8378 resultaten.
lentebode
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 Onder de hazelaar
op het restje grauwe sneeuw
een vleugje stuifmeel…
De laatste sluiers
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 warm wenkte de zon
maar wolken kromden zich
vasthoudend om de aarde
lieten haar niet
vrijuit stralen met
het lang ontbeerde licht
pas na de middag
lossen laatste sluiers op
reikt voorjaar naar zijn top
om in een lange schemering
met onomkeerbaar uitproberen
zijn lentekleuren nog te presenteren…
DE LENTE KOMT !
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 404 De winterse koude waait weg
glinsterende dooi drupt van
katjestakken, wollig glurend
uit opengebarsten bruine velletjes
een summiere geur van lente
vermengt met nog klampende
friskou ijs en sneeuwvermoeden
paalzittend de snelle slechtvalk
muisstaart bungelend uit zijn bekje
borstkast nahijgend van de jacht
ziet op het bospad fietser met…
MAGNOLIA STELLATA
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 157 Als sterren
tegen
een lenteblauwe hemel
Gewemel
tussen takken
neem ik waar
De bloemen
verkopen er
hun zachte huid
Wit,witter,witst
deze sterren
die de morgen overleven
En ach
wie raakt er
niet betoverd
door de Magnolia Stellata?…
Beetje moe
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 97 Het is fijn hier aan de kant
met mijn rug tegen een boom
zomaar zitten, lekker loom
bij een zon die zuinig brandt.
Groen dat ruikt als lentegras
rijpe krachten in een aarde
die zichzelf zo koel bewaarde
toen ik mijn gedachten las.
Was ik jou maar bonte koe
hoefde ik niet meer te schrijven
dan dat ene woordje 'boe'.
Ben vandaag een beetje…
Uitgeslapen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 355 Uitgeslapen stap ik over spinnenwebben van dauw het voorjaar tegemoet.…
Ik wacht lente....
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 186 Lente...
wacht ik
de kwakkelwinter
meer dan zat
Er liggen
reisfolders
op de deurmat...
De reizigers
lachen me
als modellen toe
Ik ben
zo'n winter beu
en zo erg moe
Er zijn
boden,narcissen
trompetteren het rond:
lente...nadert.…
Wedergeboorte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 157 van de vers ontloken sneeuwklokjes
rol ik zomaar in de kro die ik kus
met beide handen gooi ik wolken over
naar degene die ze vangen wil
tot dat er één uit elkaar ploft
rond zwevend op kleine waterdruppels
waarmee de aarde besprenkeld wordt
die onuitputtelijk lijkt
tovert zij wederom de lente tevoorschijn
waar ik ieder jaar weer opnieuw…
Voorjaarsbode?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 199 Aandacht
schenk ik
aan de crocus
altijd
te ruim
in z'n lentegewaad
De kleur
wat flets, flauw blauw
ik neem hem
-onterecht-de maat
Per slot van
rekening
is het de bode
van lente.…
Hades en Perséphone
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 153 In catacomben
verkleven de wortels
van slingergevaarten
en wormengewriemel
van transgenererende
parende pieren
Verdorrende nesten
vermagerde heinen
van kevers in klevende
massa's van klei
Resten verweerde
oneetbare stoelen
van padden en amper
te determineren
gemasculineerde
geblindeerde mollen
Schoorvoetend dolend
door hun…
Geurtjes verbloemen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 40 zacht vlagen
duizenden druppels
waarin stukjes lente
hun kleuren al dragen
in het regenbooglicht
van voorbije dagen
geurtjes verbloemen
de namen van bloeiers
die al zon hebben
genoten in vroege en
latere uren op de dag
zij lachen mild nat
onttrekken zich
voor even nog
aan het gebeuren
net op en vlak boven
de aard dat al licht
groeiend…
Zeevriend
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 338 natuur van jouw geest een goede daad
zolang er hoop is, blijven we varen.…
het voorjaar onder handbereik
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 854 je lippen doen
me smelten als ik naar je kijk
het voorjaar onder handbereik…
in een lichte zon
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.143 natuurlijk wil ik
met jou lente
je bloemen geven
in hun bloei
het eerst groen
dat zichtbaar wordt
jou schenken als mijn
liefde die steeds groeit
in een lichte zon
die dagen langer maakt
en in haar stralen steeds
meer warmte draagt
geef me het voorjaar
in je lach, het zacht
ontluiken van je hart
dat al zo lang bevroren is
mijn…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 455 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Zo verbeeld ik mij het graag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 Ik blijf echt niet tot het voorjaar binnen,
laat mijmerend elk weertype herbeginnen.
Ik blijf dromen van schaatsen hier op de sloot
omgeven door mussen mezen en ik weet niet wat
domweg genieten dat word ik echt niet vlug zat.
