163 resultaten.
oude liefde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 994 liefhebben verleerd was
in nevel verpakt
de decoratie van een stad
zeven gedichten heb ik geciteerd
ze verrees niet
huilend heb ik het karkas omarmd
de lippen gereinigd met toverspreuken
maar de leugens bleven
de sporen van de tijd gevolgd
toekomst bleef uit
de vingers kapot gespeeld
ontwaakte ik
met een lied op de lippen
de gitaar vertrapt…
De stier en de tribune
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 525 Zag U hoe hij mensen vertrapte
mensen die er genoegen in scheppen,
deze vorm van ‘vermaak’ te aanschouwen?
Zag U het ook, dan bent U met mij wel eens,
dat deze diermishandeling te ver gaat.
Het beest werd afgemaakt, alsof ie van tevoren wist:
dat deze wedstrijden altijd door de mens
gewonnen worden.…
Verlangen
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.407 De alles omvattende hoop
is gestorven, vertrapt
vergruist in koele
wegwerp gebaren.
Te zus te zo bevonden.
Maar de wind zingt,
waait over de zee
die is prachtig azuur.
waait verder, naar daar,
waar niemand nog luistert.
Verloren haar greep.
Rust eindeloze rust,
in mijn hart, mijn zijn.…
liefdesverdriet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 242 liefhebben verleerd was
in nevel verpakt
de decoratie van een stad
zeven gedichten heb ik geciteerd
ze verrees niet
huilend heb ik het karkas omarmd
de lippen gereinigd met toverspreuken
maar de leugens bleven
de sporen van de tijd gevolgd
toekomst bleef uit
de vingers kapot gespeeld
ontwaakte ik
met een lied op de lippen
de gitaar vertrapt…
ontwaken
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.302 in vers vertrapte aarde
staan mijn voeten
onwennig
ik volgde je lach
en de ronding
van mijn verlangens
jij draait je om
en vraagt waarom ik hier ben
of ik je ken
de aarde zuigt
mijn woorden zacht naar binnen
verlies mijn zinnen
en mijn eigenwaarde
doch zonder een geluid
beroer je zacht mijn huid
kust mijn koude lippen
terwijl de ochtend…
dag Dag
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 441 er zijn dagen zonder
naam
en ik zie noch hoor
het woord dat past in mijn
mond
nachten worden nachten en
blijven hangen in mijn armen, soms
hard of eenzaam, ik noem ze ook wel
zwart
dan ben ik blij dat de ochtend komt
het gras vertrapt door vrije
letters, honderden
wanneer ik mijn vingers leg
op wit; sneeuwrozen of wolkenzon…
Hartslag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 174 priemgetallen
bovenkomen en verwekken
als kunstvorm
de aarde als dekmantel
kleur als kapsel
paladijn terzijde
een kort manifest
terug naar het onderaardse
onzichtbaar geduldig wachten
op het onverwachte
diep in mij klopt vandaag
het hart van de cicade
morgen tik ik als halfgodin
mijn stellingen op
matglazen deuren
om bejubeld of vertrapt…
Blazen bazuinen finale
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 141 nog schetteren trompetten
schreeuwen sprekers
hun lof over de partij
blazen bazuinen finale
tot vendels en vlaggen
worden gestreken
en zonder peiling
de uitslag wordt bekeken
folders vertrapt
ballonnen geknapt
in achterkamers
gonzen verhalen
konkelarij giet
water bij de wijn
het etiket pluche
kent zijn eigen venijn
de coalitie…
Hakken: in 't zand
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 277 maar dat is volkomen verkeerd
wanneer een ander je vertrapt
is het woord 'vriendschap'
verkeerd geinterpreteerd.
Zet dan fijn, je hakken in 't zand
want geloof me: het zijn mensen met
weinig verstand, die je op je hart trappen
Dus zet ze maar in 't zand: die hakken!…
Overeenkomst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 En zo deden de nazi's tegen de Joden
op exact dezelfde manier hebben zij
de Joden vernederd, vertrapt, verwoest.
