Alle inzendingen over emoties

Als gevoelens veranderen liefde je plots omarmd niemand is die het begrijpt of zal voelen jouw strijd. Vrienden je de hand niet meer willen reiken, dan zal de zon even niet schijnen. Liefde is toch niet gebonden aan een man of een vrouw gevoelens kan je niet verstoppen al is je liefde niet voor een persoon zoals ze van jou zouden…

Hassan Die gewogen en te licht bevonden werd zijn leven wilde hij met haar delen Ze vond hem leuk, oh ze vond hem méér dan leuk. Hassan, ik voel je pijn. Men wilde geen Hassan in haar familie Ik wenste met heel mijn hart dat het anders voor jullie had mogen zijn. Zij was niet sterk genoeg om voor jou te kiezen…ze wilde in geen geval…

zittend naast jou in die lege kamer en kijkend naar de grond vertelde jij mij hoe alles begon. je zei 'Het ging steeds verder het maakte niet uit Coke, wiet, hasj of speed Me zorgen maken deed ik niet' veel vragen vlogen door me hoofd toen ik jou die naald zag pakken en je langzamerhand werd verdoofd jouw mooie lach was verborgen…

Haar lieflijke ogen zijn diep bruin kwijnend - zacht vol pracht, ik vraag me steeds meer af: hoe wordt zij groot gebracht? Ik zag slechts het begin van het ouderlijk gezin, een bloemknop van een vrucht een vogel op haar vlucht. Iets wat traag ontwikkeld wordt ook gestaag groeiend niet verdort. Ik zag slechts het begin van het ouderlijk…

mag ik alsjeblieft van jou houden…

ik tel de woordjes wel naar licht en kleuren onder de eeuwige zon van verre zonnestraaltjes weerkaatsen woordjes ontvouwen zich op mijn netvlies (zucht naar het licht, om wat ik van binnen koester) ik benijd de vogels wel die het zonlicht van wederkeer vangen aan de vleugels van het hart goud gevederd…

Streel mijn woorden in de stilte die je wilt dragen met de warmte die momenten laat slapen. Waar onze liefde in elk spiegelbeeld steeds mooier wordt en jij weer met mijn gedachten spreekt als ik dromen verlies die niet meer kunnen wachten. En de tijd fluistert wat ik wil verzamelen als jij weer dicht bij me ontwaakt.…

Nooit gehoord, nooit gezien. Nooit gevoelt, geproefd misschien. Nooit gehad, nooit gekregen. Nooit ervaren, wel gemerkt daarentegen. Nooit samen, nooit alleen. Nooit gelijk, maar oneven één.…

Je prachtige lichaam, een afdruk in het zachte mos, onontdekte zalige gebieden. De zon morst warme stralen door het dichtbegroeide bladerdak. Een tropische vrucht; jouw rode lippen. Een lichtvleugelig vliegje landt op je perfecte borst verjaagd door jouw lome handen. Bevende handen vertellen woordeloze verhalen, te angstig, te onzeker…

nu zit ik hier, als klein verdrietig meisje, verslagen. nu zit ik hier, en het enige wat ik kan, is stil zijn. stil, geslagen, bang, en alleen. verdriet overheerst mijn goede gedachten. verdriet, om iets wat ik niet weet. verdriet, om wat mij niks aangaat. want niks gaat mij aan, want ik ben zo alleen.…

De dag dat we je haalden herinner ik me nog als de dag van gister je was een lief klein hondje en liep parmantig met ons mee je staartje fier in de lucht alsof je wilde zeggen wij horen bij elkaar bij jullie voel ik me thuis maatjes zijn we zeker geworden jij liet ons met je sterke karakter weten wat je wilde dat gebeurde meestal ook…

Niets is er. Er is niemand. Zelfs geen leegte. Zelfs geen iets. Er is niets. Toen vroeg ze mij: Is er iets? Ik zei ja: Er is niets.…

te voet volg ik de wetten der wegen tussen het lieflijke groen en rimpels van licht maar veel sneller dan de voeten wordt het hoofd lichtzinnig en in een lome omhelzing gaan mijn gedachten als vogels zwenken langs de wetteloosheid der paden mijn woorden breken als golven schreeuwen met de meeuwen tegen de branding de zee kan mijn onrust…

de zon zong op de houten tuintafel door het flesgroene licht "is just a perfect day" in de hand van het heden vandaag is alles goed (klank, kleur en weidegeur hebben vrede) nu ik toch buiten ben kan ik het niet laten om te zingen oh, het is gewoon zo'n perfecte dag geef me over aan fluisterliedjes die leven geven dat tussen hoofd en…

klaarwakker, zo dacht ik te lopen, op iets wat soms aandeed als het prettige van mos, om fluisterend te zoeken, te voelen het minste geringste: alle erkende bestaande variëteiten van schaduw dit uur van de dag, opdat men mij voegde, met nodige discretie, bij de lijst van gewone prestaties in het boek der vergelding, het grote jaarverslag…