Dromen van donszachte sneeuw en niet ontwaken
natuurlijk nu van dijken die niet echt doorbraken.…
Tussen geuren en kleuren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 96 Als ik weer omringd
door vijftig tinten groen
wandel in de geur
van wit en geel
denk ik: dit moet ik
echt vaker doen
lekker vrijuit springen
tussen meidoorn en seringen
fluiten met het fluitenkruid
eten bij de boterbloemen
en ander zogenaamd onkruid
het liefst natuurlijk languit
het voorjaar duurt maar kort
’t is zo zomer binnenkort…
Voorjaar
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 940 Met de natuur valt niet te spotten.
De zon overweldigd het jonge gras.
Onstelpbaar lijken de tranen nu.
Moeder spreekt woorden van troost.
De grond broeit, kauwen pikken driftig.
En zelfs de steigers staan in blad.…
VOORJAAR
gedicht
2.0 met 58 stemmen 25.303 De zon brak door de barre voorjaarslucht.
Plotseling kantelde er een vogelvlucht.
Op de aarde smolt de dungezaaide sneeuw.
Hart, gij zijt vrij; gij waart om niets beducht.…
voorjaar
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 844 Het regent nu, maar
dat zegt niets
het regent in zoveel
gedichten
het weerbericht voorspelde
weliswaar zacht voorjaarsweer
maar ik laat de moed
niet varen
ik denk aan jou, maar
dat zegt niets
je duikt zo vaak op
in mijn gedachten
maar dat betekent niet
dat jij bezig bent met mij
ook nu het regent
dat zegt niets.…
Voorjaar,
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 893 Het was een Zondag vreemder vreugde rijk
Toen beiden wij door voorjaarslanden gingen
langs drassig weiland en begroeiden dijk...
Was niet ons min verwondering gelijk
Van kinderen wier ogen open gingen?
Hoog klonk der merels echotrillend lied,
Helblij geluid in het nog winters landschap,
Zodat de lente daagde in het verschiet.
Hoe voelden…
Voorjaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 333 Tere voorjaarsbloem
op haar fragiele stengel
laat beton wijken.…
Voorjaar
poëzie
4.0 met 1 stemmen 611 In wildernissen en plantsoenen
Begint het lentelijk geluid
Van nestelen, en de blazoenen
Van alle bomen hangen uit.
’t Is groen met geluwe schakering
In kruinen en vlak langs de grond.
En in de tuin en langs de wering
Pronkt perk en gras met bloemen bont.
De mensen zijn weer jong geworden.
Hun stap, gebaren en gelaat,
Ook van de droeven…
Voorjaar
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 589 Vlinders dartelen
speels boven de Klaprozen
in't gouden zonlicht…
voorjaar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 691 je ogen lijken
de vruchten
al te dragen
die zon en regen
veel later pas
mogen behagen
langs de lokken
van je haar
zie ik de akker
volmaakt
het voorjaar juichen
ik laat de winter
achter in tederheid
als jouw lippen
zich over mijn
tranen buigen…
Voorjaar
snelsonnet
2.0 met 5 stemmen 182 Het voorjaar ontplooit met passie pracht
en kaapt viooltjes uit het kale toen
om bij te dragen aan het kleurfestoen
dat zachtjes vlindert met zijn pracht
waar kou en winterdom blijven sjorren
hoewel de lente al is geboren…
Voorjaar
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.651 In wildernissen en plantsoenen
Begint het lentelijk geluid
Van nestelen, en de blazoenen
Van alle bomen hangen uit.
’t Is groen met geluwe schakering
In kruinen en vlak langs de grond.
En in de tuin en langs de wering
Pronkt perk en gras met bloemen bont.
De mensen zijn weer jong geworden.
Hun stap, gebaren en gelaat,
Ook van de droeven…
Voorjaar
netgedicht
4.0 met 49 stemmen 1.920 waar weidevogels uit het niets
met hun oorverdovend gekrijs
de stilte vullen en rechts van mij
treurig ogende preien en
boerenkolen met hun uitgezakte
permanentjes de spade vrezen
scheurt plots de wind het hemels
matras aan flarden
zie ik schaduwen geboren worden
tegelijk met het eerste lam
daar is het tijd om mijn rug te
rechten en…
Voorjaar?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 284 De wind krijgt vat
op zichzelf, ik beluister
de stammen, ik hoor nieuwe
stemmen uit hout
gekraak, rijk getooid,
gerooid van oude bast
op helder licht verlaat
in beregend struikgewas
schrijdend in zacht gewaad
twijgen in bleek contrast
schieten straks vuur en vlam
met bloesems op hun schoot
ander leven klemt zich vast
loom hangend aan…