inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.076):

Zonneklaar

Ik zal mijn ogen richten
naar de binnenkomende zon
de nazomer omarmen
met de late rozen slapen
ontwaken in liefdevolheid
ziende een heldere levensbron

ik blijf riedeltjes, klanken zingen
als de leeuwerik in het roggeveld
dansen met de wilgentakken
windwuivend in het vijverpark
lezen, hoe een dichter in woorden
de schoonheid van liefde vertelt

vele keren nog zal ik dagdromen
hoe een leven vol vlinders kan zijn
ervaren dat de maan en sterren
in eerlijkheid naast elkaar staan
ik wil trachten in een eenheid van licht
mij te verweren tegen de valse schijn

Schrijver: Hilly Nicolay, 20 september 2010


Geplaatst in de categorie: emoties

3.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 310

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

dick panman, 15 jaar geleden
Je innerlijke belichting rekent af met valse schijn. Mooi!
Astridv, 15 jaar geleden
Woorden die als warme zonnestralen, windwuivend in het vijverpark , vertellen van schoonheid en liefde, heel mooi!
kerima ellouise, 15 jaar geleden
in eerlijkheid tegenover het leven staan, blijvend in eigen zachtheid...zo mooi om te lezen!
Coby Poelman, 15 jaar geleden
Wat een sprankelend gedicht vol liefde en vreugde! Je wordt er helemaal blij van en voelt een kracht binnenkomen die alles aankan. Hartelijk dank voor dit unieke gedicht!
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Jouw positieve kijk op het leven heel mooi verwoord in dit gedicht!
ingridvoerman, 15 jaar geleden
een prachtig gedicht..heel mooi dit te lezen!
switi lobi, 15 jaar geleden
Geheel vanuit je pure zelf.. lief mooi mens die je bent.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)