchten latend
hun tijd van leven…
Helmond opgehemeld
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
383 (bij 'De wolkenjager' van Saskia Pfaeltzer)
Hoog op een stoere sokkel
grijpt de gevleugelde wolkenjager
als een Pegasus naar hogere waarden
terwijl iedere toeschouwer begrijpt
dat hij de volgende Don Quichot
symboliseert, een nieuwe Icarus
die met zijn hoofd in de wolken
loopt en door de zwaartekracht
binnenkort op de harde stenen
in…
Als..
hartenkreet
1.7 met 3 stemmen
596 Als een frisse was in een achtertuin die
hangt te drogen in een zomerse bries,
Als een fietser onderweg naar morgen
altijd de wind in de rug bepakt met valies
Als een kraanvogel statig zwevend
op de thermiek van tak naar boom
Als kinderen die spelen groen als gras,
als raderen draaien gesmeerd om hun as
Als kleur dat kleurt, luchtig als…
Voor Julian A.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen
453 Wat er ook geschreven wordt, gezongen of gezegd
Er is altijd iemand, die vindt het niet terecht
Die woordkunst dus, per definitie omstreden.
Dikke pech dan maar, voor kunst is altijd al geleden
In de liefde is het door de een of ander altijd wel betwist
en moest de tekst toch eigenlijk, maar liever weer gewist
In de politiek mag in nog te veel…
Stilleven
netgedicht
3.6 met 13 stemmen
900 in volheid van leegte
vormt een opgerekte schaduw
smalle strakke strepen over zand,
in uiteinden verbonden,
wijzend naar een verhoogd terras
daar, verder, onder azuur
waar zicht in ongrijpbaarheid landt
een transparant glas,
verguld met aangeslagen licht,
reikt over eigen lengte heen
opweg naar een bindend slot
echter door de zonnestand…
Opwindende dirigent
netgedicht
4.2 met 5 stemmen
548 Vol aandacht kijkt hij naar de dirigent
in zilverfolie vormgegeven,
het ragfijn webwerk
geweven om zijn handen
houdt zijn blik gevangen
dan spreekt hij uit
wat in hem opgeroepen wordt
zo stond hij vroeger
de armen als die dirigent
ertussen strengen wol
die zij tot kluwens wond
zijn armen zwenkten
op haar swingbeweging
nog voelt hij…
Praalgraf
netgedicht
3.7 met 18 stemmen
614 uit de ranke glazen tombe
ontspruit een hemels bloesem
groots toont de schepping
schoonheid van stervende blaren
opdat de ziel gevoelde eeuwigheid
blijvend in ons kan bewaren.
diffuus licht
besprenkelt
dit panorama
en verspreidt de geur
van onvergankelijk goud
welke sierlijk met knoppen
lijkt verweven:
kunst is daardoor nimmer oud…
Gezonken
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
428 Warm mistig weer drukt de zwaartekracht het dal in
Bomen smelten boven boten
Plotsklaps verkoeling
Tot diepe dieptes uittorenen…
luchtkasteel
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
398 Van bladeren bouwde ik een fort
een spiegeling van broze idealen
dat reeds bij de eerste tegenwind
verwaaide als een luchtkasteel
meer en meer vult de slotgracht
zich met alle oude bladeren
tot het laatste idee verstikt
in een massa rottend blad
wie niet worstelt komt niet boven
wie schrijft blijft meestal nog drijven
al is het soms als…
De dans
netgedicht
4.3 met 13 stemmen
461 De dans
De wereld heeft met kunst en kleuren
toch nog iets wat doorgaans mist
Dit leven zoekt met haar bestemming
naar de hand die leven schetst
Deze aarde circuleert
en doet of toeval schijn vertoont
Doch ergens hier bekent een ziel
dat hij bestaande hoop erkent
Enigszins het tegendeel
ziet dat het lot diens spel wel speelt…
Hoezeer Vermeer
netgedicht
4.4 met 5 stemmen
405 door lieflijk licht belicht
heeft het meisje aan het venster
zijn liefdesbrief gelezen
het hart geraakt
dat hij haar schoonheid
heeft beschreven
zwevend
in eindeloos verlangen