Het zee-geruis zal ik nog dan gedenken als diep in zand, mijn hoorloos oor vergaat, als lichten mild mijn ogen niet meer drenken, als zonder woon mijn ijle wezen staat. Naar 't zee-geruis zal ik nog dan verlangen als naar het liefst wat mij de wereld dee. Zij zingt de kroonzang aller wereld-zangen, de op zandig veld neerdonderende…

Als een gebroken vrouw verlaat alle vreugde haar gezicht, de zon verdwijnt en daar gaat ook het licht. Het licht dat ooit zo helder scheen, gaat nu elders heen. Ze is bitter en koel, is alleen en heeft geen doel. Ze is gebroken, gebroken, gebroken.…

er is nog bewijs, een lichamelijk deel van jou stil bewaard, als een rond de vingers gedragen relikwie de kleine schrijn glanst zilveren gedachtes ze reflecteren stil dat lieve monogram, nooit verjaart jouw naam als ik buiten kijk en vogels beven in hun vleugels dan weet ik dat de kou slechts winters baart, maar nu verlang ik naar de…

Geluk was ooit een mantel die zich soepel om je schouders legde die je niet merkte en niet voelde tot hij afgegleden was Nu echter komt geluk in druppels kralen kleine kristallijne die je snel moet vangen en bewaren in de zakken van je jas Laat ze in grijze tijden door je vingers glijden en weet weer hoe het was…

In mijn hart, mocht je komen wonen was er een kamertje, speciaal voor jou wanneer je er ook had willen komen ik hoopte toen, spoedig al heel gauw. Je mocht er van mij altijd wonen blijven een gedachte dat je toch iets bij me bent 'n idee, al weet ik jij bent niet te krijgen toch ben ik blij je te mogen hebben gekend. Je eerlijkheid…

ik mijmer om de slasaus die ik niet proef wanneer ik het gras ontgroen en kleurloze wolken blauw wil schilderen zodat de lucht zal klaren en ik mijn blik verruim de schil is te dapper voor mijn tanden het knarsen ervan maakt me angstig, het kleed dat me warmt laat ik vallen en ik boezem mij aan de wind die steeds kouder lijkt te worden…

Er zijn dagen met zonnestralen de regen die tikt tegen onze ramen onweer, geeft jouw gevoel zo weer de liefde die het zo mooi kan vertalen ons leven, waren we nu maar even samen hand in hand lopend langs het meer! Het leven, waar jij ook mijn zonnetje was in vele dingen denk ik zo even aan jou het praten en ook je spontane gulle lach die…

Een bloem zo mooi en groot gele kleuren met een donker hart. Zij staan met hun armen in de wind omhelzen zo de warme zonnestralen. Naar de hemel zullen ze gaan groeien de goudgele bloemen van de zon. Ik mag naar de zonnebloem kijken tot ze jou in de hemel zullen bereiken.…

Zwarte bladzijden uit vergeten boeken herinneren leegte in ondenkbare dromen en in vleugelloos vliegen blijven onvergetelijke nachten liefdeloos ondergaan wat er zonder woorden ademt achter stilte van ’t bodemloos antwoord.…

in de luwte ver van potloden en pennen verf ik de ouderwetse kast van groen naar wit naar iets van wit af lees het verhaal in de deuren als levend hout dat vertelt over wat is geweest en in nerven en kieren soms doorgezakt de ruimte kleurt in dagen, zelfs jaren planken zijn gestapeld naar de laatste behoeften zichtbaar aangedaan…

zo als nu fluistert de wind blijkt dat er alleen maar verliezers zijn moeder vader kind man vrouw zus broer de een zonder de ander geschreven woorden op papier vertellen het verhaal van gevallen vleugels een requiem in vogelvlucht een verloren schoen getuigt…

wringen in bochten duistere krochten tierelantijnend soms wegkwijnend kreunend, steunend een brevet naar onvermogen woordenbrij, onvertogen neen, da's niks voor mij ik houd het liever simpel…

Het is nu was Verleden tijd Vriend en vijand Wreed en zacht Geen perspectief Is wat jij bracht Herkenning is Het verlies van Macht Daarin ligt De toekomst Je bent nog steeds Maar zonder Kracht Eindelijk is daar Ruimte voor Herstel en nu Te zijn.…

leegte... ...een leegte die langzaam in mijn lichaam trekt. Alles wat er over was, is nu voorgoed voorbij. Ik lig op bed, ik denk aan niks Het doet zelfs geen pijn. Het is leeg,…

Zee golven meeuwen voetstappen in zand vervaagd door de tijd herinnering aan heel lang geleden voorbij.…