Alle inzendingen over Log lichaam

Hij deed er jarenlang echt alles aan om het voor iedereen geheim te houden, misleidde, loog, maar thans belicht die fraude een diep verborgen deel van zijn bestaan. En kranten koppen ongecensureerd wat niemand wist: “LAURENT HEEFT GESTUDEERD !”…

Hij was één van de grootste sporticonen, En heeft tot nu toe elke test getart, Maar al die jaren loog hij tegen Mart, Want hij zat vol met epo, cortisonen. De man die elke berg kon overwinnen, Mag aan een lange afdaling beginnen.…

Zeer prominent rijdt in vakantiehorden de caravan, dat lelijk log gedrocht, zeer wankel wiebelend in elke bocht... zo’n caravan kan mij gestolen worden! En wordt mijn wens dan eindelijk verhoord, dan wordt dat kreng gelijk weer opgespoord!…

Ik ben het oog dat van heel hoog in de lucht naar jou kijkt ik zie wat je denkt en wat of je loog Het spel en de regels met dwazen en kwezels stel ik op en bedroog je en zonder te zien weet ik echt of je loog…

Daar is ie, de bekentenis van 'Boogie' Net nu de eerste lentekoers ontluikt Vertelt hij ons hoeveel hij heeft gebruikt En al die tijd, 10 lange jaren loog ie Hij wist daardoor geweldig wiel te rennen Maar blijkt nu ook nog kampioen ontkennen.…

met 'n kudde koeien die kauwen en herkauwen de godganse dag liggend, log lopend het gras tot modderpoel Maasoever platgetreden... Het heden 'cool' zonder fles en glas melk goed voor elk?…

Het toilet was gechloreerd Net als mijn adem Benemend Het glazuur straalde wit Net als mijn gezicht Bleek Ik hoestte tegen beter weten in Mijn ademnood weg Loog Dat droge tranen erger prikten Dan chloor op wc-papier…

Waar het leven Niet meer woont, De dood niet Langer wacht Maar nu al Is komen wonen In wat mijn brein Schijnt te zijn, Terwijl het lichaam Zo op het oog doorgaat Met leven, nog, Worden graven Opengebroken En vind ik de Dood die uit het Leven is opgestaan, Is het alleen de dood Nog die leeft…

Zwaar peinzend hoofd, met eeuwigheid omtogen, doorgroefd van voren, door de idee geleid, diep over al dat werelds wee gebogen, dat, staag opwellend, in Uw boezem schreit; schoon hoofd, wars van versiering, los van logen,* wijd-stralend brandpunt van al-menselijkheid, waarop, nu 't aardse leven is vervlogen, een glans van eeuwig leven ligt…

Zo vergeefs gegeven leven waar oren log het juiste niet verstonden. Wat is vergeten , wat vergeven verweven leven. Elke dag zie je nog de kraaien de weerloze roos in de morgen. Voel je nog het kippenvel denk je aan het riool, de ratten en het leven van toen.…

Het ademt aarde door zijn flarden ondergrondse baarden Door snorren snurken de zwammen vlokken en sporen Onder zijn hoeden hurken slakken slurpend aan het vlees In de lamellen liggen larven log achter de luwte En de regen met het mos heeft zijn herfstroes ingestopt…

Een jonge lobbyvis genaamd Van Lienden Bedacht een listig, aalglad winstmodel Miljoenen euro’s ving hij, wonderwel Waarmee hij, loog hij, slechts ons landje diende Hij zwemt in geld door deze lepe list Tot Plasman hem met niks uit water vist…

Taïda loog mij meer dan één keer voor Zei Rita, en dat vind ik van de gekke Dus moet dat kind onmiddellijk vertrekken Want wie de boel bedriegt, moet ervandoor O ja? sprak toen de Tweede Kamer fel Jij hebt ons óók bedot, en jij bleef wél...…

zij was bekend door de glimpjes uit haar ogen stukjes licht die hun boodschap nooit logen er was altijd verbazing over het speciale moment verwondering door beiden ogenblikkelijk erkend pas later kwam de lach die magie altijd bij zich had in het warmhartig weten dat wij elkaar nooit zullen vergeten…

Droeg je loden last Nam vier kussen voor je mee Zag je roodomrande ogen Legde een bos met bloemen in je hand Ze leken snel verlept te zijn Spraken over nu en straks Niet over toen Ja, we logen Ondanks opgewekte woorden bleef het wat het was - Stilgezwegen pijn…