die hij verwoord
en zij herleest
traant afstand de emotie
welke doet bewegen
in mythe en devotie
hoelang Johannes
zal zij wachtend blijven…
Zwervend Kunstenaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
390 De glorietijden zijn voorbij
Waarin hij zich bemind kon wanen
Ver boven staat en straat verheven
Geen bloed, geen zweet, geen tranen
Hij schreeuwt vol wrok en woede
Dat Nederland hem nodig heeft
En in protestmars van beschaving
Wordt zijn Waterloo beleefd
Dus bedelt hij aan ’t Binnenhof
Ach Halbe, geef mij brood
In ruil voor staatportret…
SÉRAPHINE DE SENLIS (2)
netgedicht
2.8 met 6 stemmen
424 (1864-1942)
Opgevoed met Maagd en non
Achtervolgd door hellevegen
Liep zij door de smalle stegen
In een witte bruidsjapon
Toen ze bijna niet meer kon
Kwam ze de gendarmes tegen
Die hebben haar kleingekregen
Juist voordat God zich bezon
Jezus had het haar beloofd
Maar vergat zijn trouwste bruid
Die van haar verstand beroofd
Verder…
SÉRAPHINE DE SENLIS (1)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
345 (1864-1942)
Kind van eenvoud, ouderloos
Dienster, wasvrouw, vale sloof
Vastberaden het geloof
Dat De Heer haar uitverkoos
Spaarzaam was haar vrije tijd
Toch wist ze die te benutten
Want in plaats van in te dutten
Zocht ze buiten naar Gods krijt
In de nacht mengde ze kleuren
Hoe, dat hield ze goed verborgen
’t Werk bracht Uhde van de…
Onomstotelijke waarheid
netgedicht
1.5 met 4 stemmen
394 De hemel splijt
't Gewelf ontlaadt
Haar tepel. De melk
Hun kind
Stadium van rust
Lichtflits. Gerommel
Een fase van schuilen tegen
De elementaire kracht van
De natuur
Gezamenlijk
Gaan vijf eeuwen voorbij
Over de brug met
Vier pijlers te water
De aarzeling
Schroom van de schaduw
In het mooi' licht
Vanaf de tel. Dit ogenblik
Na…
Spinvis
gedicht
1.5 met 19 stemmen
6.322 16
mei
zal
spinvis
de tryout
doen
van
zijn
nieuwe
programma
zwaardvis
een
voorstelling
waarin
hij
streekboekenschrijfster
annie
schuttersput
veldmuis
zal begeleiden
terwijl
erwin
olaf
een
makreel
op
haar rug
bindt
-----------------------------------
uit: Daar schrik je toch van, 2008…
VAN KRIMPEN BACK IN TOWN
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
469 Pure vlakke basis-oppervlakten:
plafond, muren, wanden en de vloer
Primaire kleuren:
wit en grijs:
vervoering voor dichten
over "Geen Gezichten":
van veelbelovende kunstenaars.
Door 'duur' van Krimpen, nog
veel meer puur: van Krimpen:
Kunsthal en vele musea waardig
Van Krimpen niet meer weg te denken
UIT AMSTERDAM, HET TIENDE STRAATJE,…
Plantin-Moretus
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
378 Een droom:
nog jong plant ik een boom.
Hij groeit en bloeit,
aanhoort geduldig mijn verhaal.
Hij weet:
er komt een dag
dat ik hem eigenhandig vel
en hij vermalen wordt tot pulp.
Ik schep papier,
hem geef ik alle eer:
Plantin-Moretus
drukt ons beider leven af.…
Zo is het
gedicht
3.2 met 4 stemmen
8.908 Breek hier je benen. Voormalig water
huppelt nieuwsgierig, verliefd door het gras.
Een lening meisjeslijf. Stoot hier je tenen
tot bloed aan die badkuip vol jeugdschuim.
De beeldhouwer, lefgozer, tovert uit leven
een kist vol gedenkgoed, laat hem lomp neer
naast een pad. Hij liet beweging stollen
in staal, beet op zijn kiezen, ramde
met…
Een duizendkunstenaar
gedicht
3.0 met 3 stemmen
4.443 Hij kan een veer wegblazen,
een vingerhoed optillen,
een bladzij in een boek omslaan
met de namen van alle duivelen.
Hij kan een hand vol zand
leeg laten lopen op het strand
uitkijkend op de golven
die elkaar steeds weer bedelven.
Hij kan een meisje aanzien
met zoveel liefde in zijn blik
dat zij zich tot hem richt
en vuur vraagt…