Men is het verleerd om tussen de regels
door te lezen. Ook dat is een crimineel
feit. Als roofvogels domineren zij
vanuit de hoogte. Toch zit ik op de
openbare banken waar en hoelang ik wil.…
Korenbloemen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 90 Ik mocht ze daar niet plukken,
de rogge werd vertrapt.
En ik moet eerlijk zeggen,
de boer heeft mij heel vaak gesnapt.
Ik kon het toch niet laten,
en plukte telkens weer.
Ik denk dat hij dat ook begreep,
Want met een glimlach,
keek hij op mij neer.…
Gedonder in de graven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 583 Met gespreide vleugels
vliegt zij richting einder
daar waar zij de dood
vermoedt schieten beide
ogen hartstochtelijk vuur
maar raken kant noch wal
verscholen achter aards
leven lokt hij immer
machteloosheid in zijn
duistere val vertrapt
hoop en schopt wanhoop
langs grijsgrauwe zwerken
waar taal voor altijd
zwijgt graaft hij een
kuil…
Bevroren tranen
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 457 Krom gegroeid door lange jaren
staat gebogen in de koude wind
de oude eik met kale takken
te staren naar zijn afgevallen bladeren
die dor en droog de grond
bezaaien, geen kleur meer hebben
vertrapt door mensenvoeten, droog
en krakend tot verpulvering
en zelfs zijn stam voelt koud
waar bast al afgebrokkeld is
nu buigt hij 't hoofd, en…
Dichtland
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 996 Een wereld verscheurt door de deurbel
bezoek die stilte vertrapt, als stof
van de reis nog kleeft, jetlag kwelt,
gebroken dromen in m'n hoofd crashen.
Hoe moet ik dat weten, zoiets stoms als
verjaardagen, ik ga iets doen aan die bel
niet gehoord, niet geweten, niet gedeerd.…
De dood van de oude dame
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 674 vanaf een grote hoogte
kijk ik het leven aan, de dood van de oude
dame is slechts een wond die sluit
haar gezicht lijkt vertrapt maar is slechts
een bladzijde uit een oud geschrift, geen
doctorale betekenissen of een afdruk
van de grijns die haar heeft verstikt
de dood maakt hindernissen en
spreekt van binnen uit
bemoeienissen die streelden…
een bed vol onkruid
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 377 haar schoot is verdord
het liefdeloze zaad was
te schraal om te ontkiemen
zij, die zo verlangend was
naar morgendauw, welke
haar vruchtbaarheid zou geven
onhoorbaar liep de leugen mee
verstopte zich in de lentebloem, hij
slingerde zich om de tere roos
vertrapte de onschuld, en vulde
het bed met distels en netelblad
overwoekerde de liefde…
De winter is in ’t groen gekleed
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 de winter waait alleen
wat kil achter groene voile
herfst vertrapt door lentetijd
haar strijd heeft aangezet
gewassen jaarlijks sterven
nu zomaar overleven waar
niet altijd het zonlicht straalt
naar buiten snel ter been
groetend naar de bijna kale
wilgen waar al een liaan gedijt
boven gekrokust bloemenbed
wie wil zo’n beeld niet erven…
Beminnen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 189 wonderen
een koorddansende suppoost
bewaakt de fleurige zalen
waar niemand binnentreedt
alleen de kruipende en bukkende mens
is welkom in dit lokaal
een enkeling heeft moed genoeg
kwetsbaarheid is de enige kracht
en de eenzame weg die tot ontdekken leidt
de route blijft angstig leeg
alleen de ogen van een minnaar
nemen het risico om vertrapt…
De vieze man
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 150 Een vertrapte
straattegel in de zondagse
regen. Leven doet hij zo
nog wel, maar wie zal voor
hem zijn voeten vegen?…
Bevrijdende juli
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 344 Juli schenkt geen vergiffenis
Juli is bedorven
door het gemis
van twee hemelse meiden in die helmaand gestorven
Juli is niet het begin van de zomer
Juli is koud en barbaars
Weg in mij de dromer
Vertrapt door de zwartste laars
van zelfhaat en schuld
Maar juli gaf jouw bevrijdende schoonheid
die aan mij onthult
gelukzalige vervullende vrijheid…
GUNST BIJ EINDE
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 44 Het oude Babylonische volk
was wreed en heerszuchtig
vertrapte vele landen
gelegen om het eigen rijk
toch kreeg de gestrafte
wachtend op terechtstelling
een eigenaardig eerbetoon
de terdoodveroordeelde nam
in de laatste zeven dagen
van zijn aflopend leven
deel in de wijze raad
van het bestuur der stad
de klamme angst van iemand
die…
Assen in mijn lijf
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 2.193 In de schemernacht
zie ik
een woedende schim,
gebogen over
een vertrapte ziel.
