26123 resultaten.
Spreeuwen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 148 Alsof ze een bewegend kunstwerk
in de bewolkte lucht willen hangen
zwermen kwetterende spreeuwen boven
de oude kathedraal van de rivierstad
de geuren van de herfst leerplichtig
waaiende winden, stijgende lucht
het vliegen in formatie kundig
het stadse leven heeft zijn klucht
de een ziet het als een teken uit de hemel
een ander stoort zich…
HERFSTVREUGDE IN DE TUIN
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 162 de hemel is duizelig van zonneschijn
schaapwolkjes drijven in de verte voorbij
ik kijk de tuin in achter het gordijn
de hemel is duizelig van zonneschijn
hoe dieprood de trissen herfstvreugde zijn
als een vlammend tuinvuur in het dode tij
de hemel is duizelig van zonneschijn
schaapwolkjes drijven in de verte voorbij…
herfst
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 496 is jachtig
de herfst is mooi
de herfst is machtig…
Herfstgedachten
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 282 Een verleidelijke zon, pikt nog even wat dagen
van de herfst, voordat onredelijke regen
de stad zal overweldigen, met vormelijke vragen
en diepe gedachten tot in ’t duister van de nachten
zullen zich mengen met bijzondere dromen
om in het leven verder te komen, doet de mens
soms iets geks, voor de ander misschien vreemd
maar door gedrevenheid…
liefde voor seizoenen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 237 prachtige kleuren
doen mij beseffen, dat ik
hou van dit seizoen…
Ademende stad
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.154 "
krijst de taaie toerist terwijl de stad zich herhaalt.
Hij raast naar de baas, die zijn kuren kent,
een lage wind snelt door de lijn,
“He, chef, ik heb mezelf verwend.”…
Neon
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 440 De gezichtlozen, dichtgeplakte ramen, de
anonieme koplampen zonder ziel
vormen de bedreiging en beschutting van mijn stad.
Passief te worden meegevoerd
tussen huizen die nooit zullen buigen
Flats die slechts het licht weerkaatsen van
een flits aan de overkant.…
New York City
gedicht
3.0 met 17 stemmen 9.413 Er brak plots brand uit
in het Museum van Moderne Kunst.
Ben Shahn, Robert Moterwell en Man Ray
dienden haastig van de muur gehaakt
en weggebracht. Ik keek toe,
de handen rustig in de zakken.
Heimelijk legde ik de eerste steen
van het UNO-gebouw (1949).
Buiten, in de zon van 5th Avenue
liep een meisje uit Californie,
ik telde haar zomersproeten…
Zondag stad
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 626 De rust op zondag in de stad
Is een weldaad voor het oog
Zo kuierend door mijn stad
Kijk ik naar mooie panden
Statig hoog de herenhuizen
Ontdek de lijnen en de bogen
De zware deuren en hun oude taal
Aan de singels en de grachten
Hun tuinen en de lanen breed
De hofjes die de stad herbergt
Waar ik mij in een sprookje waan
Een wereld…
voor stad
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 503 door stads- en lenteleven drentelen
met een zon die piepend op de schouders hijgt.…
Amsterdam
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 264 Springen
Vloeien
Woorden
Begaan
Verzwijgen
Moorden
Ontstaan
Vergaan
Studenten
Zingen
Dreigen
Ambivalenten…
cover met belofte
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 648 de stad
legt op het plein
haar arm in een gebaar
van verpozen
de banken hangen leeg
er blaast een regenwind
door de kastanjes
de boekhandel wenkt mij
aan de overkant
met versierde ramen
het aanbod nieuw
kleurrijk de uitdaging
vele letters ogen groot
ik koop een boekrug
om te stelen
een cover met belofte
mij op mijn bestemming
nu ik…
Als ik op de Rozengracht
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 220 De bruggen en de rondvaart
ook daar dan nog eens bij
de Dam met al zijn duiven
dit is de stad voor mij.…
In deze stad
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 367 'k Zoek
in deze stad
je gezicht
tussen stenen
zwervend
over pleinen
achteroverleunend
op een bank
kijkend naar
niets zeggend
of haast
zwijgend
'k zoek
je gezicht
in deze stad…
Mijn stad
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 466 Mijn stad, mijn stad,
's nachts; dan ben je eindelijk,
alleen van mij.…
de Stad
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 115 De slaperige stad lijkt nu zo klein
zo triest en zo verlaten,
de nacht hangt als een klef gordijn
boven het asfalt van de straten.…
Haagsch Gevoel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 217 Van onze stad als zijnde één
multi culti bruisend gekrioel
waarin alle mensen gelijk zijn