Nog één week wachten, luidde het betoog, Ik wou dat Rutte dáár eens over loog.…

het levend lichaam loopt in de rechter dij ontstaat een gevoelloze spierlaag als het lichaam gaat zitten komt de dij weer bij het levend lichaam lag wel de hele nacht in slaap wordt wakker met een zwaar gevoel in de onderbuik thermostaat van de prostaat het levend lichaam ademt maar als het de vage geur van een roos wil opsnuiven voelt…

Vrouwen, de gevulde van veertig zitten in hun vlees als in een luie canapé. Wulps en weelderig en weldoorvoed. Onderuitgezakt, gewichtig opgepropt in negligé. Ingekapseld, vetgemest en opgefokt. Veelal voos dan vast geslibd. Kooitje open, deurtje dicht - stom wicht dat de geur van het hooi is vergeten - vlinders van het zwaargewicht.…

Mijn geest zoekt een nieuw Lichaam voor mijn ziel, ik leef Al dagen niet meer. Bevreesd zonder hoop, Bedrogen, leeggezogen Door dit vacuüm Waarin ik als een Levensloze zaaddrager Zweef, vol verlangen Wat grond te vinden Om in te kunnen groeien. Maar zelfs de aarde Laat mij niet in mijn Waarde.…

Ontklede toen je lichaam dat je liet liggen vlak bij mij lagen je armen die evenals je benen en je buik, billen en borsten naakt lagen... Toen pakte ik toch de sprei: het werd te veel voor mij…

Weer neergeschoten door het verleden Lig ik verlamd met een berg Herinneringen op mijn borst Te zwaar om mij te keren naar het heden Een gapend gat in de rug Eens zal je leren Wat je achter je laat Komt toch weer terug Kou langs de graat Verstilt het hart…

Bejaarden heb je in soorten en maten en op een dag, ben ik het ook. Dus liefste vlucht nu het nog kan. Vlucht nu we nog dansen,lachen en praten, vlucht voor het grijze spook. Want wat krijg je dan: Gemier en gemeier, gezeik en gezeur. Zo doof als een kwartel, dement als een deur. Lekkende blazen, verzuurd tot het bot. Verbitterde dromen,…

in het schijnsel van de heldere maan blijf ik even verstokt staan ware het als haar gloed, over een rustige zee straalt jouw schoonheid mij tegemoet als ik dan door jouw passie heerlijk zal slapen en na een nacht van dromen stralend zal ontwaken zie ik diezelfde schoonheid voor eeuwig bewaard als bij het eerste moment waarop ik…

onder de burka hoe zacht ze ook mogen zijn de grote borsten op siliconen het grote borsten geweld woedt in de lijven het gevulde hart loopt over van gouden bergen met zon en zoet bloed lekker warm in bed pijn en geen pijn tegelijk hoe wonderbaarlijk modieuze meiden bijna de hele winter ontblote nieren…

ik ben een tweeling in mijn eigen lichaam aan voeten en handen gebonden samen spelen we mens erger je niet thee en mariakaakjes staan op onze ribben onze zusjes spelen met barbiepoppen in de linkerkamer de rechterkamer is gesloten wegens restauratie ik gooi nog wat blokken in het hartvuur onze ingewanden rillen van de kou…

Is het met je borsten mis? Treur dan niet, want weet je, Als je een bh een A-tje is, Dan heb je toch een beetje.…

de lange nacht sliep niet genoeg het licht ontwaakte veel te vroeg en regen striemde ruiten het koude lichaam weerloos bloot aan zwaartekracht van ouder lood mijn binnen wil niet buiten…

o ,liefde ik zuig je in mijn ogen als muts trek ik je over mijn oren fameuze klanken besprenkelen mijn tong – mijn huid in volvoering als satijn omhul je mijn lichaam geladen laaf ik mijn dorst grijpend in deze storm brand ze gaten in mijn kleren blijf maar liefde, dring maar binnen ik geef je wel onderdak o , liefde drink me jouw volheid…

nog ben ik in naaktheid van het afwezige verstijfd in stilte in het gestamel van betovering een voorschot op het leven nog blind in duisternis vervreemd nog zal ik opstijgen onaangetast in ontsnapping beetje bij beetje uit het lichaam nog nooit was ik hier maar in teken van leven werd mijn naam kenbaar gemaakt…

dood je wilde schoonheid in een zacht lied als een landschap zonder lichaam of vermaalde rust in stof van verdwenen namen die nooit meer zijn gezien…