Weggereten
is de liefde
in mijn lijf.
De grens
van woede
is bereikt.
‘k Verdraag
geen licht meer
in de assen
van mijn verdriet,
weerloos verdwijnen
mijn oren en mijn ogen
in het niet.…
Blinde paniek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 259 ik heb de
massa’s gezien
blij de gezichten
vlaggen en leuzen om
de aandacht te richten
het samen
verbroedert
een leider die moedert
zijn maten op weg
idealen op spandoek gezet
ineens is er drukte
gedrang van de kanten
het eerste vluchten
uit het benauwende
zuchten in blinde paniek
mensen die vallen
niet op kunnen komen
vertrapt…
(geen titel)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 327 ik wilde je aanraken, maar het geheim moest bewaard blijven
kon ik je maar zeggen, maar zou de werkelijkheid niet smalen
als een dronken persoon die de bloem vertrapt.
nu ben je ouder en ik zie een vrouw in wiens ogen
ik nog even de vonk opvang van tien jaar geleden.…
Woorden schieten mij tekort
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 3.082 Woorden schieten mij tekort
Tranen vloeien in overdaad
Mijn hart is leeggebloed
Mijn ziel voor altijd geschaad
Het vrolijke licht in mijn ogen
Is voor altijd gedoofd
Vertrapt is onze vriendschap
Waarin ik zo heilig had geloofd
Je bood mij een warme plek om te vallen
Je schouder om op uit te huilen
Een vriendschap waar ik op kon rekenen…
zijn slagader trekt lucht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 623 zeg ja
en lach
maar in het hok
vertrapt de olifant
een tijger tot gehakt
kus
goeden dag
en weet een prooi
te haken in de vlucht
zijn slagader trekt lucht
ga
op weg
berijd de wolken tot
het oog van de cycloon
het huis bevrijdt van muren
neem
dan de tijd
de vleugels uit te vouwen
verneuk de wilde vrouwen
en geniet de kleine…
VERS 6
poëzie
3.0 met 34 stemmen 3.711 en bleekheid
Is zo niet het gans beginnende begin
Ik wil niets weten
ik wil niet vragen
waarom
ik niet werd een postzegelkollektioneur
Ik zal beginnen mijn débâcle te geven
ik zal beginnen mijn faljiet te geven
ik zal mij geven een stuk gereten arme grond
een vertrapte…
Blauw
gedicht
3.0 met 26 stemmen 12.341 Met kalmte van een nuttig mens
keek ik naar wolken en vertrapte haast
de stralend blauwe pol, de ereprijs
waar je die niet vermoedt, tegen
het stenen trapje aan de voet
van een nog kale winderige dijk.
Ik mocht je zo, de zin
die ik aan mijn verleden geef
hangt af van energie en van
toevalligs dat ik zie.…
Vruchteloos
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 433 spreidde
en lenteregen mijn hart deed springen
dat ik mij honingzoet aan je voeten vlijde
ik keek op naar jou, zo groot, zo machtig
de wind en jij speelden een spel met mij
zanderige voeten vochten krampachtig
tegen het eind van een zomer, flets en verslapt
geen vrucht nog gedragen, scheurde de aarde
met pijn in scheuten, werd ik botweg vertrapt…
Haat
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 669 Vertrapt, verstoten…
In het hart geschoten.
Weg moesten wij van deze plek, weg van huis…
Nergens anders vonden wij een thuis.
Een lange reis vol verlies en pijn…
Waarom zouden ze zo boos op ons zijn?
Ramen ingegooid en huizen vernield…
Ik weet niet wat die bruinhemden bezield.
Oproer en geweld…
Is de partij alles wat nog telt?…