dat is mijn Haagsche gevoel…
de dag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 118 voor even schreeuwt een man
zijn koopwaar prijzend aan
is dan weer stil en kijkt verlangend uit
naar mensen die niet kopen
de gouden klok van boven in de mooie toren
zet niet de vaart erin maar kijkt
als oude wijze man de drukte aan
en weet dat hij de dag beheerst
de dag gaat voort in eigen tempo
tot de rust in de avonduren valt
de stad…
leiden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 207 Wel je kent ze wel
mensen die jou het liefst
zien vallen
Kunnen ze lekker lallen
lekker je leven verknallen
Als ze maar kunnen klagen
zeiken roddelen en
steken in je rug
je kent ze wel
van die types vol met
haat
die vragen hoe het met je gaat
en keihard lachen in je gelaat
Deze wereld zit vol met slangen
ze zitten in een diepe kuil verscholen…
anders
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 101 Als een ander tijdperk
is aangebroken
Herezen uit de scherven
van het verleden
Een muur die je moet stutten
hetzelfde maar toch anders
anders val je
in het middelpunt
van een labyrint
waar je ooit jezelf
tegen kwam…
Stad
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 141 De stad ligt in een kuil
maar jij laat het niet los
de wolken, regendruppels
de hemel, alle sterren
maar jij laat het niet los
armoede, verdriet en pijn
het laat je niet gaan
de stad schuilt in een droom
je kan niet meer ontsnappen
de bomen, de lucht
alles ademt jouw stilte
je bent een vreemde
op de vlucht
er droomt een schaduw…
gekleed in steen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 251 wijken
waait wind dicht aan het lijf
vaak lijkt het alleen maar stil
het verkeer sluit onverschillig
in panden van de nieuwe wijk
waar licht een rimpeling begint
op een plas de trillende jonge
boom staat in een kom van beton
soms staat nieuw leven op langs
de kraag en jaagt bladeren in een
slordige dans voor een groot feest
maar de stad…
jouw stad
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 66 deze horizon draagt jouw naam
hier liggen jouw ouders
hier wacht jouw steen
dit is jouw skyline
jouw handtekening
jouw stad,
was getekend…
ik woon niet in de stad
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 106 ik woon niet in de stad,
in het licht van hoge bakens van beton
met een vertwijfelde relatie
tot verkeerslichten, die met tussenpozen
op rood springen.
ik woon nooit in de stad met vloeren van regen,
lege spiegels door een auto stuk gereden
en nooit zal ik wonen onder barse fonteinen
van lichtreclames.…
Openbaar kunstbezit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 16 Openbaar kunstbezit:
de brandweermannen trainen
in de Seine, in het galante park
spelen veertig mussen
met zondagskinderen, en
olie en zand varen gestaag
door het dichte net
van krioelende mensen
Bij de nieuwe brug knijpt een schip
twee dekken scholieren uit:
een lang lint oranje petjes
golft boven de brugleuning
naar de overkant en…
in het landschap van de stad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 74 zwerver
zijn fiets gemakkelijk naast
een plastic tas geparkeerd
slaapt onder wakkere wolken
een droomloze slaap
de stadsmus
laat zijn spiedend
vogeloog vanuit
de heg op een vale
boterham vallen
de vrouw
kijkt betraand door het
raam naar de zwerver
naar de mus en terug
en draait zich om
wie overleeft
in het landschap
van de stad…
Den Haag
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 189 Den Haag
Mijn stad
Zonnestad
Waar ik alles had
Geboortegrond
Achtergrond
Toekomstgrond
Eigen stad
Hier zo grauw
Ik kom heel gauw
Weer terug bij jou
Voorwaarts mars !…
Eindige stad
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 99 op de trappen van de
stad. door talloos treden
uitgesleten. strompelen we
naar boven. met kromme oude
poten.…
Ik droom van sneeuw
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 759 Groen was mijn gras
Jong en smakelijk
Bont kleurde ik de bloemen in de lente
Ik was zo ongelooflijk aanrakelijk
Heet de zomer, in de stad
Frivoleerde ik het terras
De zon die ik aanbad
Ik wist dat ik er was
Zelfs vallende bladeren
Konden mij niet verkalkend veraderen
Mijn leven, een en al kleur
De herfst sublimeerde mijn geur
Uiteindelijk…
Maneschijn Blauw
netgedicht
4.0 met 82 stemmen 157 Vergeef me maneschijn
voor dit felle licht.
Hoor de nacht vervalt
tot één enkel ogenblik
van passie en verlangen
uit hetzelfde vuur
dat brandde in dit donker uur
tot vervelens toe.
En de jonge aankomende dames
zich, schaars gekleed, begevend
naar het midden van de cirkel
dat zich liet hullen in het zilver
satijnen lied van de zonnewende…